Εμπορία ανθρώπων, έγκλημα… χωρίς τιμωρία

Εμπορία ανθρώπων, έγκλημα… χωρίς τιμωρία

Παρουσιάστηκε χθες το βιβλίο “Trafficking” , εσωτερικές πορείες σε εκτός νόμου, «διαδρομές»
 
Το νέο βιβλίο της Αντωνίας Ποθουλάκη με τίτλο «Trafficking» από τις εκδόσεις ΠΕΔΙΟ παρουσιάστηκε χθες το απόγευμα στο χώρο τέχνης A49 στην Καλαμάτα.
Για το βιβλίο μίλησαν ο καθηγητής Φιλοσοφίας Θεοδόσης Πελεγρίνης, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην πρύτανης ΕΚΠΑ, πρώην υφυπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ο Περικλής Ξηρογιάννης, δικηγόρος και πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας και η Κέλλυ Μαρκοπούλου, καθηγήτρια Αγγλικών και Ιδιοκτήτρια Κέντρου Ξένων Γλωσσών Καλαμάτας.
Σύμφωνα με τη συγγραφέα, στο βιβλίο θίγεται η παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων με σκοπό την οικονομική και σεξουαλική τους εκμετάλλευση. Συγκεκριμένα, αναφέρεται στις γυναίκες θύματα του trafficking, οι οποίες έχουν απαχθεί, εκμεταλλευτεί, βιαστεί, υποστεί ξυλοδαρμό, τρομοκρατηθεί, εξαπατηθεί, κρυφτεί, απομονωθεί, απειληθεί, υποστεί καταχρήσεις, εξαναγκασθεί και σε κάποιες περιπτώσεις δολοφονηθεί.
Το εμπόριο λευκής σαρκός είναι μια σύγχρονη μορφή δουλείας, που περιλαμβάνει την πάσης φύσης εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου- γυναικείου σώματος, αποτελώντας έτσι μία από τις πιο προσοδοφόρες επιχειρήσεις στον κόσμο, μετά το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών.
Η εμπορία ανθρώπων (trafficking in human beings) είναι ένας σύγχρονος όρος που αποδίδεται σε ένα φαινόμενο που έχει αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος του ανθρώπινου πολιτισμού, από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας: τη δουλεία. Η χαρτογράφηση του πεδίου της εγείρει ερωτήματα όπως: Ποιες και πόσες γυναίκες διακινούνται; Με ποιον τρόπο; Για ποιον λόγο; Ποιες γυναίκες γίνονται αντικείμενο εμπορίας και συνεχούς εκμετάλλευσης; Ποιες πανανθρώπινες αξίες αμαυρώνονται και ποια ανθρώπινα δικαιώματα καταπατώνται;
Η πραγματικότητα της παράνομης σωματεμπορίας οποία περιλαμβάνει: α) το τεράστιο κέρδος για το σωματέμπορα, β) τη χρήση της εκμεταλλευόμενης γυναίκας ως ένα αντικείμενο συνεχούς κατανάλωσης, γ) τη δημιουργία ενός πλέγματος σχέσεων, που χαρακτηρίζεται από συστηματική και οργανωμένη βαρβαρότητα και εκμετάλλευση, καθώς το εμπόριο λευκής σαρκός και κατ’ επέκταση η κακοποίηση των θυμάτων δεν αποτελεί στιγμιαία πράξη βίας, αλλά περιλαμβάνει εγκλήματα όπως είναι τα βασανιστήρια, ο βιασμός, η απαγωγή και η εκούσια καταστροφή της ανθρώπινης νόησης.
Επίσης, σκοπός του βιβλίου είναι  να παρουσιαστεί η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο σεβασμός προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ο οποίος συνιστά την ειδοποιό μας διαφορά από τα άλλα ζώα.
Το «τράφικινγκ» συντρίβει το ηθικό στοιχείο της γυναίκας, καθώς είναι εξαναγκασμένη με το καθεστώς της βίας να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των πελατών χωρίς διακρίσεις. Πρόκειται ξεκάθαρα για εργαλειοποίηση του γυναικείου σώματος.
Η εξαναγκαστική πορνεία είναι καταδικαστέα και αμαυρώνει περισσότερο την ψυχή της γυναίκας. Τη μεταμορφώνει από άνθρωπο σε «υπάνθρωπο», σε «εμπόρευμα».
Βέβαια με βάση τα παραπάνω μπαίνουν μια σειρά από προβληματισμοί. Δεν μπορούμε εδώ και χρόνια πλέον να συνεχίζουμε να παριστάνουμε ότι δεν ξέρουμε πως καθημερινά, εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο βιώνουν μια απάνθρωπη πραγματικότητα ως «αντικείμενα» συναλλαγής και εμπορίας με σκοπό την σεξουαλική εκμετάλλευση.
Όμως, στον κύκλο της εμπορίας ανθρώπων φαίνεται να επικεντρωνόμαστε κυρίως στη δράση των εγκληματικών κυκλωμάτων που εξασφαλίζουν την «προσφορά» των σεξουαλικών υπηρεσιών που προέρχονται από εμπορία γυναικών και κοριτσιών. Αφήνουμε πιο πίσω τους «αγοραστές» των υπηρεσιών, που όμως έχουν τεράστια ευθύνη για τη διαιώνιση της μάστιγας αυτής. Στηρίζοντας τη «ζήτηση», συντηρούν το λόγο ύπαρξης των κυκλωμάτων των προαγωγών, τα οποία βρίσκονται σε στενή διαπλοκή με το οργανωμένο έγκλημα, που εκτείνεται ακόμη και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Έντονο προβληματισμό δημιουργεί η ανοχή που φαίνεται να καλλιεργείται σε κάποιες κοινωνίες γύρω από την ζήτηση των σεξουαλικών υπηρεσιών της εμπορίας ανθρώπων, η οποία συντηρεί το φαύλο κύκλο. Ένα φαύλο κύκλο που βασίζεται στην παραδοχή ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια μπορεί να αποτελούν αντικείμενο συναλλαγής, ότι η γυναίκα αποτελεί «αντικείμενο» ή «εργαλείο» που συνδέεται με την ευχαρίστησή ή την εξυπηρέτηση αναγκών.
Α.Π.