Αφιερωμένη στη μνήμη του Φιλιατρινού αρεοπαγίτη και αγωνιστή της δημοκρατίας, Αντώνη Μιχαλακέα, είναι η γιορτή του Πολυτεχνείου που διοργανώνει αύριο το απόγευμα στις 6.30 το 3ο Δημοτικό Σχολείο Φιλιατρών, με το μήνυμα «Δε θα περάσει ο Φασισμός»!
Ο Αντώνης Μιχαλακέας γεννήθηκε στα Φιλιατρά το 1935 από πατέρα δικηγόρο. Ακολούθησε το δρόμο της Νομικής και πέρασε στα δικαστικά έδρανα. Μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας, συνελήφθη επί της έδρας (νεαρός πρωτοδίκης στη Νάξο) από τη χούντα των συνταγματαρχών το 1969. Κρατήθηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ όπου βασανίστηκε. Δύο μήνες μετά τη σύλληψή του, με συντακτική πράξη του παρ’ Αρείω Πάγω Συμβουλίου Νομιμοφροσύνης, κρίθηκε μη νομιμόφρων και η χούντα τον απέλυσε από τη θέση του. Βρέθηκε στο εδώλιο του Έκτακτου Στρατοδικείου Αθηνών, στην περίφημη δίκη των 35 της Δημοκρατικής Άμυνας, μαζί με τον αδελφό του Αθανάσιο (επίσης δικαστικό λειτουργό) και καταδικάστηκε σε 10ετή κάθειρξη, για να παραμείνει στην απομόνωση των Φυλακών Κέρκυρας έως το 1973 που αποφυλακίστηκε με την αμνηστία που χορήγησαν οι συνταγματάρχες λόγω της διεθνούς κατακραυγής. Επανήλθε στο δικαστικό σώμα με τη μεταπολίτευση. Αποκαταστάθηκε αυτοδίκαια και θεωρήθηκε μηδέποτε απολυθείς το Σεπτέμβριο του 1974. Προήχθη σε πρόεδρο Πρωτοδικών το έτος 1980. Εφέτης έγινε το 1984 και το 1994 πρόεδρος Εφετών. Υπηρέτησε σε διάφορα Εφετεία, όπως της Κέρκυρας (1984-1991) και του Ναυπλίου. Ακολούθησε μια πορεία στο χώρο της Δικαιοσύνης την οποία σημάδεψαν το ήθος, το επιστημονικό κύρος και η αμερόληπτη δικαστική κρίση. Το Σεπτέμβριο του 1999 προήχθη στο βαθμό του Αρεοπαγίτη.
Ο Αντ. Μιχαλακέας ήταν έγγαμος και πατέρας τριών παιδιών. Σεμνός δικαστής, αγωνιστής της δημοκρατίας και υπέρμαχος των δικαιωμάτων του ανθρώπου, έφυγε ξαφνικά στις 14 Φεβρουαρίου 2001, στα 65 χρόνια του, ύστερα από καρδιακό επεισόδιο, αφήνοντας φτωχότερο το δικαστικό και νομικό κόσμο της χώρας.
Η Επιτροπή Διοίκησης και Διαχείρισης Δικαστικού Μεγάρου Κέρκυρας και ο Δικηγορικός Σύλλογος Κέρκυρας, την Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017, διοργάνωσαν τελετή για την ονοματοδοσία τριών αιθουσών του Δικαστικού Μεγάρου Κέρκυρας, τιμώντας τη μνήμη των Κώστα Γεωργάκη, Παναγιώτη Γίδα και Αντώνη Μιχαλακέα. Μεταξύ άλλων, δόθηκε ομιλία με θέμα «Ο υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Αντώνης Μιχαλακέας», ενώ έγινε προβολή ντοκιμαντέρ «Στην μνήμη του Αντώνιου Μιχαλακέα», το οποίο επιμελήθηκε ο ερευνητής και συγγραφέας Κώστας Παπούτσης.
Συγκλονιστικό είναι το γράμμα από τις φυλακές Κέρκυρας, τον Απρίλιο του 1971, που υπογράφουν πολιτικοί κρατούμενοι, μεταξύ των οποίων και ο Αντώνης Μιχαλακέας.
Γράμμα από τις φυλακές Κέρκυρας, Απρίλιος 1971
1. Πριν από τέσσερα χρόνια το στρατοκρατικό καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967, το πρώτο δικτατορικό καθεστώς που εμφανίστηκε στην Ευρώπη μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, επιχείρησε να πετύχει μ’ ένα νόθο δημοψήφισμα την τυπική έστω νομιμοποίησή του με την επιβολή ενός αντιλαϊκού συνταγματικού κειμένου.
2. Το δημοψήφισμα πραγματοποιήθηκε χωρίς κανένα αντίλογο, κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη του στρατιωτικού νόμου, με δρακόντεια λογοκρισία, τις φυλακές και τα στρατόπεδα εξορίας γεμάτα από τους πολιτικούς της αντιπάλους, με άμεσες μορφές βίας στα εκλογικά τμήματα και νοθεία στις ειδικές υπηρεσίες. Με τον τρόπο αυτό η χούντα παρουσίασε ένα αποτέλεσμα που θα μείνει στην ιστορία για να καγχάζουν οι επερχόμενοι.
3. Στις διατάξεις του συνταγματικού αυτού κειμένου η δικτατορία εμφανίζει έναν ολόκληρο λαό να απαρνιέται τα κυριαρχικά του δικαιώματα και να αναθέτει τη μοίρα του σε μια κυβέρνηση πραξικοπηματιών. Αβάσταχτη ύβρις που κορυφώνεται στην ανακήρυξη της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων σε υπερεξουσία και υπέρτατο ρυθμιστή των πολιτικών τυχών της χώρας.
4. Η αντιλαϊκή και στρατοκρατική βάση αφαιρεί από το κείμενο του 1968, που συντάχτηκε με τη βοήθεια ξένων «συμβούλων» και πρακτόρων, το χαρακτήρα του συντάγματος. Όχι μόνον δεν αναγνωρίζεται ο λαός σαν κυρίαρχος, αλλά και θεσμοποιούνται οι φανεροί και αόρατοι μηχανισμοί βίας και καταπίεσης που επέβαλε η 21η Απριλίου σ’ όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας.
5. Το δημοψήφισμα δεν μπόρεσε ούτε ουσιαστικά ούτε καν τυπικά να νομιμοποιήσει το πραξικόπημα. Ο ελληνικός λαός παρέμεινε αμετάπειστος και αμετακίνητος, ακόμη και στη σιωπή του, εχθρός της δικτατορίας, γεγονός που αποδεικνύεται από την ανυπαρξία λαϊκής βάσης και την πρωτοφανή κοινωνική και πολιτική απομόνωση του καθεστώτος, μετά από μια πενταετία εξουσίας των αρμάτων και των λογχών.
6. Δεν μπορεί ούτε σ’ αυτό το ψευτοσύνταγμά της να στηριχτεί και να αισθανθεί εξασφαλισμένη η δικτατορία. Αναγγέλλει τυπικά την εφαρμογή μερικών άρθρων για να τα αναιρέσει ή να τα παραβιάσει την επομένη. Δημιουργεί παρασυνταγματικά υποκατάστατα και σχεδιάζει «γέφυρες» και κάθε λογής νόθες πολιτικές διεξόδους, που θα συνεχίζουν και θα εντείνουν το δικτατορικό καθεστώς της βίας και τη νεύρωση της πολιτικής ζωής της χώρας.
7. Σήμερα η δικτατορία βρίσκεται ακόμη στο σημείο εκκίνησής της παλεύοντας να κερδίσει μια τυπική τουλάχιστον αναγνώριση από κάποια μερίδα έστω του ελληνικού λαού. Η αβεβαιότητα, ο φόβος και το πολιτικό αδιέξοδο την υποχρεώνουν να θέτει και να αναιρεί στόχους. Παραπαίει σε μια συνεχή προσπάθεια εξαπάτησης του έθνους. Προβάλλει σαν σύμβολο παντοδυναμίας το δικτάτορα αρχηγό της, ενώ έχει οριστικά χάσει κάθε δυνατότητα πρόσβασης στο λαό.
8. Δεν είναι τυχαίο ότι προσπαθεί να σπάσει τον κλοιό στην κορυφή μια και απότυχε στη βάση. Επαιτεί αναγνώριση από τον πολιτικό κόσμο, δίνει γην και ύδωρ στους Αμερικανούς αφθέντες της, προσπαθεί με κάθε μέσον να πειθαναγκάσει τον τόπο και τελευταία αποπειράται να εκβιάσει αναγνώριση από τους φυλακισμένους ομήρους της και το κίνημα αντίστασης. Η λαϊκή περιφρόνηση και αγανάκτηση για τους ελάχιστους μικροκομπάρσους της πολιτικής που αγκάλιασαν τη δικτατορία, έδωσε το μέτρο των δυνατοτήτων των πολιτικών ανοιγμάτων του καθεστώτος.
9. Οι δυνάμεις αντίστασης και ο αγώνας τους βρίσκουν πλέον τη δικαίωσή τους στα γεγονότα. Η απάτη έχει αποκαλυφθεί και στα μάτια των πιο δύσπιστων του καθεστώτος της 21ης Απριλίου: δεν είναι παρένθεση και δεν είναι σε θέση να αυτοεξελιχθεί. Ο δρόμος για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας βρίσκεται μακριά από νόθες λύσεις, που έχουν σαν βάση το συνταγματικό κείμενο του 1968. Τις ύποπτες αυτές λύσεις που οδηγούν στη νομιμοποίηση και μονιμοποίηση του καταπιεστικού μηχανισμού και της τυραννίας και αφήνουν ανέπαφη την υπερεξουσία του στρατού, δε θα τις δεχτεί ποτέ ο ελληνικός λαός και η αντίσταση.
10. Οι πολιτικοί κρατούμενοι δεν πρόκειται να δεχτούν καμία μορφή εκβιασμού, δεν ανέχονται να γίνουν αντικείμενα καμιάς διαπραγμάτευσης με τίμημα τη φαλκίδευση των ελευθεριών του λαού. Οι πολιτικοί κρατούμενοι από τις φυλακές Αλικαρνασσού, Κέρκυρας και Τρικάλων που υπογράφουμε το κείμενο αυτό, διακηρύσσουμε για μια ακόμη φορά την πίστη μας στον ελληνικό λαό και στα απαράγραπτα δικαιώματά του. Χαιρετίζουμε τους αγώνες της ελληνικής νεολαίας. Καταδικάζουμε το συνταγματικό κείμενο του 1968 και τις ποικίλες θεσμικές του παραφυάδες. Απορρίπτουμε κάθε συμβιβασμό και τους καταπιεστές του ελληνικού λαού και τους αδίστακτους προαγωγούς ξένων συμφερόντων στον τόπο μας. Αρνούμαστε κάθε δρόμο που δε σημαίνει ανεξαρτησία και αδέσμευτη έκφραση της θέλησης του ελληνικού λαού.
11. Πιστεύουμε στην ικανότητα του ελληνικού λαού να απελευθερωθεί με τις δικές τους δυνάμεις από την τυραννία και θεωρούμε το συντονισμό των ενεργειών όλων των αντιστασιακών δυνάμεων και των συνεπών πολιτικών φορέων σαν απαραίτητη προϋπόθεση για τη συντριβή της δικτατορίας.
Εκ των φυλακών Κερκύρας
Βουλέλης Νικόλαος
Γιαννιτόπουλος Στέλιος
Γούλας Αντώνης
Ζωγράφος Αλέξανδρος
Θεοδωρίδης Μπάμπης
Καζέλης Θεόδωρος
Καλούδης Νικόλαος
Κωνσταντόπουλος Νίκος
Μαμαλάκης Σήφης
Μίσσιος Χρόνης
Μιχαλακέας Αντώνης
Μπάρας Αργύρης
Νικολόπουλος Κώστας
Πολίτης Αντρέας
Σιπητάνος Γιώργος
Σταυρακάκης Μήτσος
Στεφανίδης Σωκράτης
Φίλιας Βασίλης
Φυλακές Αλικαρνασσού
Ανωμερίτης Γιώργος
Δώδος Δημοσθένης
Παπαϊωάννου Δημήτρης
Μυλωνάς Γιάννης
Νέστωρ Στέλιος
Κομποτιάτης Γιάννης
Δελούκας Μάνος
Κυριαζής Γιάννης
Φαράκος Γρηγόρης
Φυλακές Τρικάλων
Νοταράς Γεράσιμος
Καπαγέρωφ Πέτρος
Κονάδης Δημοσθένης
Λουκάς Σπύρος
Αθανασίου Θανάσης
Του Ηλία Γιαννόπουλου
