Εκδήλωση της Ν.Ε Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ με τίτλο: Οι ψευδείς ειδήσεις τροχοπέδη της Δημοκρατίας

Εκδήλωση της Ν.Ε Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ με τίτλο: Οι ψευδείς ειδήσεις τροχοπέδη της Δημοκρατίας

Η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ Μεσσηνίας οργανώνει ανοιχτή εκδήλωση – συζήτηση την Παρασκευή,  22 Φεβρουαρίου 2019, στις 7:30 το βράδυ,  στο Αμφιθέατρο Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας «Αλέξανδρος Κουμουνδούρος» στην Καλαμάτα με θέμα : «Στα άγνωστα νερά των fake news : Οι ύφαλοι για την ελευθερία, την δημοκρατία και τον πολιτισμό».
Ομιλητές: Νίκος Παππάς, υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και ενημέρωσης. Γιώργος Πλειός, καθηγητής στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ. Κώστας Αρβανίτης, δημοσιογράφος. Νίκος Σβέρκος, διευθυντής ρ/σ  “στο Κόκκινο”.
Σε κάθε περίπτωση, σε αντίθεση με τη γενικότητα του όρου, από την πλευρά μας υιοθετούμε την άποψη του καθηγητή Κύρκου Δοξιάδη, ο οποίος πολύ εμπεριστατωμένα έχει αποδείξει ότι η πάνδημη κυκλοφορία του όρου σε μορφή σχεδόν «φετίχ» κιόλας –εξ ου και η συχνά αμετάφραστη εκδοχή του- αποβαίνει εις βάρος της χρήσης ενός άλλου όρου, που πλέον θεωρείται «ντεμοντέ»: προπαγάνδα.
Το ζήτημα, είναι, σύμφωνα με τον κ. Δοξιάδη, πως ο όρος «ψευδείς ειδήσεις» εννοιολογικά είναι υπερβολικά στενός –που σημαίνει ότι χάνεται σημαντικότατο μέρος της έννοιας της προπαγάνδας, την οποία τείνει να υποκαταστήσει. “Υπεραμύνομαι, λοιπόν, του όρου «προπαγάνδα», δεδομένου κιόλας πως απ’ ό,τι φαίνεται δεν βρίσκεται κανένας άλλος από την Αριστερά για να το κάνει. (Παραδοσιακά, η Αριστερά «σνόμπαρε» τον όρο «προπαγάνδα», και τούτο πιθανότατα επειδή –κακώς- πίστευε ότι αρκούσε ο όρος «ιδεολογία»), προσθέτει σε παρέμβασή του.
Μάλιστα, σε μία από τις συνεντεύξεις του είχε σημειώσει: “Η προπαγάνδα προαπαιτεί  το θράσος, είναι ίδιον γνώρισμα της. Βασιζόμενοι σ’ αυτό, οδηγούμαστε στο δεύτερο προπαγανδιστικό στρατηγικό τέχνασμα, την περίφημη «ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς».
Σκοπός αυτού, είναι να εκληφθεί η Αριστερά, ως ο κύριος υπαίτιος των δεινών της ελληνικής κοινωνίας, παρότι δεν κυβέρνησε τον τόπο. Προσπαθούν να «φορτώσουν» στην Αριστερά, τις «συντεχνίες» και το «λαϊκισμό», τα οποία ήταν όντως κυρίαρχα στην ελληνική κοινωνία μετά την δικτατορία, σύμφωνα μ’ αυτήν την θεωρία. Θεωρούν  ότι, ακόμη και όταν δεν ήταν κυβέρνηση η Αριστερά, αποτελούσε  βασικό εκφραστή  των ανωτέρω, ασκώντας ιδεολογική ηγεμονία. Είναι θράσος, αναμφίβολα, αν λάβουμε υπόψη τις πραγματικές καταστάσεις. Στον καπιταλισμό ζούμε!
Δεν υπήρχε μέχρι τώρα, κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία ως γνωστόν εκφράζει τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις. Όλα αυτά τα φαινόμενα, στον βαθμό που δεχόμαστε ότι υπήρξαν, δεν είναι προϊόντα της Αριστεράς.
 Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι, για ο,τιδήποτε ονομάζουμε «λαϊκισμό», κατηγορούμε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, για ό,τι ονομάζουμε πελατειακό κράτος, κατηγορούμε και τα δύο, μέχρι πρότινος, μεγάλα κόμματα και για το φαινόμενο των «συντεχνιών» είναι πολύ αμφίβολο κατά πόσο ευθύνεται η Αριστερά, καθώς και αυτό έχει να κάνει με κυρίαρχες κοινωνικές σχέσεις και πρακτικές. Από πού κι ως πού, να το αποδώσουμε στην Αριστερά”;

Του Αντώνη Πετρόγιαννη