Δυόμισι χρόνια, από τότε που εξελέγη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, σύσσωμος ο επιχειρηματικός κόσμος ανέμενε τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων. Οι προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει η ρητορική του Α. Τσίπρα και της παρέας του κυμαίνονταν από το «γενναίο κούρεμα οφειλών» ως στη «σεισάχθεια» – διαγραφή τους!
Σε αναμονή υλοποίησης αυτών των υποσχέσεων, λοιπόν, οι οφειλέτες δεν επωφελήθηκαν του «Νόμου Δένδια», δε ρύθμισαν τις οφειλές τους, σύμφωνα με την ευέλικτη διαδικασία που προέβλεπε αυτός ή, όσοι τις είχαν ρυθμίσει, έπαψαν να τις εξυπηρετούν .
Ώσπου τον Αύγουστο του 2017 ενεργοποιήθηκε ο Ν. 4469/2017 με τον ψευδεπίγραφο και, ως εκ τούτου, παραπλανητικό τίτλο «Εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων και άλλες διατάξεις», που θα ισχύσει ως 31-12-2018. Ψευδεπίγραφος γιατί ούτε «εξωδικαστικός» είναι, ούτε «μηχανισμός», ούτε σε «ρύθμιση» οδηγεί, ούτε περιλαμβάνει την πλειοψηφία των επιχειρηματικών «οφειλών».
Και εξηγούμαι:
Το επίθετο «εξωδικαστικός» σημαίνει ότι κάτι γίνεται εκτός δικαστηρίων, από τον οποιονδήποτε ο οποίος δε χρειάζεται να έχει γνώσεις νομικού για να κατανοήσει το τι πρέπει να κάνει και τι όχι. Εξομολογούμαι ειλικρινά πώς έπειτα από είκοσι πέντε χρόνια μάχιμης δικηγορίας, χρειάστηκε να διαβάσω και να ξαναδιαβάσω πάρα πολλές φορές το Ν. 4469 για να τον κατανοήσω απλώς. Με δεδομένο ότι η συμμετοχή δικηγόρου στη διαδικασία είναι προαιρετική και επίσης προαιρετική η επικύρωση από δικαστήριο της όποιας συμφωνίας προκύψει, εκτιμώ ότι όποιος αποφασίσει να μπει στη διαδικασία, χωρίς να απευθυνθεί σε δικηγόρο, «είναι χαμένος από χέρι».
«Μηχανισμός» σημαίνει μια αυτοματοποιημένη, γρήγορη (70 ημέρες διατείνεται ο νομοθέτης, ήτοι 10 εβδομάδες) και εύκολη διαδικασία (αυτό που στη γλώσσα των μνημονίων αποκαλείται «διαδικασία φαστ τρακ»). Πόσο γρήγορη και εύκολη μπορεί να είναι, όμως, μια διαδικασία που προβλέπει αίτηση σε μια διαδικτυακή ηλεκτρονική πλατφόρμα (δεν έχω πρόβλημα με την ηλεκτρονική πλατφόρμα, απλώς θυμίζω ότι οι Έλληνες είμαστε στις τελευταίες θέσεις των ψηφιακών δεξιοτήτων σε όλη την Ε.Ε…), η οποία συνοδεύεται από είκοσι οκτώ (28!!) διαφορετικά πιστοποιητικά και διεκπεραιώνεται σε δέκα εννέα (19!!) στάδια διεργασίας, με την απαραίτητη συνδρομή, εμπειρογνωμόνων, εκτιμητών, διαμεσολαβητών, χρηματοοικονομικών συμβούλων βιωσιμότητας; Πόσο γρήγορος είναι ο μηχανισμός στον οποίο, για είναι πλήρως εξασφαλισμένος ο οφειλέτης ή ο πιστωτής, πρέπει τελικά να απευθυνθεί στο δικαστήριο για να του επικυρώσει και να καλύψει θεσμικά την όποια συμφωνία;
Ανάγκη «ρύθμισης» οφειλών έχουν οι επιχειρήσεις που χρωστούν στις τράπεζες, στα ταμεία, στο Δημόσιο. Προφανώς για να έχεις οφειλές, δεν έχεις επιχειρηματικά κέρδη, αφού, ως γνωστόν, τα κέρδη προκύπτουν αφού αφαιρέσουμε από τον τζίρο μιας επιχείρησης όλες τις ανωτέρω υποχρεώσεις της. Δικαίωμα, όμως, ένταξης στο Ν. 4469 έχουν οι επιχειρήσεις που έχουν κερδοφορία σε μια τουλάχιστον από τις τρεις τελευταίες χρήσεις τους. Αναρωτιέμαι πόσες τέτοιες επιχειρήσεις υπάρχουν στη χώρα, που είχαν κερδοφορία το 2015 ή 2016, αλλά δεν πλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους, ούτε φρόντισαν να τις ρυθμίσουν, γιατί αν φρόντισαν να τις ρυθμίσουν, πριν από τον Ιούλιο του 2016, τότε αποκλείονται από τη ρύθμιση του Ν. 4469, ακόμα και αν στο μεταξύ «κοκκίνισαν»!
Σύμφωνα με έρευνα, τον Ιανουάριο του 2017 «κοκκίνισαν» δάνεια ύψους 1,5 δισ. ευρώ. Το 80% εξ αυτών ήταν ρυθμισμένα και έγιναν «κόκκινα» λόγω της απελπιστικής οικονομικής κατάστασης της χώρας. Όλα αυτά τα δάνεια αποκλείονται από τις ρυθμίσεις του Ν.4469! Επίσης αποκλείονται όσες επιχειρήσεις είχαν σπεύσει να ρυθμίσουν με οποιονδήποτε τρόπο τις οφειλές τους πριν από τον Ιούλιο του 2016 καθώς και όσες επιχειρήσεις ανέστειλαν τις δραστηριότητές τους, υπό το βάρος των οφειλών και όσες έκλεισαν μέσα στην κρίση!
Συνεπώς αναρωτιέται κανείς ποια η στόχευση αυτού του νόμου; Τι είχαν στο μυαλό τους οι κυβερνητικοί; Συστήνω στον οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο να σκεφτεί πολύ καλά και σίγουρα να προσλάβει δικηγόρο, πριν επιδοθεί σε αυτό το «οικονομικό ξεγύμνωμα» ενώπιον της κυβέρνησης, με αβέβαιο αποτέλεσμα, τουλάχιστον σε επίπεδο ρύθμισης οφειλών…
Της Πιπίνας Κουμάντου
