Αλ. Χαρίτσης: Η πολιτική των επιδομάτων ανακυκλώνει και βαθαίνει την κρίση

Αλ. Χαρίτσης: Η πολιτική των επιδομάτων ανακυκλώνει και βαθαίνει την κρίση

Η πολιτική των επιδομάτων, ανακυκλώνει και βαθαίνει την κρίση, δηλώνει ο Αλέξης Χαρίτσης, τομεάρχης Ανάπτυξης και Οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στη συνέντευξη που παραχωρεί στο Capital.gr και στη Νίκη Ζορμπά, σημειώνοντας την ανάγκη να επιλυθεί με βιώσιμο τρόπο το ζητημα της ακρίβειας για την επόμενη μέρα.

Παράλληλα, ιεραρχεί ως πρώτιστο ζήτημα για την ελληνική οικονομία το τεράστιο εμπορικό έλλειμα, την έκρηξη των εισαγωγών, μιλά για αφελληνισμό μέρους της ελληνικής επιχειρηματικότητας αλλά και την έλλειψη πρόσβασης του μικρομεσαίου και μεγαλύτερου επιχειρηματία, σε τραπεζική χρηματοδότηση.

Στο ίδιο πλαίσιο, ο Αλέξης Χαρίτσης, τονιζει πως “χρειαζόμαστε ξένες επενδύσεις” αλλά είναι κρίσιμη η ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγικής βάσης.

Μιλώντας για το σχέδιο που θα παρουσιάσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για την προστασία της Α’ κατοικίας από πλειστηριασμούς τις επόμενες ημέρες, ο τομεάρχης Ανάπτυξης και Οικονομίας, αναφέρει ότι “Πρέπει να ρυθμιστεί το ζήτημα των κόκκινων δανείων και πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία, αλλά πρέπει να προχωρήσει αυτή η διαδικασία με όρους κοινωνικής συνοχής, με όρους προστασίας των ασθενέστερων,  με όρους προστασίας της μικρής και μεσαίας επιχείρησης”.

Για τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, διαβεβαιώνει πως “θα είναι απολύτως κοστολογημένες και θα παρουσιάσουμε και το κόστος προεκλογικά”, τονίζοντας εν κατακλείδι, πως “Αυτό το οποίο λέμε είναι ότι χρειάζεται μια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση, ένα σύστημα πιο δίκαιο που θα στηρίζει τους μικρομεσαιους, τη μεσαία τάξη, τους ασθενέστερους και με ελαφρύνσεις εκεί που χρειάζεται”.

– Βρισκόμαστε στην προεκλογική περίοδο. Μπορεί να μην έχουν προκηρυχθεί ακόμη εκλογές, αλλά η πολιτική αντιπαράθεση έχει χτυπήσει κόκκινο. Έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο Capital.gr σήμερα τον κύριο Αλέξη Xαρίτση,  βουλευτή  Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και τομεάρχη Ανάπτυξης και Οικονομίας. Καλώς ήρθατε, κ Χαρίτση, σας ευχαριστούμε πολύ που αποδεχθήκατε  την πρόσκληση. 

-Καλώς σας βρήκα, εγώ ευχαριστώ για την πρόσκληση. 

– Έχει πάρει φωτιά το πολιτικό θερμόμετρο. Είδα τη δήλωσή σας για το market pass. Είναι πάρα πολύ επιθετική η στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο μέτρο αυτό, στα επιδόματα. Κακώς δίνει επιδόματα η κυβέρνηση; 

Νομίζω, κ. Ζορμπά, ότι είναι κριτική η στάση του ΣΥΡΙΖΑ γιατί είναι υποκριτική η στάση της κυβέρνησης. Μία κυβέρνηση η οποία μιλούσε πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση για καλές δουλειές, μιλούσε για ανάπτυξη και η οποία έχει καταλήξει ουσιαστικά να αντιμετωπίζει τους πολίτες όχι ως πολίτες αλλά ως πελάτες, ως εκλογικούς πελάτες. Nομίζω ότι  αυτό που βλέπουμε σήμερα με την πολιτική των επιδομάτων, είναι μία πολιτική η οποία ανακυκλώνει και βαθαίνει την κρίση.

Έχουμε ξεπεράσει τον ενάμιση χρόνο πληθωριστικής κρίσης στη χώρα μας και πλέον, όπως δυστυχώς είχαμε προβλέψει, παίρνει νέες μορφές αυτή η κρίση. Υπενθυμίζω ότι ξεκίνησε από τον κατασκευαστικό κλάδο και τον αγροτικό τομέα, πέρασε στις μεταφορές, πέρασε στην ενέργεια και πλέον αγγίζει βασικά είδη διατροφής και πολύ βασικές βιοτικές ανάγκες των πολιτών.

Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να σκύψει πάνω στο πρόβλημα και να αντιμετωπίσει την κρίση στον πυρήνα της, βλέπουμε ότι προσπαθεί να εξαπατήσει τους πολίτες με επιδόματα τα οποία ούτε βεβαίως το πρόβλημα μπορούν να επιλύσουν και να δώσουν ανακούφιση στους πολίτες, ούτε να διαμορφώσουν ένα βιώσιμο περιβάλλον για την επόμενη μέρα.

– Άρα η δική σας κριτική δεν είναι πως τα επιδόματα είναι λίγα αλλά ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχουν καν.

Δεν λέμε ότι δεν χρειάζεται η κοινωνία στήριξη. Αλίμονο, προφανώς η κοινωνία χρειάζεται στήριξη αλλά το πρώτιστο είναι να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα στον πυρήνα του. Το κάνεις κατά τη γνώμη μου με τρεις βασικούς τρόπους. Ο ένας είναι η στήριξη του εισοδήματος των πολιτών.

Κ. Ζορμπά, μία βασική ιδιαιτερότητα της χώρας μας σε σχέση με την κρίση στις υπόλοιπες χώρες Ευρώπης, γιατί πράγματι η κρίση έχει διεθνή διάσταση, όμως η βασική ιδιαιτερότητα είναι ότι πέρα από την εκτίναξη των τιμών στη χώρα μας, εδώ έχουμε και ένα τεράστιο πρόβλημα καθήλωσης των διαθέσιμων εισοδημάτων. Έχουμε το δεύτερο χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ευρώπη των 27 και  το χαμηλότερο στην ευρωζώνη.

Άρα το πρώτο είναι η στήριξη του εισοδήματος με την αύξηση του κατώτατου μισθού,  με τιμαριθμική αναπροσαρμογή έτσι ώστε να μπορεί να είναι πραγματική αύξηση και να μην εξανεμίζεται από τον πληθωρισμό,  με ρύθμιση των χρεών που δημιουργήθηκαν το τελευταίο διάστημα με αποφασιστικό τρόπο, γιατί βλέπουμε ότι δυστυχώς μέσα σε αυτή την κρίση δημιουργείται μία νέα γενιά οφειλών που μετατρέπονται σε κόκκινα δάνεια. 40 δισ είναι οι νέες οφειλές οι οποίες δημιουργήθηκαν την τελευταία τριετία. Μιλώ για τις οφειλές σε τράπεζες,  ασφαλιστικά ταμεία και εφορία.

Χρειάζεται να στηριχθεί το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών και ως προς το πραγματικό εισόδημα και ως προς τη ρύθμιση των οφειλών. Ο δεύτερος πυλώνας είναι η ουσιαστική ελάφρυνση,  όπως η ίδια η ΕΈ άλλωστε συστήνει στα κράτη-μέλη, μέσω φορολογικών υποχρεώσεων που σχετίζονται με τον πυρήνα ακριβώς της ακρίβειας.

– Αναφέρεστε σε μείωση  ΦΠΑ στα τρόφιμα και ΕΦΚ στα καύσιμα.

Η χώρα μας δυστυχώς, έχει τη χειρότερη αναλογία άμεσων – έμμεσων φόρων σε ολόκληρη την Ευρώπη και αυτό όσο και αν δεν το παραδέχονται τα στελέχη της κυβέρνησης όσο και να ακούμε διάφορα θα έλεγα κωμικοτραγικά επιχειρήματα από τη μεριά των κυβερνώντων αλλά και των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, πλήττει κυρίως τους μικρομεσαίους πλήττει κυρίως τα ασθενέστερα στρώματα.

– Κ. Χαρίτση, όμως εάν μειωθούν αυτοί οι δυο φόροι, δημιουργείται μια μεγάλη τρύπα στα έσοδα. Αυτή πώς θα καλυφθεί;

Θα καλυφθεί,  από το γεγονός ότι την ίδια στιγμή το κράτος θα πρέπει να αυξήσει τα έσοδα του με την πραγματική φορολόγηση των υπερκερδών τα οποία παρήχθησαν σε αυτή την κρίση.  

Ξέρετε, μου προκαλεί εντύπωση ότι τα στελέχη της κυβέρνησης θυμούνται  τους δημοσιονομικούς περιορισμούς και τις πεπερασμένες δημοσιονομικές δυνατότητες,  μιλάνε πολλές φορές για τα περίφημα λεφτόδεντρα,  όταν πρέπει να πάρουν ένα μέτρο στήριξης της κοινωνικής πλειοψηφίας.  

Όταν, όμως, είναι να μηδενιστεί ο φόρος σε γονικές παροχές μέχρι 800.000 ευρώ κατά άτομο, έτσι για μια τετραμελή οικογένεια 3.200.000, -αυτό προφανώς δεν αφορά τη μεσαία τάξη- εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα,  όταν είναι να μειωθεί ο φόρος στα μερίσματα στο 5% εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα, όταν είναι να ιδιωτικοποιηθεί η επικουρική ασφάλιση με μεσοσταθμικό κόστος 1,5 δισ.  για τα επόμενα 50 χρόνια, δεν υπάρχει πρόβλημα. Είναι ζήτημα λοιπόν πολιτικών επιλογών.

Εμείς λέμε ότι ο διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος πρέπει να αξιοποιηθεί για τη στήριξη της κοινωνίας η οποία πλήττεται αυτή τη στιγμή με μέτρα όπως αυτά που σας είπα,  σε άλλες χώρες έχουν πάρει ακόμα πιο δραστικά μέτρα. Την ιδια στιγμή χρειάζεται το Δημόσιο να αυξήσει τα έσοδά του φορολογώντας εκεί που υπάρχει φορολογητέα ύλη. Στα υπερκέρδη που παρήχθησαν στις επιχειρήσεις Ενέργειας, Διύλισης Πετρελαιου, στις Tράπεζες, όλα τα προηγούμενα χρόνια.

– Η επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ θεωρείτε ότι θα δώσει σήμα για προσέλκυση επενδύσεων; Γιατί υποθέτω ότι και του ΣΥΡΙΖΑ ο στόχος είναι η προσέλκυση των επενδύσεων.

Απολύτως.  Καταρχάς εμένα μου έχει προκαλέσει πολύ θετική εντύπωση πρέπει να σας πω, ότι το τελευταίο διάστημα μιλώντας σε φορείς της αγοράς, σε παραγωγικούς φορείς, σε επιμελητήρια,  βλέπω ότι η πρόταση η οποία έχει να κάνει με έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο της ΔΕΗ,  βρίσκει ευήκοα ώτα ακόμα και στα ακροατήρια τα οποία ενδεχομένως κάποιος δεν θα περίμενε ότι θα βρει. Και το λέω αυτό γιατί έχει γίνει πλέον αντιληπτό σε όλους τους οικονομικούς παράγοντες ότι η κατάσταση στην αγορά Ενέργειας δεν μπορεί να συνεχίσει όπως σήμερα. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε μία ΔΕΗ η οποία παράγει το 75 με 80% των υπερκερδών στην αγορά ενέργειας η οποία σέρνει τον χορό της κερδοσκοπίας αυτή τη στιγμή στην αγορά ενέργειας.

– Εκτονώνεται όμως το φαινόμενο…

Έχουμε μία αποκλιμάκωση των διεθνών τιμών της ενέργειας, σε αυτό αναφέρεστε. Να δούμε και μακάρι να έχει μόνιμα χαρακτηριστικά. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι εδώ έχουμε μία εγχώρια αγορά η οποία είναι πολύ ρηχή, η οποία είναι ολιγοπωλιακή, στην οποία υπάρχουν ιδιαιτερότητες που δεν υπάρχουν σε άλλες χώρες. Όπως το γεγονός ότι δεν υπάρχει δυνατότητα για προθεσμιακά συμβόλαια τα οποία πραγματικά θα κλείδωναν τις τιμές και θα μπορούσαν οι καταναλωτές, τα νοικοκυριά  και οι επιχειρήσεις να έχουν καλύτερες τιμές. Έχουμε μία εταιρεία, τη ΔΕΗ, η οποία δεν παίζει τον ρόλο που της αναλογεί της κοινής ωφέλειας. Δείτε τι γίνεται στην Ευρώπη,  στη Γαλλία.

– Δεν είναι ανάλογο το παράδειγμα. Ήταν ήδη κρατική και έπρεπε να σωθεί.

Ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό κρατική και έγινε 100% κρατική. Αυτό το οποίο μάλιστα και η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε, ήταν όχι απλώς και μόνο ότι κάνει bailout σε μία επιχείρηση η οποία κινδυνεύει να καταρρεύσει,  κάνει όμως και μία παρέμβαση έτσι ώστε, όπως είπε, να συγκρατήσει το κόστος της αγοράς ενέργειας.  Είναι λοιπόν μια παρέμβαση η οποία είχε δύο χαρακτηριστικά. Μην ξεχνάμε το δεύτερο.

Αυτό είναι πολύ κρίσιμο ειδικά στην ελληνική περίπτωση. Κατά τη γνώμη μου είναι πάρα πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε ότι για να υπάρχει αναπτυξιακή προοπτική σε αυτό τον τόπο χρειαζόμαστε δύο πράγματα: Χρειαζόμαστε άμεσες ξένες επενδύσεις. Δεν διαφωνεί κανείς σε αυτό και πρέπει να καλυφθεί ένα πολύ μεγάλο επενδυτικό κενό που δημιουργήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, τα χρόνια της περιόδου των μνημονίων, με προσέλκυση βιώσιμων και παραγωγικών επενδύσεων. Εδώ χρειαζόμαστε και την επιβίωση, την ανάπτυξη και τη μεγέθυνση και της εγχώριας παραγωγικής βάσης.

– Σε αυτό θα σας πήγαινα τώρα, στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου που συζητάτε. Στο δικό σας πλάνο, πού θα ρίξετε το περισσότερο βάρος; Σε επενδύσεις, εξαγωγές, σε εγχώρια παραγωγή;

Να σας πω ότι επειδή πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με αυτούς οι οποίοι μας παρακολουθούν,  η συζήτηση περί αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου δεν είναι σημερινή. Είναι μία συζήτηση η οποία γίνεται περισσότερο από μία δεκαετία στη χώρα μας. Νομίζω λοιπόν ότι πρέπει να είμαστε πάρα πολύ συγκεκριμένοι σε αυτό το οποίο λέμε. Κοιτάξτε, κατά τη γνώμη μου αυτή τη στιγμή, το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι μόνο η τρέχουσα κρίση της ακρίβειας και του πληθωρισμού.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή της ελληνικής οικονομίας είναι πρωτίστως το πρόβλημα της έλλειψης παραγωγικότητας.  Αυτό σημαίνει ότι ο παραγωγικός ιστός της χώρας συρρικνώνεται. Σημαίνει ότι η χώρα χάνει θέσεις στον διεθνή καταμερισμό ακόμα και σε αγορές ή ακόμα και σε κλάδους στους οποίους μέχρι πρότινος είχε μία πολύ καλή παρουσία. Λέω λοιπόν ότι θεωρώ πάρα πολύ κρίσιμο να συζητήσουμε για το παραγωγικό μοντέλο της επόμενης ημέρας όχι με έναν αφηρημένο και γενικό και θεωρητικό τρόπο αλλά πολύ συγκεκριμένα.

Επαίρεται η κυβέρνηση για παράδειγμα, για τις επενδύσεις. Οι επενδύσεις αυτές εντοπίζονται σε real estate,  κατασκευές,  εξαγορές και συγχωνεύσεις οι οποίες σε πάρα πολλές περιπτώσεις αφορούν την εξαγορά ελληνικών επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν προβλήματα μέσα στην κρίση από ξένους μεγάλους ομίλους. Έχουμε δηλαδή  και αφελληνισμό μέρους της ελληνικής επιχειρηματικότητας.

– Η δική σας απάντηση σε αυτό;

Στήριξη της εγχώριας παραγωγής και αξιοποίηση των χρηματοδοτικών εργαλείων για παραγωγή εγχώριας προστιθέμενης αξίας. Μου φαίνεται αδιανόητο, κυρία Ζορμπά, το ότι δεν συζητάμε για το γεγονός ότι το νούμερο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή είναι το τεράστιο εμπορικό έλλειμμα. Η έκρηξη των εισαγωγών. Εδώ λοιπόν θα χρειαζόταν,  για να μιλήσω πολύ συγκεκριμένα,  το Ταμείο Ανάκαμψης να σχεδιαστεί με έναν τέτοιο τρόπο που θα προσανατολιστεί ακριβώς στη στήριξη της εγχώριας παραγωγής.

Όταν μιλάμε λοιπόν για παραγωγικό μοντέλο και για την αλλαγή του, πρέπει να μιλήσουμε πολύ συγκεκριμένα για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που έχουμε για την παραγωγή εγχώριας προστιθέμενης αξίας. Τι θα γίνει με το τραπεζικό σύστημα σε αυτή τη χώρα κ. Ζορμπά, θα στηρίξει την ελληνική επιχειρηματικότητα; Αν μιλήσετε με οποιονδήποτε Έλληνα επιχειρηματία μικρομεσαίο και μεγαλύτερο όμως, θα σας πει ότι το νούμερο ένα πρόβλημά του είναι αυτή τη στιγμή,  η πρόσβαση σε τραπεζική χρηματοδότηση προς τις επιχειρήσεις.

Δεν υπάρχει ρευστότητα στις ελληνικές επιχειρησεις και μάλιστα τα στοιχεία τα οποία έχουμε στη διάθεση μας και από την Τράπεζα της Ελλάδος δείχνουν ότι όποια ρευστότητα δίνεται μέσω χορηγήσεων από τις τράπεζες προς τις ελληνικές επιχειρήσεις, κατευθύνεται μόνο σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Άρα η μεγάλη βάση των μικρομεσαίων των καινοτόμων επιχειρήσεων, μένει εκτός.  

– Συζητάμε για τις τράπεζες και ανοίγετε το μεγάλο θέμα αυτή τη στιγμή: Πλειστηριασμοί. Η κυβέρνηση λέει ότι εσείς ανοίξατε την πόρτα στα funds, εσείς απαντάτε ότι ναι αλλά επί των ημερών μας υπήρχε προστασία Α’ κατοικίας και ότι θα την επαναφέρετε.

Είχαμε όλη την προηγούμενη περίοδο, όλα τα δύσκολα μνημονιακά χρόνια και -επειδή θέλω να είμαι δίκαιος όλες οι διαδοχικές κυβερνήσεις όχι μόνο κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους- είχαν ένα καθεστώς στοιχειώδους προστασίας της Α’ κατοικίας για τους πιο ευάλωτους. Αυτό δυστυχώς – και μάλιστα χαίρομαι που μόλις χθες από ό,τι είδα και ο Υπουργός Δικαιοσύνης ο κύριος Τσιάρας το παραδέχτηκε αυτό σε τηλεοπτική του συνέντευξη  ότι υπήρχε καθεστώς προστασίας πρώτης κατοικίας μέχρι τέλος του 2019,  το παρέτεινε η κυβέρνηση Μητσοτάκη με αφορμή την πανδημία μέχρι και το πρώτο εξάμηνο του 2020. Έχουμε την πρώτη κυβέρνηση όντας πλέον εκτός μνημονίων,  όντας πλέον με πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες στα χέρια μας η οποία έρχεται τον Οκτώβριο του 2020 νομοθετεί το νέο πτωχευτικό νόμο,  τον οποίο μάλιστα Όργουελικά θα έλεγα, τον τιτλοφορεί και νόμο δεύτερης ευκαιρίας . Εμείς τότε κάνουμε πρόταση μομφής υπενθυμίζω προς τον αρμόδιο Υπουργό Οικονομικών- και καταργεί κάθε προστασία της Α’ κατοικίας.

Κάνει και κάτι άλλο,  συνδέει -επειδή μιλήσατε και για τα funds- τις τιτλοποιήσεις όχι με το νόμο του 2015 του ΣΥΡΙΖΑ αλλά με το νόμο του 2003. Αυτό είναι πολύ σημαντικό όμως, γιατί εδώ πλέον δεν υπάρχει η δυνατότητα, αυτό για το οποίο εμείς έχουμε μιλήσει,  να προσφύγει δικαστικά ένας δανειολήπτης και να ζητήσει εφόσον η ρύθμιση η όποια του προτείνεται,  δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή γιατί δεν μπορεί να την εξυπηρετήσει, να ζητήσει παρέμβαση δικαστική. Δεν υπάρχει φορολόγηση των funds. Μιλούσαμε πριν για τα δημόσια έσοδα. Δεν υπάρχουν μία σειρά λοιπόν από ζητήματα τα οποία είναι πάρα πολύ σημαντικά και για τον δανειολήπτη και για το Δημόσιο Ταμείο.

– Αυτό το κουβάρι εσείς πώς θα το ξεμπερδέψετε;           

Εμείς λέμε κατάργηση του υφιστάμενου πτωχευτικού νόμου, αντικατάστασή του με ένα νέο πλαίσιο το οποίο θα θεσμοθετεί την προστασία της Α’ κατοικίας για αυτούς που πραγματικά τη χρειάζονται,  για τους πιο ευάλωτους,  θα δίνει τη δυνατότητα ακριβώς στον δανειολήπτη να μπορέσει να διεκδικήσει ρύθμιση η οποία να είναι βιώσιμη και θα θέτει και το ζήτημα της υποχρεωτικότητας προς τον πιστωτή να αποδεχτεί αυτή τη ρύθμιση εφόσον είναι προϊόν δικαστικής απόφασης.

Πρέπει να ρυθμιστεί το ζήτημα των κόκκινων δανείων και πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία, αλλά πρέπει να προχωρήσει αυτή η διαδικασία με όρους κοινωνικής συνοχής, με όρους προστασίας των ασθενέστερων,  με όρους προστασίας της μικρής και μεσαίας επιχείρησης.

– Έχετε υπολογίσει όμως ποιο θα είναι το κόστος για την ελληνική οικονομία;

Θα καταθέσουμε την επόμενη εβδομάδα αναλυτικά την πρότασή μας η οποία θα περιλαμβάνει και το ζήτημα της κοστολόγησης.   

– Κε Χαρίτση,  η επενδυτική βαθμίδα είναι σημαντική για τον ΣΥΡΙΖΑ;

Προφανώς είναι σημαντική η επενδυτική βαθμίδα αλλά πριν φτάσουμε στην επενδυτική βαθμίδα πρέπει να σώσουμε μία κοινωνία κ. Ζορμπά.  Η επενδυτική βαθμίδα είναι κάτι το οποίο πρέπει να επιτευχθεί,  δεν μπορεί όμως να γίνει αυτό εις βάρος της κοινωνίας.

– ΣΥΡΙΖΑ – Φόροι είναι πονεμένη ιστορία. Έχει κάνει αυτοκριτική δημόσια ο κ. Τσίπρας ότι επιβαρύνατε δυσανάλογα τη μεσαία τάξη. Οι εξαγγελίες του, ενδεικτικά σας αναφέρω κάποιες: Αύξηση μισθών δημοσίων υπαλλήλων κατά 10%, αφορολόγητο 10.000 για όλους, επαναφορά 13ης σύνταξης, κατάργηση τέλους επιτηδεύματος.  Το κόστος των παροχών αυτών, θα είναι φόροι;

Μιλήσατε για πονεμένη ιστορία. Αν θέλουμε να δούμε την ιστορία της χώρας την τελευταία 15ετία, πονεμένη ιστορία είναι ότι φτάσαμε στο χείλος της καταστροφής. Πονεμένη ιστορία είναι ότι βρεθήκαμε ένα βήμα από τη χρεοκοπία το 2010, πονεμένη ιστορία είναι ότι η πρώτη ενέργεια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 δυστυχώς έπρεπε να είναι η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης αυτής της κοινωνίας. Μην τα ξεχνάμε όλα αυτά. 

– Έχουμε αλλάξει σελίδα 

Ναι, αλλά μιλήσατε για “πονεμένη ιστορία” όμως. Μην τα παρακάμπτουμε όλα αυτά. Εμάς οι προτάσεις μας θα είναι απολύτως κοστολογημένες και θα παρουσιάσουμε και το κόστος προεκλογικά.  Όχι μετεκλογικά. Προεκλογικά θα το παρουσιάσουμε στον ελληνικό λαό για να ξέρει ακριβώς τι έρχεται, τι τον περιμένει και ως προς τα τις δαπάνες και ως προς τα έσοδα. Αυτό το οποίο λέμε είναι ότι χρειάζεται μια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση, ένα σύστημα πιο δίκαιο που θα στηρίζει τους μικρομεσαίους, τη μεσαία τάξη, τους ασθενέστερους και με ελαφρύνσεις εκεί όπου χρειάζεται.

Επειδή σήμερα έχω την εντύπωση και την εκτίμηση ότι πάρα πολλά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και δημοσιονομικά και αναπτυξιακά, κρύβονται κάτω από το χαλί από τη σημερινή κυβέρνηση ενόψει εκλογών -και προσπαθούν να τα φτιασιδιώσουν θα έλεγα- με τη μορφή των επιδομάτων, επειδή όλα αυτά θα τα βρούμε μπροστά μας και είμαι εξαιρετικά ανήσυχος για αυτά τα οποία μας περιμένουν,  είναι απαραίτητες αυτές οι μεταρρυθμιστικές τομές για να μπορεί πραγματικά η ελληνική οικονομία να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία και με μία λογική συμπερίληψης του συνόλου του παραγωγικού ιστού της χώρας. Θα καταθέσουμε ένα πλήρες σχέδιο το οποίο νομίζω ότι θα βρει και ευήκοα ώτα στους συμπολίτες μας.

-Σας ευχαριστούμε πολύ για την παρουσία σας, καλή επιτυχία να ευχηθώ για τη Μεσσηνία.

-Εγώ σας ευχαριστώ