«Ρίξε δειλέ, έναν άντρα θα σκοτώσεις», ήταν τα τελευταία λόγια του τραυματισμένου Τσε προς τον εκτελεστή του, λοχία του Βολιβιανού στρατού Μάριο Τεράν, στις 9 Οκτωβρίου 1967.
Έτσι, εκείνη την αποφράδα μέρα για τους αδικημένους όλου του κόσμου, αυτό το ανδρείκελο και μισθοφόρος της CIA, έκοψε – με εντολή της – το νήμα της ζωής του μεγαλύτερου, του πιο αγνού, του πιο συνεπή επαναστάτη όλων των εποχών.
Τι κι αν τον σκότωσαν όμως, 50 χρόνια μετά, ζει ακόμα στις καρδιές όσων «τρέμουν από αγανάκτηση για κάθε αδικία». Ζούσε από κοντά την καθημερινότητα των ανθρώπων της Ν. Αμερικής και συνειδητοποίησε πόσα κοινά «θέλω» είχαν. Βίωναν παρόμοιες συνθήκες, είχαν κοινές επιθυμίες με κυρίαρχη όμως μία: Να ζήσουν ελεύθεροι, καθώς στέναζαν κάτω από αμερικανόδουλα τυραννικά καθεστώτα. Γεννημένος για συνεχή, ασταμάτητη δράση, έσπειρε τη φωτιά της επανάστασης σε Γουατεμάλα, Περού, Κούβα, Κονγκό, Βολιβία,… αιωνιότητα..
Ποτέ δε ζήτησε αξίωμα, θέση πίσω από ένα γραφείο. Ήταν εχθρός της απραξίας και της ακινησίας. Αφιερώθηκε στο διαχρονικό του όνειρο της εξάπλωσης της επανάστασης σε κάθε σημείο της γης, όπου οι απλοί άνθρωποι βιώνουν τη βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού. Προειδοποιούσε όμως ότι: «Η Επανάσταση δεν είναι ένα φρούτο που θα πέσει όταν ωριμάσει. Πρέπει να κουνήσουμε το δέντρο για να πέσει», και συμπλήρωνε: «Αξίζει, φίλε μου, να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει». «Είμαστε ρεαλιστές ζητάμε το ακατόρθωτο… Αυτή η επανάσταση είναι το πρώτο αυθεντικό δημιούργημα του αυτοσχεδιασμού… το τελειότερο οργανωμένο χάος του σύμπαντος», έλεγε για την κουβανική επανάσταση.
Ο Commandante νίκησε την απελπισία και το θάνατο, πάλεψε ενάντια σ’ αυτούς που ιδιοποιούνται τον πλούτο που παράγουν τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων. Θυσίασε τις ανέσεις, την οικογένεια, τους φίλους, την ίδια του τη ζωή και νίκησε.
Ταγμένος σε μια επανάσταση χωρίς σύνορα, στην παγκόσμια αλληλεγγύη, στην αδελφοσύνη των λαών, πάλεψε για τη νίκη των αδικημένων, των φοβισμένων, των αδύναμων. Πάλεψε για το θρίαμβο της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Ελπίδας. Η Κούβα είναι τυχερή που ο Τσε αποτελεί δικό της κομμάτι, το πιο ζωντανό κομμάτι της ιστορίας της. Είναι ο φάρος που οδηγεί τη νεολαία της στην μέχρι θανάτου υπεράσπιση της Επανάστασης, σε όλο και πιο υψηλές κατακτήσεις, σε πείσμα των αμερικανών και σιωνιστών δολοφόνων.
HASTA LA VICTORIA SIEMPRE.
