Διατηρώ και κίνητρα ανακαίνισης: Γιατί τα προγράμματα αναβάλλονται;

Διατηρώ και κίνητρα ανακαίνισης: Γιατί τα προγράμματα αναβάλλονται;

Η κυβέρνηση προχώρησε για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες με ένα σοβαρό Προεδρικό Διάταγμα για οικονομικά κίνητρα ανακαίνισης και στατικής ενίσχυσης κτηρίων, έτοιμο να συζητηθεί, και ένα σημαντικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα, πανέτοιμο να εφαρμοστεί. Καταφέραμε να προβλεφθούν 250 εκατ. ευρώ για το πολύ σημαντικό για τα διατηρητέα πρόγραμμα «Διατηρώ κατ’ Οίκον». Γιατί αναβάλλονται τα προγράμματα λόγω εκλογών; 

Ένα είναι το σίγουρο.

Η ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε, επιτέλους, ένα διαχρονικό πρόβλημα, στέκεται διάπλατα μπροστά μας.

Βάσει των νέων ευρωπαϊκών στρατηγικών, η στατική και αντισεισμική ενίσχυση του κτηριακού πλούτου αποτελεί βασικό περιβαλλοντικό στόχο, για τον οποίο παρέχονται στη χώρα μας τελείως απρόσμενα λόγω της πανδημίας ευρωπαϊκά κονδύλια μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης.

Παρόλα αυτά, το υπό αναθεώρηση μέχρι τον Ιούνιο και ανεξάρτητα από εκλογικά αποτελέσματα Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης της χώρας  Ελλάδα 2.0, σε ευθεία αντιδιαστολή με αυτά των υπόλοιπων χωρών, δεν προβλέπει, δυστυχώς, μέχρι την παρούσα στιγμή το παραμικρό.

Όπως και στο πρώτο επίσημο Σχέδιο, βιώσαμε τη σοκαριστική πράγματι εμπειρία, τα κονδύλια που με κόπο είχαμε καταφέρει να προβλεφθούν σε αυτό (250 εκ. ευρώ), για το πολύ σημαντικό για τα διατηρητέα πρόγραμμα «Διατηρώ κατ’ Οίκον» που θα λειτουργήσει στα πρότυπα του πετυχημένου «Εξοικονομώ κατ´ Οίκον», να αποσυρθούν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή (10 μόνο μέρες πριν από την τελική κατάθεση του επίσημου Σχεδίου στη  Κομισιόν), για να προωθηθούν, προφανώς, σε άλλες κατευθύνσεις μεγαλεπήβολων έργων.

Και πραγματικά αναρωτιόμαστε: τι να τις κάνουμε τις υπερσύγχρονες τουριστικές υποδομές, μεγάλα συνεδριακά κέντρα, λιμάνια και οδικούς άξονες, αν το βασικό τουριστικό προϊόν που είναι ο πολιτισμός μας και η ταυτότητά μας απαξιώνονται συνεχώς και αδιαλείπτως, και αν εκεί που καταλήγουν όλα αυτά, βρίσκεται κανείς αντιμέτωπος με μια θλιβερή πράγματι εικόνα, διάσπαρτα παντού και αξιοθρήνητα εγκαταλελειμμένα ιστορικά κτήρια, όπως βυζαντινά κάστρα, νεοκλασικά αρχοντικά, νησιώτικα παραδοσιακά και οποιουδήποτε άλλου αρχιτεκτονικού ύφους διατηρητέα κτήρια σε κάθε γωνιά της χώρας, και ειδικά στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας;

-Τι περιμένουμε για να κάνουμε αυτά που υποχρεούμαστε βάσει του Συντάγματος και των διεθνών συμβάσεων από δεκαετίες τώρα ως κράτος, ώστε τα κτήρια αυτά να ξαναβρούν πέρα από τη χαμένη τους λάμψη και τη στατική τους επάρκεια, και να σταματήσουν να αποτελούν δημόσιο κίνδυνο για τους ανυποψίαστους περαστικούς, τουρίστες και κατοίκους, εκτός από να τα ζώνουμε με ικριώματα;

-Ποια πραγματικά η χρησιμότητα αυτών, τη στιγμή που σε βάθος χρόνου θα καταρρεύσουν αναπόφευκτα, ικριώματα μαζί με κτήρια, όπως στην περίπτωση της Αιόλου 38, όπου από τύχη δε θρηνήσαμε θύματα.

-Τα δύο άτυχα παιδιά στη Σάμο τα ξεχάσαμε;

Το θέμα έφτασε για πρώτη φορά στο γραφείο του πρωθυπουργού.

Το είδε, το μελέτησε, αφού πρώτα δήλωσε ότι είναι κάτι που έτσι κι αλλιώς τον απασχολεί σοβαρά, και αποφάσισε να το δρομολογήσει έμπρακτα, ορίζοντας τον υπουργό Επικρατείας, Άκη Σκέρτσο, συντονιστή του στρατηγικού αυτού εγχειρήματος.

Και από εκεί και πέρα τι;

Κάτι που σε συνεργασία με την κυβέρνηση προχώρησε για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες τόσο πολύ, με ένα σοβαρό Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ). που εκκρεμεί 20 χρόνια τώρα για οικονομικά κίνητρα έτοιμο να συζητηθεί, και ένα σημαντικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα πανέτοιμο να εφαρμοστεί, με τεράστια δυναμική ενίσχυσης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας πρωτίστως στο χώρο της μεσαίας τάξης και θετικής απήχησης στον κόσμο (μιλάμε για πάνω από 200.000 κτήρια), όλα αυτά εν όψει εκλογών τα αφήνουμε έτσι απλά στον αέρα;

Μαθαίνουμε ότι όχι μόνο το Ταμείο Ανάκαμψης δε συμπεριέλαβε ούτε σκοπεύει να συμπεριλάβει τα διατηρητέα σε αυτό (αν. υπουργός Σκυλακάκης), αλλά ότι και η Διαχειριστική Αρχή για τα χρηματοδοτικά προγράμματα ΕΣΠΑ που θα λειτουργήσουν από το μήνα Ιούνιο, (υπουργός Ανάπτυξης Γεωργιάδης, γ.γ. Σκάλκος και ειδ.γ. Ζερβός), ενέκριναν εν τέλη ψίχουλα, το αστείο πράγματι ποσό των 70 εκ., και μόνο για ενεργειακή αναβάθμιση, χωρίς πάλι ενίσχυση φέροντος οργανισμού των κτηρίων αυτών.

Δηλαδή, να αλλάξουμε τα ξύλινα κουφώματα περιμετρικά ενός κτηρίου που καταρρέει.

-Αναρωτιόμαστε, αυτοί οι αρμόδιοι δε γνωρίζουν ότι η Ευρώπη έχει περάσει από την ενεργειακή αναβάθμιση στη «βαθιά ανακαίνιση» και «στατική ενίσχυση» του κτηριακού της πλούτου;

Ο κόσμος το περιμένει, οι ευρωπαϊκές στρατηγικές το ευνοούν όσο ποτέ άλλοτε, τα κονδύλια επιτέλους υφίστανται, η πολιτική βούληση στα ανώτερα κλιμάκια υπάρχει.

-Τι άλλο περιμένουνε, άραγε, για να το δούμε όλοι μας σοβαρά;

-Μια ακόμα τραγωδία με τραυματίες και θύματα;

-Αυτό θέλουμε πάλι για να βάλουμε σε εφαρμογή τα αυτονόητα, για ένα διαχρονικό πρόβλημα που δημιούργησε η επί δεκαετίες έλλειψη εθνικού σχεδιασμού και προληπτικής για την προστασία τους θεσμοθέτησης;

Πραγματικά και ειλικρινέστατα το απευχόμαστε…

Πρέπει να τονίσουμε παράλληλα ότι έρχομαι καθημερινά σε επαφή με τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών, καθότι απασχολούμαι στην Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε. που δημιούργησε και διαχειρίζεται, σε συνεργασία με το Δήμο της Αθήνας, το πολύ σημαντικό πρόγραμμα «ΠΡΟΣΟΨΗ», το οποίο επιχορηγεί τους πολίτες του Δήμου της Αθήνας για την αποκατάσταση και επισκευή των όψεων των κτηρίων τους, είτε αυτά είναι πολυκατοικίες, είτε μονοκατοικίες, είτε διατηρητέα (εξαιρούνται τα κτήρια του Δημοσίου), με αποτέλεσμα την αισθητική αναβάθμιση της εικόνας της πρωτεύουσας.

Της Εύης Μαμιδάκη

Νομικού, προέδρου του Συλλόγου Ιδιοκτητών Διατηρητέων Κτηρίων και Μνημείων

ΠΗΓΗ: ecopress