Η «υπερπληρότητα» που παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια, χειμώνα – καλοκαίρι, η μαρίνα της Καλαμάτας δεν είναι τυχαία. Η πορεία της παραμένει σταθερή, η ζήτηση μεγάλη και η αγορά δείχνει ξεκάθαρα την κατεύθυνση που θέλει για την περιοχή μας. Αυτό ίσως θα έπρεπε να αποτελέσει και τον κύριο προβληματισμό για την αναπτυξιακή κατεύθυνση του λιμανιού της Καλαμάτας, η κίνηση του οποίου, όπως γράφαμε τις προηγούμενες ημέρες βάσει των στατιστικών στοιχείων του Κεντρικού Λιμεναρχείου Καλαμάτας, εξακολουθεί να είναι «καχεκτική».
Πλέον πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι εμπορευματικό κέντρο δεν μπορεί να γίνει. Ούτε και να προσελκύσει περισσότερα ή μεγαλύτερα κρουαζιερόπλοια. Έχει, όμως, δύο μεγάλα πλεονεκτήματα: Βρίσκεται στη διαδρομή της Μεσογείου, ενώ πολλές θαλαμηγοί εύπορων ιδιοκτητών θα ήθελαν να έχουν πρόσβαση και σε ελάχιστα χιλιόμετρα ένα διεθνές αεροδρόμιο που μπορεί να τους εξυπηρετήσει. Με υποδομές που σίγουρα δεν είναι μικρού κόστους και ούτε μπορούν να γίνουν από τη μια μέρα στην άλλη, το λιμάνι Καλαμάτας θα μπορούσε να είναι η βάση τέτοιων τουριστικών σκαφών, τα οποία και λόγω μεγέθους δεν μπορούν να ελλιμενισθούν στη μαρίνα.
Η πληρότητα της μαρίνας
Σε όλα τα προηγούμενα χρόνια η μαρίνα της Καλαμάτας παρουσιάζει σταθερή ανοδική πορεία και πληρότητα. Παρά τις 220 θέσεις σκαφών που μπορεί να φιλοξενήσει, σχεδόν καθόλη τη διάρκεια του χρόνου τα σκάφη που εξυπηρετούνται είναι πολύ περισσότερα, ενώ οι υπεύθυνοι της μαρίνας αναγκάζονται να διώξουν αρκετά καθώς δεν χωρούν.
Τους καλοκαιρινούς μήνες φέτος η κίνηση των σκαφών ήταν στα ίδια επίπεδα με πέρυσι, ενώ παρατηρήθηκε πολύ μικρή μείωση στα σκάφη που κινούνται με πετρέλαιο.
Για τους χειμερινούς μήνες η ζήτηση παραμένει μεγάλη και περισσότερη από αυτή που μπορεί να εξυπηρετηθεί.
Περιθώρια επέκτασης της μαρίνας δε φαίνεται να υπάρχουν, ενώ τους χειμερινούς μήνες δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι ανατολικές προβλήτες της μαρίνας λόγω καιρικών συνθηκών.
Το λιμάνι
Στον αντίποδα είναι το λιμάνι της Καλαμάτας, που απλώς υπάρχει αυτή τη στιγμή. Η κίνησή του, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάσαμε τις προηγούμενες ημέρες, είναι πάρα πολύ χαμηλή και ένα μικρό ενδιαφέρον παρουσιάζει μόνο το αγκυροβόλιο.
Η προσέγγιση από κρουαζιερόπλοια είναι πολύ χαμηλή, σε σύγκριση με άλλες περιοχές όπως το Κατάκολο, ενώ η εμπειρία των τελευταίων ετών δείχνει ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο.
Οι 7-8 εταιρείες με τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια συντάσσουν προγράμματα 5ετίας και το περισσότερο που μπορούν να συμπεριλάβουν είναι ένα με δύο ελληνικά λιμάνια. Είναι ευνόητοι οι λόγοι που θα προτιμήσουν αυτά να είναι κάποιο από τα Πειραιάς, Ρόδο, Κατάκολο, Κρήτη.
Οι δε μικρότερες εταιρείες με κρουαζιερόπλοια περιλαμβάνουν στα προγράμματά τους το πολύ 10-12 ώρες παραμονής των επιβατών στο λιμάνι. Σχετικά μικρός χρόνος για ταξιδιώτες που θέλουν να δουν όσα περισσότερα γίνεται και όχι μόνο την Αρχαία Μεσσήνη, αφού λόγω οδικού δικτύου δεν έχουν γρήγορη πρόσβαση σε άλλα αρχαιολογικά ή φυσικά μνημεία.
Και τα πλοία, όμως, με εμπορεύματα μόνο θετικά δεν μπορούν πλέον «να δουν» το λιμάνι της Καλαμάτας, καθώς όλα πλέον χρησιμοποιούν για τα φορτία τους κοντέινερ και η Καλαμάτα δε διαθέτει τέτοιες υποδομές.
Στη διαδρομή της Μεσογείου
Κι επειδή, όπως προαναφέραμε, η αγορά σε κατευθύνει, δεν είναι καθόλου τυχαία η «υπερπληρότητα» της μαρίνας για τουριστικά σκάφη. Το λιμάνι της Καλαμάτας θα είχε τη δυνατότητα να αποτελέσει τη βάση και την αφετηρία μεγάλων θαλαμηγών που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν στην μαρίνα. Οι ιδιοκτήτες τέτοιων σκαφών επιλέγουν να έχουν το σκάφος τους στη Μεσόγειο και φθάνοντας αεροπορικώς από τη χώρα τους, να ταξιδεύουν σε αυτή.
Πάρα πολλοί τέτοιοι ιδιοκτήτες «ξεχειμωνιάζουν» τα σκάφη τους σε μαρίνες της Μεσογείου. Και θα επιλέξουν να το έχουν στην Καλαμάτα, από τη Μαρίνα της Ζέας ή του Φαλήρου, στις οποίες θέλουν δύο ώρες για να φτάσουν από το αεροδρόμιο όπου θα προσγειωθούν. Η Καλαμάτα τούς δίνει την εναλλακτική να βρίσκονται από το αεροδρόμιο στο σκάφος τους σε 10 λεπτά.
Θα μπορούσε, λοιπόν, η Καλαμάτα να αποτελέσει τη βάση τέτοιων σκαφών για την περιοχή της Μεσογείου. Βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο της και δε χρειάζεται να διασχίσεις τη μισή Ελλάδα για να ανοιχθείς στο Ιόνιο ή στο Αιγαίο.
Βέβαια, το λιμάνι της Καλαμάτας έχει τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές εξυπηρέτησης τέτοιων σκαφών, καθώς έχουν ανάγκη από παροχές ρεύματος και νερού και οι ιδιοκτήτες τους από ασφάλεια και ιδιωτικότητα.
Φαίνεται, όμως, ότι αυτή η κατεύθυνση είναι η μοναδική στην οποία μπορούμε να στραφούμε, αν θέλουμε να δούμε ανάπτυξη στο λιμάνι της Καλαμάτας.
Της Βίκυς Βετουλάκη
