Αναστροφή και αποτροπή και όχι προσαρμογή στην κλιματική κρίση, τοπικά και παγκοσμίως

Αναστροφή και αποτροπή και όχι προσαρμογή στην κλιματική κρίση, τοπικά και παγκοσμίως

Κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου, με την ευκαιρία της ημέρας για την προστασία του περιβάλλοντος, δημοσιεύονται από τις Αρχές και τους πολίτες κάποιες επετειακές υπενθυμίσεις. Κατά την άποψή μας, είναι πολύ αποσπασματικές για το μέγεθος του προβλήματος, που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας και που καλούμαστε να επιλύσουμε επειγόντως.

Αυτό που αναμένουμε από αυτό το δημοσίευμα, είναι να δώσει μιαν άλλη διάσταση του προβλήματος από διαφορετική σκοπιά, που σπάνια έχει επιχειρηθεί. Σκοπό έχει να ανιχνεύσουμε τις λέξεις και τις έννοιες των λέξεων, για να μπορούμε να ανακαλύψουμε την αλήθεια τους και οι οποίες είναι κομβικές για την οριοθέτηση του πώς μπορούμε να δούμε την Κλιματική Αλλαγή και να την ερμηνεύσουμε. Για αυτό ξεκινάμε από τη λέξη και έννοια του 21ου αιώνα, που είναι η «αειφορία» σε συνδυασμό με τις λέξεις και έννοιες που πρόσφατα αναφέρονται στην παγκόσμια βιβλιογραφία «Προσαρμογή, αναστροφή, αποτροπή».

Η συμβολή της έννοιας της αειφορίας είναι το κλειδί για τη λύση των παγκόσμιων προκλήσεων και οι έννοιες αναστροφή, αποτροπή είναι οι κομβικές επιλογές μας που προτείνονται για τη διέξοδο από τα σημερινά αδιέξοδα, τα οποία όλοι, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, αντιλαμβάνονται, ενώ η προσαρμογή είναι απλά μια πρόδρομη επιλογή για την αντιμετώπιση των άμεσων κρίσεων.

Η ματιά μας πρέπει να είναι στραμμένη άμεσα προς την αναστροφή και την αποτροπή που είναι η οριστική λύση. Η οριστική λύση είναι σαν το γόρδιο δεσμό που πρέπει ολόκληρη η ανθρωπότητα να κόψει.

Δύο λόγια για το τι είναι η «Κλιματική Αλλαγή» ή πρόσφατα «Κλιματική Κρίση», η οποία βρίσκεται καθημερινά στο προσκήνιο της επικαιρότητας.

Κλιματική Αλλαγή ή Κλιματική Κρίση είναι το αποτέλεσμα πολλών μικρών και μεγάλων παραγόντων, κυρίως ανθρωπογενών, οι οποίοι συμποσούνται στη γενεσιουργό αιτία της άμετρης επιβολής του ανθρώπου, δηλαδή ολόκληρης της ανθρωπότητας, με τις ατομικές και συλλογικές επιλογές της, στη λειτουργία όλων των διαδικασιών και λειτουργιών της φύσης.

Η κλιματική αλλαγή ή κρίση, αυστηρά επιστημονικά, είναι το αποτέλεσμα της χρήσης των μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (πετρέλαιο, άνθρακες γενικώς, και φυσικό αέριο). Αυτές οι πηγές χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας για όλες τις ανθρώπινες οικονομικές και μη λειτουργίες της οικονομίας, είτε χρήσιμες είτε άχρηστες. Δεν υπάρχει πλέον τομέας της ανθρώπινης οικονομίας που να μη χρησιμοποιεί την παραγόμενη ενέργεια από αυτές τις πηγές, για παραγωγή όλων των αγαθών και υπηρεσιών, σε ολοένα αυξανόμενο επίπεδο κατανάλωσης, που απότοκο έχουν την επίταση του φαινομένου του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, με τελικό αποτέλεσμα τη συνεχή άνοδο της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη μας, που ενώ θα έπρεπε σήμερα να είναι 14 βαθμοί Κελσίου, αυτή οδεύει ολοταχώς στους 15,5 βαθμούς.

Σε όλη αυτή την αλληλουχία της Κλιματικής Αλλαγής εμπλέκονται λέξεις και έννοιες, όπως αειφορία, προσαρμογή, εξοικείωση, εναρμόνιση, αναστροφή, αποτροπή, που καλό είναι να γνωρίζουμε για να μπορούμε να ερμηνεύσουμε τη σημερινή ανθρώπινη κατάσταση στο πλαίσιο του πλανήτη μας, της γης μας.

ΑΕΙΦΟΡΙΑ: Σύμφωνα με το λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών (εκδόσεις 2014 & 2016) είναι «η αρχή και το μοντέλο διαχείρισης όλων των φυσικών οικοσυστημάτων και των ανανεώσιμων φυσικών πόρων που επιδιώκει να εναρμονίσει την ανάπτυξη («πρόοδο») της ανθρώπινης δραστηριότητας σε όλους τους τομείς για την προστασία του περιβάλλοντος, βάσει ενός μακροπρόθεσμου ολιστικού και διεπιστημονικού σχεδιασμού», δηλαδή τη βιωσιμότητα.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ: Σύμφωνα με το ίδιο λεξικό, σημαίνει «τη διαδικασία μεταβολής ώστε να επιτευχθεί εναρμόνιση ή εξοικείωση με κάτι καινούργιο ή διαφορετικό.

ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ: Είναι «η πράξη του να βρεθεί κάτι ή κάποιος σε αρμονία, δηλαδή ισορροπία μεταξύ των στοιχείων ενός συνόλου, αντιθετικών ή μη με κάτι άλλο (από αυτό που ήδη υπάρχει)».

ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ: Σημαίνει απόκτηση οικειότητας (αίσθημα αμεσότητας και εγγύτητας, ζεστασιάς μίας σχέσης ή επαφής, το αίσθημα του γνώριμου) και εναρμόνισης με κάτι καινούργιο ή διαφορετικό.

Από τα συμφραζόμενα της λέξης – έννοιας προσαρμογή σημαίνει ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αποδοχή αυτού που συμβαίνει, το οποίο πρέπει να αποδεχθούμε, που εν μέρει πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας.

ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ: Σημαίνει «ανατροπή, αλλαγή προς (συνήθως) το καλύτερο / αντιστροφή.

ΑΠΟΤΡΟΠΗ: Σημαίνει αποθάρρυνση ή παρεμπόδιση εξέλιξης ή πράξης (που εναντιώνεται,) συνήθως σε κάτι καταστροφικό.

Οι δύο λέξεις – έννοιες αναστροφή και αποτροπή είναι οι αντίθετες της προσαρμογής, αν η προσαρμογή είναι η πρώτη επιλογή των κυβερνήσεων, δηλαδή της άποψης «βλέποντας και κάνοντας» ,κι αυτό γιατί συναντάμε, ακόμα και τώρα, που είναι ξεκαθαρισμένα τα πράγματα για την Κλιματική Αλλαγή, μύριες αναβολές, οπισθοδρομήσεις, οπισθοχωρήσεις, υποτίμηση γεγονότων, αδράνεια, καθυστερήσεις, αδιαφορίες, αντιρρήσεις, ανατροπές, ακόμα και επίδειξη εχθρότητας απέναντι σε όσους επισημαίνουν τους κινδύνους.

Σήμερα αποδεχόμενοι μόνο την προσαρμογή χωρίς να λέμε κουβέντα ανοιχτό για αναστροφή & αποτροπή είμαστε σε λάθος δρόμο που μας οδηγεί σε καταστροφές.

Με δυσκολία και με αναβλητικότητα οι κυβερνήσεις, επιτέλους, αναγνώρισαν (;) τα αποτελέσματα της Κλιματικής Αλλαγής και άρχισαν να ψηφίζουν τα Κοινοβούλια Κλιματικούς Νόμους, που, όμως, είναι σχεδόν ξεπερασμένοι από το μέγεθος των κλιματικών απειλών.

Οι νόμοι αυτοί είναι, δυστυχώς, αποτέλεσμα συμβιβασμών με τα λόμπι της Οικονομίας γενικά, του μεγάλο και μικρού κεφαλαίου, αλλά και του άλλου λόμπι που έχει το όνομα «αδιαφορία» των πολιτών, πιεσμένων από το άγχος της επιβίωσης να αδυνατούν να προτείνουν και να επιβάλλουν γενναίες παρεμβάσεις στην πολιτική σκηνή του τόπου τους.

Επομένως προτείνουμε:

-ΟΧΙ στην προσαρμογή στην Κλιματική Κρίση χωρίς κριτική αντιμετώπιση για το ποια έργα είναι αναγκαία, χωρίς σπατάλες οικονομικών πόρων, με σωστές επιλογές και εκτιμήσεις των έργων που απαιτούνται για την αναχαίτιση καταστροφών, έργα πολύ διαφορετικά από αυτά που σχεδιάζονταν και χρηματοδοτούνταν μέχρι σήμερα. Είναι ένα κακό που έρχεται και δεν αντιμετωπίζεται χωρίς αναστροφή και αποτροπή, με γενναιότητα κόντρα στα συμφέροντα.

-ΝΑΙ στην αναστροφή με επιλογές πολύ διαφορετικές από ό,τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα που αφορούν στην σπατάλη πόρων.

-ΝΑΙ στην αποτροπή του κακού με σωστές επιλογές στην καθημερινότητά μας, όπως π.χ. ορθό τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων μας που είναι πόροι, κατάργηση των άχρηστων αντικειμένων και γενικά αποφυγή ρυπάνσεων.

Ας ελπίζουμε πως τελικά η ανθρωπότητα θα βρει ευφυείς τρόπους απαγκίστρωσης από αυτόν τον εφιάλτη, που λέγεται Κλιματική Αλλαγή, που τείνει σε Κλιματική Κρίση.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ