Οι στατιστικές δεν αρκούν για να καταγράψουν αυτό που ζουν σήμερα οι πιο πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα. Και αν η ανέχεια δεν έχει φτάσει στα επίπεδα της Κατοχής, ακούς όλο και πιο πολύ να σου μιλούν για έλλειψη ελπίδας και προοπτικής, κάτι που στην άλλη κατοχή δεν ήταν κυρίαρχο. Στην Ελλάδα η παράπλευρη απώλεια του οικονομικού πολέμου δεν είναι παράπλευρη. Έχει στοχεύσει τον πυρήνα της κοινωνίας.
Η αντίδραση απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Μία από τις πολλές εκδοχές της είναι η μη αντίδραση, ριζωμένη στην αίσθηση ότι κάτι το παντοδύναμο έχει ενορχηστρώσει ένα πανταχού παρόν και ακαταμάχητο κακό.
Το να εντοπίσεις, όμως, ψύχραιμα τα πραγματικά αίτια της κακοδαιμονίας είναι η μοναδική λύση. Το να τολμήσεις την επικοινωνία με όσους έχουν λόγο να αντισταθούν. Το να νικήσεις το φόβο περνώντας από τη σκέψη στην πράξη.
Μια τέτοια περιγραφή αναλογεί στο περιστατικό που συνέβη χθες το πρωί, σε ένα τραπεζικό υποκατάστημα.
«Μας έφτασαν στο όριο της εξαθλίωσης, ό,τι ελάχιστο μας άφησαν για να μας προστατεύει, το νόμο για το ακατάσχετο, το καταπατάνε και αυτό χωρίς αιδώ. Έχουν γίνει κοινοί λήσταρχοι»… Είναι ένα απόσπασμα των δηλώσεων που έκανε η Γιώτα Καλομοίρη, ένα από τα πολλά θύματα της οικονομικής και κοινωνικής εξόντωσης της κοινωνίας, η μισή σύνταξη της οποίας κατάσχεται από την τράπεζα παρά το νόμο του ακατάσχετου.
Έξω από το τραπεζικό υποκατάστημα έγινε κινητοποίηση διαμαρτυρίας από την Επιτροπή Αλληλεγγύης και Αγώνα, ενώ η Γιώτα Καλομοίρη απευθύνθηκε σε όσους βρίσκονται στην ίδια θέση και σιωπούν, τονίζοντας ότι η σιωπή και ο φόβος θα οδηγήσουν στην τραγική κατάσταση την οποία οδηγήθηκε και ο γερμανικός λαός, όταν άνθισε ο φασισμός-ναζισμός.
Η σύνταξη της κας Καλομοίρη ανέρχεται στα 870 ευρώ, εκ των οποίων τα μισά κατάσχεσε η τράπεζα και τον Απρίλιο και το Μάιο, παρά το νόμο που λέει για ακατάσχετες συντάξεις και λογαριασμούς μέχρι του ποσού των 1.250 ευρώ.
Η συνταξιούχος τόνισε ότι την ευθύνη για αυτό που συμβαίνει δεν την έχει μόνο η κυβέρνηση, την έχουν «και τα εκτελεστικά όργανα. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς αυτά. Έχει ευθύνη ο διευθυντής του υποκαταστήματος της τράπεζας όπου διατηρώ το λογαριασμό για τη σύνταξή μου. Έχει ευθύνη η προϊσταμένη της ΔΟΥ Καλαμάτας. Έχει ευθύνη το λεγόμενο, ο Θεός να το κάνει, νομικό τμήμα της ΔΟΥ Καλαμάτας».
Σε ό,τι αφορά το τι πρέπει να γίνει, η κα Καλομοίρη σημείωσε ότι “δεν καταλαβαίνουν οι άνθρωποι από λόγια -μπορεί και να διασκεδάζουν με εμάς και να σκέφτονται ακόμα περισσότερο το πόσοι σιωπούν. Υπάρχει η Επιτροπή Αλληλεγγύης που είναι σήμερα εδώ. Αν δε μας φτάνει, αν τη θεωρούμε λίγο, να φτιάξουμε και άλλους φορείς, να βγούμε στο δρόμο. Ενέργειες σαν τη σημερινή (σ.σ. χθεσινή) να γίνουν μόνιμες, όχι ένα συμβολικό κλείσιμο, αλλά ένα μόνιμο κλείσιμο, με στόχους εφικτούς. Και για τη Μεσσηνία, την Καλαμάτα, είναι εφικτός ο στόχος πολύ σύντομα να είναι κλειστά με πολύ κόσμο όλα τα υποκαταστήματα της τράπεζας και εδώ και στις κωμοπόλεις. Αυτή είναι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν. Και να κοιτάξουμε και πώς θα είμαστε ένα βήμα μπροστά από αυτούς».
Ο Γιώργος Τζαμουράνης, από την Επιτροπή Αλληλεγγύης και Αγώνα, επισήμανε για την οικογένεια της Γιώτας Καλομοίρη: «Οι οφειλές προς το Δημόσιο του συζύγου της δεν οφείλονται στο ότι έκανε μια σπάταλη ζωή και δανείστηκε παραπάνω από τη δυνατότητά του να πληρώσει. Εργαζόταν από το 1970, έχει ένσημα στο ΙΚΑ, τον ΟΓΑ και το ΤΕΒΕ και δύο χρόνια καθυστερούν να του δώσουν τη σύνταξή του. Είναι ένα παράδειγμα αυτή η οικογένεια για το πώς οικοδομούνται τα αιματηρά πρωτογενή πλεονάσματα της κυβέρνησης».
Α.Π.
