Ευκλής Καλαμάτας: Εξόρμηση στο «Μονοπάτι του Μαλλιαρού» στο Μαγγανιακό

Ευκλής Καλαμάτας: Εξόρμηση στο «Μονοπάτι του Μαλλιαρού» στο Μαγγανιακό

Για την πρώτη εξόρμηση του νέου έτους ο Σύλλογος Πεζοπόρων – Ορειβατών Καλαμάτας «Ο Ευκλής» την περασμένη Κυριακή (8/1) διάλεξε να γνωρίσει και να περπατήσει το «Μονοπάτι του Μαλλιαρού» στο γραφικό Μαγγανιακό.

Στην πλατεία του χωριού, στο Δημοτικό Σχολείο, τους περίμεναν τα δραστήρια μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Απανταχού Μαγγανιακικών για να τους μιλήσουν για το χωριό, για τα μονοπάτια που έχουν ανοιχτεί και τις δράσεις τους, όπως η αναβίωση του εθίμου «Ο Μαλλιαρός», το τοπικό Καρναβάλι την Κυριακή της Αποκριάς κ.ά.

Η διαδρομή ήταν κυκλική, 6,7 χλμ., και στο μεγαλύτερο μέρος της ανηφορική.

Ξεκίνησαν με οδηγούς τον πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Παναγιώτη Γιαννακόπουλο και τον Κωνσταντίνο Δημόπουλο από την πλατεία του χωριού και, περνώντας από το δέντρο του Μαλλιαρού, έφτασαν όλοι μαζί στο «Πεντέικο» αλωνάκι, απ’ όπου η μία ομάδα έφυγε για πίσω, μέσω του δασικού δρόμου, και οι υπόλοιποι ανηφόρισαν στα «Κοσμέικα» δέντρα, συνέχισαν μέχρι το εκκλησάκι του Σταυρού, με την απίστευτη θέα στα γύρω χωριά, έφτασαν κατόπιν στο διάσελο πίσω από το Παλιπλάστρο και κατηφόρισαν προς το Μαγγανιακό μέσω του φαραγγιού του Καλλιγά.

Όλοι έμειναν απόλυτα ευχαριστημένοι και, μάλιστα, το μέλος του «Ευκλή», Χριστίνα Καλέκα, περιγράφει: «Η μέρα μας ξεκίνησε γλυκά: με ζεστό τσάι, πολλά χαμόγελα και κουλουράκια μάς περίμεναν οι κυρίες και οι κύριοι του Πολιτιστικού Συλλόγου στο σχολείο του χωριού. Αφού είδαμε την εκκλησία, μας ξενάγησαν στην πλατεία, την όμορφη βρύση, την αιωνόβια μουριά και προχωρήσαμε προς το βουνό, να πάρουμε το μονοπάτι. Θαυμάζαμε ένα όμορφο δεντρόσπιτο, όταν μας προϋπάντησε μια κυρία με ζεστή γαλατόπιτα, που ό,τι είχε βγει από το φούρνο, την οποία και τιμήσαμε δεόντως…

Αρχίσαμε πια να ανηφορίζουμε… ανάμεσα σε ψηλές κουμαριές και αριές τόσο πυκνές, που ο ήλιος δεν έφτανε στο έδαφος και τα πεσμένα και σάπια φύλλα τόσων χρόνων δημιουργούσαν ένα παχύ και μαλακό στρώμα κάτω από τα πόδια μας.

Όταν έπειτα από ώρα φτάσαμε στο χωριό για να ξαποστάσουμε, στο καφενείο με την τεράστια μουριά μάς περίμεναν στρωμένα τραπέζια. Πεντανόστιμος κόκορας χωριάτικος με χυλοπίτες ή μακαρόνια, σαλάτες, καθώς και διάφορες πίτες σερβιρίστηκαν και τα απολαύσαμε.

Η μέρα πέρασε γρήγορα κι άλλη μια όμορφη εμπειρία έφτασε στο τέλος της. Έτσι, πήραμε το δρόμο της επιστροφής γεμάτοι υπέροχες εντυπώσεις!».