Άγιος Νικόλαος Δυτ. Μάνης, Λιμένι Ανατ. Μάνης και Κυπαρίσσι ανάμεσά τους
Θέλετε «άρωμα» Κυκλάδων, αλλά χωρίς να μπείτε σε πλοίο; Βλέπετε καράβι και ζαλίζεστε, αναζητάτε όμως και τη νησιώτικη ατμόσφαιρα; Ευτυχώς, η ακτογραμμή της ηπειρωτικής Ελλάδας έχει ορισμένους μοναδικούς προορισμούς, προσβάσιμους σε όλους, κυρίως χωριά και γραφικά λιμανάκια, τα οποία μοιάζουν απίστευτα με νησί.
Κάτι λοιπόν οι συγκλονιστικές τους θάλασσες, λίγο το τοπίο και η παραδοσιακή αρχιτεκτονική των σπιτιών, κάτι τα ιστιοπλοϊκά –τα οποία κάνουν ουρά για να προσεγγίσουν– κάνουν την Πάργα, τα Σύβοτα της Θεσπρωτίας, το Γαλαξίδι της Φωκίδας, το Λιμένι και το Κυπαρίσσι της Λακωνίας και τον Άγιο Νικόλαο της Μεσσηνίας περιπτώσεις που δεν έχουν τίποτα σχεδόν να ζηλέψουν, αν συγκριθούν με νησιά.
Άγιος Νικόλαος, Μεσσηνία
Ο οικισμός του Αγίου Νικολάου στη Μεσσηνία, λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από τη Στούπα, είναι ένα μικρό ψαροχώρι σαν κι αυτά που συναντάς στα μη κοσμοπολίτικα νησιά του Αιγαίου. Με τα πέτρινα, διώροφα σπιτάκια –που ο χρόνος τους έχει δώσει μια κάποια γοητεία παραπάνω– με τα καϊκάκια του και τα ταβερνάκια γύρω από το μικρό λιμανάκι, είναι μια μπουκιά χωριό.
Επισκέπτες και ντόπιοι καθισμένοι στα τραπεζάκια πλάι στη θάλασσα ευχαριστιούνται ουζάκι και μεζέ σε ράθυμους ρυθμούς, ενώ η νεολαία λίγο πιο πέρα, στη Γνώσπη, κάνει τη μια βουτιά μετά την άλλη από τα βραχάκια στα τέλεια, δροσερά νερά του Μεσσηνιακού Κόλπου.
Λιμένι, Λακωνία
Ένα από τα πιο όμορφα μέρη στο παραλιακό μέτωπο της Λακωνίας είναι το Λιμένι, το μικρό αυτό κολπάκι με τα διάφανα, τιρκουάζ νερά, τα οποία τα λιγουρεύεσαι ήδη από ψηλά, καθώς κατεβαίνεις τις στροφές του δρόμου από την Αρεόπολη. Τα πέτρινα σπίτια, όλα ένα κι ένα, βρίσκονται ακριβώς πάνω στη θάλασσα: από το νερό τα χωρίζουν μόνο μερικά βράχια, σε κάποια σημεία. Βουκαμβίλιες και πρασινάδες στολίζουν τα πέτρινα μπαλκόνια και –ούτε λίγο, ούτε πολύ– όλα έχουν θέα στη θάλασσα.
Τα ταβερνάκια τα βρέχει κι αυτά το κύμα που σκάει πάνω στα βράχια, ενώ τα πλοκάμια από τα χταπόδια λιάζονται τεμπέλικα στα σύρματα έξω από τα μαγαζιά. Παραλίες με την κλασική έννοια δεν υπάρχουν στο Λιμένι: βουτάτε κατευθείαν από τα βράχια. Σε ορισμένα σημεία, πάντως, έχει και σκάλες για εμάς που θέλουμε μια πιο ομαλή είσοδο στο νερό.
Κυπαρίσσι, Λακωνία
Ο παραλιακός οικισμός στο Κυπαρίσσι Λακωνίας είναι ένα υπέροχο αρχιτεκτονικό μείγμα Μάνης και Κυκλάδων, καθώς τα πέτρινα, δίπατα σπίτια δείχνουν να συναντούν τα ασβεστωμένα αρχοντικά με τα μπλε πορτοπαράθυρα –με το πράσινο από πίσω να θυμίζει Σποράδες. Βρισκόμαστε σε ένα από τα μυστικά μέρη της Λακωνίας, που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει όλο και μεγαλύτερη δημοσιότητα.
Και όχι άδικα. Πρόκειται για ένα μαγευτικό μέρος, στο οποίο θα φτάσετε εύκολα με το αυτοκίνητό σας και θα έχετε την ευκαιρία να κάνετε ήρεμες, χαλαρές διακοπές σε νησιώτικο φόντο. Η παραλία-λιμάνι είναι υπέροχη και μισό βήμα μακριά. Ωστόσο, αν θέλετε περισσότερη ποικιλία, υπάρχει πάντα και η Μεγάλη Άμμος, όπως βέβαια και η Αγία Κυριακή σε πολύ κοντινή απόσταση. Είναι κι αυτές πανέμορφες.
Πάργα, Ήπειρος
Το μικρό λιμανάκι της Πάργας σε ταξιδεύει σε νησί με το πρώτο βλέμμα. Τα πολύχρωμα, σε επτανησιακό στυλ, σπίτια –χτισμένα αμφιθεατρικά στον λόφο– κυκλώνουν το λιμάνι με τα μικρά βαρκάκια, που στολίζουν τα νερά. Στη βορινή πλευρά, πάλι, το κάστρο συμβάλει στην όλη ατμόσφαιρα, αφού κάθε νησί που σέβεται τον εαυτό του έχει τουλάχιστον ένα οχυρό.
Στην παραλία της Πάργας, ταβερνάκια και καφέ βρίσκονται σε πρώτη γραμμή στην παραλία, ενώ τα πλακόστρωτα στενάκια με τα μαγαζάκια και τα περιποιημένα σπίτια σε κάνουν να χάνεις εντελώς την αίσθηση της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ακόμα κι όταν βρίσκεσαι στις ακτές δίπλα στην πόλη, όπως π.χ. στο Πίσω Κρυονέρι με τα διάφανα νερά και τα βράχια μέσα στη θάλασσα ή στον Βάλτο (που μόνο βάλτος δεν είναι) με τα σούπερ νερά και τη χρυσή αμμουδιά.
Γαλαξίδι, Φωκίδα
Τα επιβλητικά καπετανόσπιτα και τα όμορφα νεοκλασικά με τα χρωματιστά παραθυρόφυλλα, το μικρό λιμανάκι με τα λογής-λογής βαρκάκια και το πράσινο παντού τριγύρω, δίνουν στο Γαλαξίδι λίγη από την αίγλη και την ατμόσφαιρα των νησιών του Αργοσαρωνικού, της Ύδρας για παράδειγμα ή των Σπετσών.
Με χορταστική ακτογραμμή, η φωκική κωμόπολη συνδυάζει έντονο νησιώτικο ύφος, θαλασσινή ατμόσφαιρα και καλοκαιρινή ξενοιασιά, δίχως όμως να χρειαστεί να κατέβετε στο λιμάνι για να πάρετε κάποιο πλοίο προς τα εκεί. Απλά βάζετε μπρος το αυτοκίνητο στην Αθήνα και, μετά από 200 χιλιόμετρα (και κάτι), τραβάτε χειρόφρενο στην πλατεία Μάμα. Και πάτε κατευθείαν στα ταβερνάκια στην παραλία, για ουζάκι με μπόλικο πάγο και μεζέ. Θαλασσινό, εννοείται.
Σύβοτα, Θεσπρωτία
Δεν είναι η αρχιτεκτονική τους που κάνουν τα Σύβοτα να μοιάζουν με νησί «επί ξηράς», όσο το γεγονός ότι οι ακτές εδώ είναι εξαιρετικά δαντελωτές. Επιπλέον, αντικρίζουν μικρά νησάκια λες και βρίσκονται στις Κυκλάδες, κατακλύζονται από πλήθος ιστιοπλοϊκών κι έχουν καταπληκτικά νερά, του είδους που δύσκολα θα χαρείτε στην ηπειρωτική ακτογραμμή της χώρας μας.
Έτσι, τα Σύβοτα παρέχουν μια χορταστική γεύση νησιού χωρίς βέβαια να βρίσκεστε σε νησί. Τα νερά είναι απλά συγκλονιστικά, με υπέροχο τιρκουάζ χρώμα και, σε συνδυασμό με τα δέντρα που φτάνουν μέχρι την άμμο, κάνουν τις παραλίες ακαταμάχητες. Αγαπημένη και πλέον δημοφιλής η Μπέλα Βράκα, στο νησάκι Μουρτεμένο. Όπου θα πάτε περπατώντας.
