Ο Νικόδημος Νικολακέας συγκαταλέγεται σταθερά τα τελευταία χρόνια στους κορυφαίους Έλληνες αθλητές στις μεγάλες δρομικές αποστάσεις (εκτός σταδίου κυρίως) και διακρίνεται σε όλους τους αγώνες που συμμετέχει, καταγράφοντας μια διαρκή ανοδική αγωνιστική πορεία (και καθοδική όσον αφορά στους χρόνους).
Ειδικότητά του το …ακατόρθωτο, Μανιάτης είναι άλλωστε κι έχει όσο πείσμα χρειάζεται για να το κυνηγήσει!
«Η φωτογραφία αυτή συνοψίζει την προσπάθεια πολλών χρόνων, η οποία έφερε ένα αποτέλεσμα που κάποτε έμοιαζε στην καλύτερη περίπτωση ακατόρθωτο!» σχολίαζε για τη συμμετοχή του στο Μαραθώνιο του Παρισιού τον περασμένο Απρίλιο και ήδη ο στόχος έχει τεθεί για να σπάσει και το φράγμα των 2,5 ωρών (κάτι που θα είχε κάνει από το Δεκέμβριο, αν ο κόβιντ δεν τον έβγαζε νοκ άουτ στο 35ο χλμ. του μαραθωνίου της Βαλένθιας).
Στα 10 χλμ. του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας το Νοέμβριο του 2022 τερμάτισε στην 4η θέση και ως 3ος Έλληνας, ανάμεσα σε χιλιάδες ερασιτέχνες δρομείς απ’ όλο τον κόσμο, με χρόνο 32’ και 26’’ έχοντας βελτιώσει και τη θέση (6η) και την επίδοση (33:15) σε σχέση με τη διοργάνωση του 2021.
Στον ημιμαραθώνιο κατέγραψε σημαντική βελτίωση την περασμένη χρονιά στον πολύ ανταγωνιστικό αγώνα της Καλαμπάκας, όπου αναδείχθηκε 4ος καλύπτοντας τα 21,100 σε 1 ώρα 9 λεπτά και 22 δευτερόλεπτα (δύο λεπτά κάτω μέσα σε ενάμιση μήνα).
Τα παραπάνω ενδεικτικά μόνο των επιτευγμάτων του και μόνο όσον αφορά στο αγωνιστικό κομμάτι, γιατί ο Νικόδημος απολαμβάνει και νοηματοδοτεί συνειδητά τη ζωή του, δίνοντας ο ίδιος τις κατευθύνσεις, ακόμη κι αν χρειαστεί να κάνει μεγάλες στροφές και υπερβάσεις. Μια θαυμαστή τέτοια «επανεκκίνηση» αποτέλεσε πριν λίγα χρόνια, σε ηλικία 26 ετών, η απόφασή του να ξανακαθίσει στα θρανία της Β’ και Γ’ Λυκείου και να διεκδικήσει μια από τις λίγες θέσεις που έδιναν τα ΕΠΑΛ για τη σχολή Φυσιοθεραπείας του Πανεπιστημίου Πατρών. Το πιο εύκολο που είχε να κάνει (και μάλλον αυτό που θα προτιμούσαμε οι περισσότεροι) θα ήταν να παραμείνει στο αντίστοιχο πτυχίο ΙΕΚ, αφού μάλιστα του είχε εξασφαλίσει άμεσα μια αρκετά σταθερή δουλειά. Επέλεξε το δύσκολο μονοπάτι και ο, πνευματικός αυτή τη φορά, αγώνας δικαιώθηκε με την εξασφάλιση 18,700 μορίων, που του άνοιξαν διάπλατα την ακαδημαϊκή πόρτα, όπου φοιτά με ενθουσιασμό φέτος για 2ο χρόνο.
Ο Νικόδημος Νικολακέας δεν είναι λοιπόν μόνο ένας σημαντικός αθλητής, που εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο και τον μεσσηνιακό αθλητισμό, είναι ταυτόχρονα ένα θετικό πρότυπο ανθρώπου, που αν και μόλις 29 ετών, δίνει παράδειγμα ζωής για μικρούς και μεγάλους…
Ας τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα μέσα από την παρακάτω συνέντευξη:
-Πώς/πότε ξεκίνησες τον αθλητισμό και πώς προέκυψε η αγάπη σου για το τρέξιμο;
Η ενασχόληση με τον αθλητισμό αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητας και του χαρακτήρα μου. Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, συμμετείχα σε όσο το δυνατό περισσότερα αθλήματα μπορούσα. Ποδόσφαιρο, μπάσκετ και βόλεϊ ήταν καθημερινότητα για μένα με το διάβασμα να έρχεται σε δεύτερη μοίρα.
Το τρέξιμο ήρθε σταδιακά, όταν πλέον έφυγα από το χωριό μου και πήγα στην Πάτρα για σπουδές όπου δεν είχα τη δυνατότητα να προσαρμοστώ στα ωράρια των ομαδικών προπονήσεων, με αποτέλεσμα να ξεκινήσω να τρέχω λίγο πιο συχνά.
-Γιατί αγώνες στο δρόμο και όχι στο στάδιο;
Έχω τρέξει πολλούς αγώνες στο στάδιο και αρκετά πανελλήνια πρωταθλήματα, αλλά εν τέλει με κέρδισε ο μαραθώνιος. Το μεγαλύτερο αγώνισμα αντοχής στο στίβο είναι τα 10.000μ , συνεπώς οι αγώνες δρόμου είναι αναγκαίο ‘’κακό’’ για μένα, και αγαπημένη μου απόσταση τα 21.097 μέτρα.
-Σπουδές-επάγγελμα-υψηλός αθλητισμός, πώς συνδυάζονται όλα αυτά;
Η αγάπη για αυτό που κάνω μου το καθιστά εύκολο, χωρίς να νιώθω ότι πιέζομαι ιδιαίτερα. Όταν αισθανθώ μεγάλη πίεση κάνω κάποιο διάλειμμα -μικρό ή μεγάλο- ώστε να ισορροπήσω τα πράγματα. Άλλωστε, δεν είμαι επαγγελματίας στον αθλητισμό, οπότε οι ώρες που διαθέτω για προπονήσεις είναι υποπολλαπλάσιες σε σχέση με αυτές που διαθέτει ένας επαγγελματίας του χώρου.
-Ποιές θεωρείς ότι είναι οι μεγαλύτερες αγωνιστικές σου επιτυχίες;
Η μεγαλύτερη αγωνιστική μου επιτυχία θεωρώ πως είναι ο μαραθώνιος στο Παρίσι τον Απρίλη του 2022. Εκεί έκανα μεγάλο ρεκόρ για τα δικά μου δεδομένα (2:31:14) και μάλιστα με μόλις 5-6 προπονήσεις την εβδομάδα και συνεπώς έναν αρκετά χαμηλό χιλιομετρικό όγκο.
-Ποια είναι η αποτίμηση για το 2022 και ποιοι είναι οι στόχοι σου για το άμεσο και απώτερο μέλλον;
Σε όλα τα επίπεδα ήταν μια πολύ καλή χρονιά! Αγωνιστικά, επαγγελματικά και προσωπικά εύχομαι να συνεχίσω να βελτιώνομαι, διατηρώντας ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα τρία.
Σε ό,τι αφορά το μαραθώνιο, φέτος θέλω να καταρρίψω τις 2 ώρες και 30 λεπτά!
-Πώς διαχειρίστηκες τη μεγάλη ατυχία στη Βαλένθια και πώς επηρέασε ο κορωνοϊός γενικότερα το αγωνιστικό κομμάτι;
Σκεφτόμουν ότι τριγύρω μας υπάρχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα και ότι πρέπει να εκτιμώ ότι είναι κάτι παροδικό και φυσικά μέσα στο πρόγραμμα.
Θεωρώ πως μας έβγαλε λίγο από τη σειρά μας, αλλά ας μην είμαστε υπερβολικοί. Υπήρξαν πολύ σοβαρότερα προβλήματα λόγω της πανδημίας και ευτυχώς αυτά φαίνεται να αποτελούν παρελθόν. Σιγά σιγά ξαναβρίσκουμε τα πατήματά μας.
-Σε τι επίπεδο βρίσκεται το δρομικό κίνημα στην Μεσσηνία και την Ελλάδα γενικότερα;
Το επίπεδο στην Ελλάδα κατ’ εμέ είναι μια χαρά, αν αναλογιστούμε φυσικά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες αθλητές, οι οποίοι πρέπει κυριολεκτικά να καλύψουν οι ίδιοι τα έξοδα τους γιατί κανείς άλλος δε θα το κάνει. Έτσι, το ίδιο ισχύει και για τους μεσσήνιους αθλητές. Πάντως, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια ξεκάθαρα ανοδική πορεία σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις των αθλητών μας. Εύχομαι να συνεχιστεί αυτό.
-Και οι μεσσηνιακές δρομικές διοργανώσεις;
Μου αρέσουν και πάντα τις υποστηρίζω. Θεωρώ πως κάθε χρόνο εμφανίζονται πιο βελτιωμένες, δεδομένης της αυξανόμενης συμμετοχής του κόσμου σε αυτές. Πιστεύω πως πρέπει απλώς να συνεχίσουν με τον ίδιο τρόπο, δεν υστερούν σε κάτι.
-Τι θα έλεγες σε κάποιον που σκέφτεται να ξεκινήσει τρέξιμο, χωρίς να το αποφασίζει;
Θα προσπαθούσα να του μεταφέρω τα συναισθήματα που πυροδοτεί το τρέξιμο, κάτι που ούτως ή άλλως κάνω, και θα τον παρότρυνα να ξεκινήσει έστω και περπατώντας στην αρχή.
-Εσύ τι κέρδισες και τι έχασες μέσα από τον αθλητισμό;
Κέρδισα και συνεχίζω να κερδίζω πολλά. Μεταξύ άλλων, πολύ καλούς φίλους, αξέχαστες εμπειρίες και δυνατές συγκινήσεις. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ ότι έχασα είναι μερικά κιλά!
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
