Τα ελαιόλαδα της Κρήτης και της Μεσσηνίας εισέρχονται κι αυτά στη ζώνη τιμολόγησης των 6+ ευρώ το κιλό, με τη Λακωνία να διατηρεί την κορυφή των 6,30 ευρώ όσο το ανοδικό μομέντουμ στην Ισπανία έχει ωθήσει στα 6,13 ευρώ τη μέση τιμή για τα έξτρα παρθένα.
Χανιά και Ηράκλειο, λοιπόν, πληρώνουν τις 3 γραμμές με 6 ευρώ, σε μια συνθήκη πάντως που θέλει πιο ανταγωνιστικά τα ελληνικά εξτρίσιμα ελαιόλαδα έναντι των αντίστοιχων ισπανικών, χωρίς καν να γίνεται κουβέντα για τα ιταλικά.
Κι αυτό, γιατί η άνω τιμή του εύρους στην Ισπανία διαμορφώνεται στα 6,49 ευρώ, η οποία προφανώς αφορά κατηγορία ελαιολάδων αντίστοιχη, αν όχι υποδεέστερη των ελληνικών που φεύγουν από τον παραγωγό με έως 6,30 ευρώ.
Υπό αυτή την έννοια και με δεδομένο ότι τα αποθέματα, η κατάσταση του ευρωπαϊκού ελαιώνα και οι προοπτικές για τη νέα σοδειά, σε συνδυασμό με τις αντιστάσεις της ζήτησης, δεν αφήνουν περιθώρια σημαντικής αποκλιμάκωσης, οι Έλληνες παραγωγοί βάζουν στόχο για τιμές κοντά στα 7 ευρώ το κιλό. Το επίπεδο αυτό αφορά στα τελευταία αποθέματα, σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ της Agrenda και με προοπτική διάθεσης μέχρι και τον προσεχή Σεπτέμβριο.
Εν τω μεταξύ, λόγος για μια εφοδιαστική κρίση γίνεται στην Ιταλία, όπου ο ιταλικός κλάδος ελαιολάδου στρέφεται στα θετικά σημάδια της καρπόδεσης που εμφανίζει ο ελαιώνας της χώρας, ειδικά γύρω από την περιοχή του Μπάρι, ωστόσο όλα δείχνουν ότι οι τιμές θα κρατηθούν κοντά στα σημερινά επίπεδα.
Εκπρόσωποι της Assitol επιβεβαιώνουν στον ιταλικό Τύπο πως υπάρχει ένα ουσιαστικό πρόβλημα εξασφάλισης ικανών ποσοτήτων ελαιολάδου στην ευρωπαϊκή αγορά, ενώ προεξοφλούν πως η κατάσταση θα μπορούσε να είναι ίδια, αν όχι χειρότερη την επόμενη χρονιά στην Ισπανία.
Φαίνεται, πάντως, ότι ο ελαιώνας γύρω από το Μπάρι και τη Φότζια, που ανταποκρίνονται στο 40% της ιταλικής παραγωγής ελαιολάδου, βρίσκεται σε μια πολύ καλή κατάσταση και με προϋπόθεση ότι κάποιο χαλάζι ή ο δάκος δε θα πλήξουν τους καρπούς που σιγά σιγά δένουν, τότε ίσως υπάρξει μια λύση ως προς το θέμα της προσφοράς, σε επίπεδο χώρας. Κι αυτό, γιατί είναι πολύ πιθανό οι τιμές να συνεχίσουν να κινούνται ανοδικά με βάση τις ισορροπίες στην Ισπανία.
Όπως εξηγούν στην Agrenda στελέχη της εγχώριας αγοράς, ήδη ο Απρίλιος καταδίκασε εν πολλοίς την ισπανική παραγωγή του 2023 στην περιοχή των 1 εκατ. τόνων. Αν και λίγες βροχές έπεσαν τις προηγούμενες μέρες στην αχανή Ανδαλουσία, η ζημιά έχει ήδη γίνει.
Έτσι, αφενός, μια παραγωγή κάτω των 1 εκατ. τόνων αποτελεί ένα πολύ ρεαλιστικό σενάριο, αφετέρου τα ποιοτικά έξτρα παρθένα χωρίς οργανοληπτικά ελαττώματα θα είναι ακόμα πιο λιγοστά, σε μια συνθήκη που έρχεται να ευνοήσει τόσο την ιταλική όσο και την ελληνική παραγωγή.
Οι εκτιμήσεις της Assitol θέλουν τις τιμές να διατηρούνται στα υψηλά του εύρους, κάτι που θα εξασφάλιζε αξιόλογα περιθώρια κέρδους για τους Ιταλούς παραγωγούς.
Υπενθυμίζεται ότι μόλις 340.000 τόνοι ελαιολάδου βρίσκονται στα ισπανικά ελαιοτριβεία και άλλοι 240.000 τόνοι είναι ήδη συσκευασμένοι και βρίσκονται στις αποθήκες των εταιρειών τυποποίησης, έτοιμοι να αποσταλούν στις διεθνείς αγορές που εξυπηρετούν. Η συνθήκη αυτή δεν αφήνει πολλά περιθώρια για εμπορικούς χειρισμούς πίεσης των τιμών. Ακόμα και στο λιγότερο θετικό για τις τιμές σενάριο, κατά το οποίο η κατανάλωση υποχωρεί σημαντικά και οι παραγωγές του 2023 ανακάμπτουν σημαντικά, η απουσία αποθεμάτων και η σταδιακή συγκομιδή καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα, με δομικό τρόπο έρχονται να υποστηρίξουν τις τιμές.
