Προσδοκίες και ανησυχίες για τις επενδύσεις και τα έργα

Προσδοκίες και ανησυχίες για τις επενδύσεις και τα έργα

Στον πεζόδρομο της Αριστομένους και τους γύρω δρόμους
 
Η αγορά ακινήτων στην Καλαμάτα «έδειξε» τους τελευταίους μήνες ότι ο πεζόδρομος της Αριστομένους, αλλά και κάποιοι παράλληλοι προς αυτή δρόμοι, θα αποτελέσουν το… επενδυτικό φιλέτο της πόλης. Αυτό έχει γίνει ήδη πράξη με την αγορά διατηρητέων κτηρίων, αλλά και με ενοικιάσεις καταστημάτων από διάφορες εταιρείες.
Βέβαια, ναυαρχίδα… των επενδύσεων ήταν η αγορά του διατηρητέου κτηρίου “Αλειφέρη” από ιδιωτική εταιρεία. Σύμφωνα με πληροφορίες του “Θάρρους”, η τυπική διαδικασία αγοραπωλησίας με το ΤΑΙΠΕΔ δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, αλλά τα σχέδια για την τύχη του κτηρίου έχουν… στρωθεί στο τραπέζι. Οι πρώτες ενδείξεις κάνουν λόγο για διώροφο κτήριο, το οποίο θα εκμεταλλευτεί ως ενιαίο χώρο ο μελλοντικός χρήστης.
Παράλληλα, για το κτήριο της πρώην Εμπορικής Τράπεζας, στην οδό Σφακτηρίας, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα γίνουν εργασίες ανακατασκευής από την τράπεζα Alpha (σ.σ. στην οποία ανήκει πλέον μετά την αγορά της Εμπορικής από την ίδια) και στη συνέχεια θα διατεθεί προς πώληση.
Εκτός, όμως, από τις ιδιωτικές δραστηριότητες, υπάρχουν και αποφάσεις του Δήμου Καλαμάτας για την γύρω περιοχή οι οποίες μπορεί να δημιουργούν προσδοκίες ανάπτυξης, αλλά ακόμα δεν έχουν υλοποιηθεί. Ο λόγος για τις οδούς Σφακτηρίας, Καπετάν Κρόμπα, Πολυβίου και Αναπλιώτη, οι οποίες έχει αποφασιστεί να δημιουργήσουν ένα δίκτυο πεζοδρόμων.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, η παρέμβαση είναι αναγκαία, αφενός, λόγω της στενότητάς τους και των δυσκολιών που παρουσιάζονται καθημερινά από την προσπάθεια των οδηγών να εισέλθουν σε αυτές και, αφετέρου, λόγω των πολύ μικρών πεζοδρομίων που απομένουν για την κυκλοφορία των πεζών. Άρα, αποτελεί μονόδρομο η δημιουργία ενός δικτύου πεζόδρομων, που θα βοηθήσουν στην καλυτέρευση της κυκλοφορίας των πολιτών, αναβαθμίζοντας έτσι σε μέγιστο βαθμό σημαντικό τμήμα του παραδοσιακού κέντρου, που μέχρι σήμερα μένει αναξιοποίητο, στο έλεος του αυτοκινήτου.
 
Του Αντώνη Πετρόγιαννη