Ήταν από τους δημοτικούς συμβούλους που έψαχνα σε κάθε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας, και όχι μόνο να του πω μια “καλησπέρα» και να συζητήσουμε για διάφορα πράγματα. Τον εκτιμούσα ιδιαίτερα, γιατί ήταν ένας αυθεντικός άνθρωπος. Ήταν από τους λίγους που, όταν σου έτειναν το χέρι για να χαιρετίσει, το έκανε με θερμό τρόπο.
Σεμνός, άνθρωπος της δουλειάς και του μόχθου, είχε μάθει να μην παραπονιέται για τη ζωή, με όλα τα καλά και τα κακά της. Πάλεψε με τον καρκίνο όσο μπορούσε, αλλά ορισμένες φορές δεν μπορείς να ανατρέψεις την πορεία της ζωής.
Η θέση του, ψηλά στα έδρανα της συμπολίτευσης του Δημοτικού Συμβουλίου, θα μου θυμίζει πάντα την παρουσία του. Στους οικείους του τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Α.Π.
Σωτήρης Μιχαλόπουλος
