Με βαθιά ριζωμένες αξίες στη γη της Μεσσηνίας, η αποσταγματοποιία CHRI.STA γεννήθηκε το 2021 από το όνειρο και τη βαθιά αγάπη του Αγαθοκλή Χριστόπουλου, του οραματιστή της, για το καλό απόσταγμα.
Το όνομά της, εμπνευσμένο από τα αρχικά των παιδιών του ιδρυτή, Χρήστου και Σταυρούλας, αντανακλά τη βαθιά σύνδεση με την οικογένεια και τις αξίες της. Με οδηγό την παράδοση, την οικογένεια και τον τόπο μας, δημιουργούν αποστάγματα που ξεχωρίζουν για την ποιότητα και το χαρακτήρα τους.
Είχα τη χαρά να μιλήσω με τον Χρήστο Χριστόπουλο πριν από λίγες μέρες. Ένα 26χρoνo παλικάρι που πήρε πάνω του το όνειρο και την αγάπη του πατέρα του για τη δημιουργία και την πάει πιο πέρα.
-Γεννήθηκες Αθήνα. Ποιες είναι οι ρίζες που σε δένουν με τη Μεσσηνία;
Ναι, γεννήθηκα στην Αθήνα, στο Μαρούσι, ενώ ο πατέρας μου (Αγαθοκλής Χριστόπουλος) στη Βιέννη. Οι ρίζες μας είναι οι γονείς του πατέρα μου, ο παππούς από τη Θουρία και η γιαγιά με καταγωγή από το Πεταλίδι.
-Με το τσίπουρο και την απόσταξη πώς ασχολήθηκες;
Κατ’ αρχάς, είναι ένα αντικείμενο των σπουδών μου. Τελειώνω χημικός μηχανικός στην Πάτρα, αλλά είναι και ένα κομμάτι που με ενδιέφερε, η παραγωγή και η εμπορία του. Κι αν με ρωτήσεις, αυστηρά στην παραγωγή δε θα ήθελα να ήμουν, γιατί θέλω και κάτι παραπάνω. Το εμπόριο μου δίνει άλλα πράγματα. Χαίρομαι όταν παράγω, αλλά αν δεν το δώσω, δεν έχει νόημα. Θέλω και το αποτέλεσμα.
-Όλα τα όμορφα πράγματα έχουν και μια ιστορία. Από ό,τι ξέρω, ήταν ένα μεράκι του πατέρα σου. Πώς γεννήθηκε η εταιρεία;
Απ’ ό,τι θυμάμαι, σαν παιδί, παλιά μαζεύονταν σε ένα χωριό, στο σπίτι ενός κουμπάρου εδώ στη Μεσσηνία, φίλοι κ.λπ. και έφτιαχναν ερασιτεχνικά τσίπουρο. Από τότε μπήκε στον πατέρα μου το μικρόβιο, το μεράκι και η ιδέα να το κάνει επαγγελματικά, και το έκανε.
-Από ό,τι είδα στις εγκαταστάσεις σας, το πέτυχε. Είναι μια πολύ καλά μελετημένη και μεγάλη επένδυση. Πότε στήθηκε η εταιρεία;
Ναι, ήθελε να είναι όλα άψογα. Ο πατέρας μου είναι τελειομανής γενικά. Η εταιρεία άρχισε να στήνεται το 2018-19. Εγώ ήμουν τότε 19 χρόνων. Το 2021 ήταν έτοιμη και το 2022 κυκλοφορήσαμε το πρώτο μας τσίπουρο.
-Ήσουν σε μια ηλικία που μπορούσες να δοκιμάσεις το πρώτο σας απόσταγμα. Αλήθεια, ποια ήταν η αίσθηση και πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι πιο σοβαρά;
Υπήρχε αγωνία, προσμονή και ανυπομονησία. Βλέπεις, ήμασταν νέοι στο χώρο, καινούργιο προϊόν. Εγώ ξεκίνησα να ασχολούμαι σοβαρά τον Σεπτέμβριο του ’23. Να φανταστείς, ως φοιτητής, πιο πολύ βρισκόμουν Πάτρα – Καλαμάτα και λιγότερο στο σπίτι μου στην Αθήνα.
-Αυτό που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, πέραν του ίδιου του προϊόντος, είναι το μπουκαλάκι του, όπως η ετικέτα και το λογότυπο…
Αυτό οφείλεται στην τελειομανία του πατέρα μου. Όπως είπα, ήθελε, εκτός από το προϊόν, να βγάζει και το μπουκάλι ένα κύρος, και το συγκεκριμένο μπουκάλι το βγάζει. Τώρα για το λογότυπο, ψάχνοντας ένα όνομα, καταλήξαμε σε αυτό, γιατί «Πριμαρόλια» λέγονταν τα πλοία που μετέφεραν σταφίδα και άλλα αμπελοοινικά προϊόντα σε μεγάλα λιμάνια της Ευρώπης, κατά το 18ο και το 19ο αιώνα, από Πάτρα και Μεσσηνία.
-Πόσο κρατά η περίοδος παραγωγής και τι σταφύλια χρησιμοποιείτε;
Η σεζόν για το τσίπουρο πρακτικά ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου και τελειώνει περίπου στις 31 Αύγουστου κάθε χρόνο. Για το πρώτο, το «Πριμαρόλια», χρησιμοποιούμε μοσχοφίλερο, ενώ για το δεύτερό μας, το «Μπλε Πριμαρόλια», ροδίτη. Και τα δύο προϊόντα μας είναι μονοποικιλιακά.
-Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του δικού σας τσίπουρου και των άλλων που κυκλοφορούν;
Οι σύγχρονες εγκαταστάσεις μας, μας δίνουν κάτι που είναι πολύ σημαντικό, τη μέθοδο της «ψυχρής επεξεργασίας». Για να γίνω κατανοητός, γενικά στην απόσταξη θερμαίνουμε την πρώτη υλη, που περνά από έναν ψύκτη για να υγροποιηθεί και να πάρουμε το προϊόν μας. «Ψυχρή επεξεργασία» είναι ένα δεύτερο στάδιο σε μας. Ουσιαστικά, παίρνουμε το απόσταγμα και το περνάμε ξανά από μείον 4 έως μείον 8 βαθμούς, κι αυτό μας δίνει μια επιπλέον καθαρότητα στο προϊόν.
-Το τσίπουρο μπορεί να είναι και «φάρμακο»;
Το τσίπουρο είναι αλκοόλ, και το αλκοόλ για τον οργανισμό θέλει μέτρο. Οπότε, εάν το πίνεις με μέτρο, σίγουρα έχει και ευεργετικές ιδιότητες.
-Ποια είναι τα σχέδιά σας και οι προοπτικές;
Κοίτα, με σταθερά και αργά βήματα, δε βιαζόμαστε, προσπαθούμε να βγούμε εκτός Μεσσηνίας. Στην Αθήνα είμαστε σε κάποια επιλεγμένα μαγαζιά, αλλά με προσωπικές τοποθετήσεις. Δεν έχουμε ακόμα δίκτυο πωλήσεων. Τώρα που θα έχουμε και μια συνολική γκάμα, θα βλέπουμε αλλιώς την αγορά. Μην ξεχνάμε, μέχρι την άνοιξη βγάζουμε και ούζο. Τσίπουρο – ούζο είναι μια πολύ δυνατή γκάμα, ένα καλό δίδυμο.
-Με το εξωτερικό τι βλέπετε;
Κοίτα, εκεί είναι λίγο πιο δύσκολα τα πράγματα. Έχουμε ένα μεγάλο μειονέκτημα, όχι ως εταιρεία, με την ονομασία του ίδιου του προϊόντος. Έχουμε τέσσερις διαφορετικές ονομασίες στην Ελλάδα: τσίπουρο, ρακί, τσικουδιά και τσίπουρο με γλυκάνισο. Δεν έχουμε ενιαία ονομασία και ούτε είμαστε οργανωμένοι σε συνεταιρισμούς. Πάει ο καθένας μόνος του.
Αυτό δεν είναι καλό για μαζικές εξαγωγές και μπερδεύει το κοινό στο εξωτερικό.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι με το χύμα τσίπουρο. Δεν υπάρχει έλεγχος από το κράτος, και δε μιλώ να έχει ο άλλος ένα μικρό αποστακτήρα στο σπίτι του για δική του χρήση, αλλά γι’ αυτούς που το εμπορεύονται.
-Το τσίπουρο σε σχέση με άλλα ποτά είναι πιο υγιεινό;
Δε θέλω να μπω σε συγκρίσεις με άλλα ποτά. Αυτό που είναι αποδεδειγμένο είναι ότι πρόκειται για ένα καθαρό προϊόν. Και μιλάμε, εδώ κάτω από το αυλάκι, για τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο. Εντελώς καθαρό.
-Έχετε φτιάξει έναν υπέροχο χώρο. Σκέφτεστε να γίνει και επισκέψιμος σε σχολεία για να μαθαίνουν από πρώτο χέρι τη διαδικασία κ.λπ.;
Μπορούμε να το κάνουμε, θέλουμε να το κάνουμε, και θα το κάνουμε σε μεταγενέστερο χρόνο, όταν είναι όλα έτοιμα.
-Με τον πατέρα σου πώς τα πας, ανταλλάσσετε απόψεις;
Πολύ, πάρα πολύ, σε όλα τα επίπεδα, μου δίνει εμπειρία που δεν έχω. Ενδεχομένως όταν έχω κάποια παρόρμηση παραπάνω, με συγκρατεί, όμως χωρίς να μου κόβει τα φτερά. Τον ακούω όσο ακούει ένας νέος τον πατέρα του. Μπορεί κάποιες στιγμές να έχουμε συγκρούσεις, αλλά αυτές είναι λόγω διαφοράς ηλικίας, όχι τίποτε άλλο. Την επόμενη μέρα τα συζητάμε και τα βρίσκουμε.
-Ο πατέρας σου, μεταξύ άλλων, ασχολείται πολύ ενεργά με το ποδόσφαιρο. Εσένα σου αρέσει το ποδόσφαιρο;
Το ποδόσφαιρο μου αρέσει αλλά όχι τόσο ενεργά. Έπαιζα χρόνια. Έχω παίξει και με την ομάδα του Πανθουριακού στην προετοιμασία, γιατί δεν ήμουν εδώ μόνιμα. Αθήνα και Πάτρα έπαιζα, σε τοπικό επίπεδο βέβαια.
Και κάπου εδώ τελείωσε η κουβέντα μας, μια κουβέντα που με έκανε να αισθάνομαι πιο αισιόδοξα για τη νέα γενιά, το μέλλον μας. Δώσαμε τα χέρια με την ευχή στην «Πριμαρόλια» τους να έχει καλά ταξίδια.
ΠΕΡΙ ΤΣΙΠΟΥΡΟΥ
Τσίπουρο είναι το παραδοσιακό ελληνικό απόσταγμα στέμφυλων σταφυλής, από ασυνεχή απόσταξη σε άμβυκες, κατόπιν αλκοολικής ζύμωσης των στέμφυλων και κάποιας ποσότητας μούστου.
Πρόκειται για αποστάγματα με ιστορία από τον ύστερο Μεσαίωνα.
Το τσίπουρο έχει άρρηκτη σχέση με την ελληνική γη, τους ανθρώπους, το σταφύλι και την αμπελοκαλλιέργεια. Είναι ονομασία ιστορικά και γεωγραφικά κατοχυρωμένη από την E.E., που αφορά αποκλειστικά ελληνικά αποστάγματα.
H πρόσφατη ιστορία τσίπουρου δικαιολογεί την αγάπη του κόσμου για αυτά τα αποστάγματα, αφού συνδέθηκαν για αιώνες με πλήθος ελληνικών νοικοκυριών. Το τσίπουρο ήταν και παραμένει καθημερινά ποτό για χαρές και λύπες, για ιδία κατανάλωση ή γρήγορο κέρασμα, συνοδευτικό μεζέδων, θερμαντικό, λόγω του υψηλού αλκοόλ του, έως και συμπλήρωμα θερμίδων ή γιατρικά.
Το τσίπουρο, ανάλογα με την περιοχή ή τις συνήθειες που αυτή ορίζει, καταναλώνεται σκέτα, με ελάχιστους… «μεζέδες» έως και με παρέλαση πιάτων. Ταιριάζει με έντονες, ακόμα και αρκετά βαριές γεύσεις, όπως αυτές από διάφορα τσιγαριστά ή τηγανητά, ποικιλία από πικάντικα μαγειρεμένα κρέατα, κρεατωμένα αλλαντικά και συναφή εδέσματα (π.χ. απάκι, παστό χοιρινό, σύγκλινο), και έντονα τυριά.
Το τσίπουρο πάει μεν με θαλασσινές γεύσεις, αλλά συνηθίζεται λιγότερο με αυτές και καταναλώνεται καλύτερα χωρίς πάγο ή νερό (ή έστω με ελάχιστο παγωμένο νερό, που πάει περισσότερο στο τσίπουρο με γλυκάνισο), γύρω στους 10°C-12°C.
Η ΕΤΙΚΕΤΑ
Πριμαρόλια λέγονταν τα πλοία που μετέφεραν σταφίδα και άλλα αμπελοοινικά προϊόντα σε μεγάλα λιμάνια της Ευρώπης, κατά το 18ο και το 19ο αιώνα, ξεκινώντας από την Πάτρα και άλλα λιμάνια της Πελοποννήσου και των Επτανήσων, σε κλίμα χαράς, με φορτίο ένα πραγματικά πολύτιμο προϊόν. Από εκεί εμπνευσμένοι, οι παραγωγοί του ομώνυμου αυτού μονοποικιλιακού τσίπουρου από στέμφυλα μοσχοφίλερου, που αποστάζεται στη Μεσσηνία, εκτιμούν πως όχι μόνο επιφέρει ανάλογα καλά συναισθήματα, αλλά είναι κι αυτό πολύτιμο.
Σεβόμενο τη φύση και την παράδοση είναι ένα απόσταγμα που παράγεται με τις πλέον σύγχρονες τεχνικές, όπως η ψυχρή επεξεργασία, για ακόμα περισσότερη καθαρότητα. Αυτήν την καθαρότητα απεικονίζει και η αποσταγματοποιία Christa στην ετικέτα της, επιλέγοντας ως σήμα το σκαντζόχοιρο (πάνω στο πανί του πλοίου), ζώο που τρέφεται μόνο σε καθαρά περιβάλλοντα.
Του Κώστα Δεληγιάννη
