«Το λιμάνι Κυπαρισσίας, η αποβάθρα και ο παραλιακός δρόμος μέχρι το κάμπινγκ, είχαν κίνηση και ζωή με μαγαζιά για καφέ, φαγητό και νυχτερινή διασκέδαση, γεμάτα, έως τα μέσα της δεκαετίας του 2000 περίπου. Μετά ξεκίνησαν τα έργα στο λιμάνι και σιγά σιγά όλη η περιοχή, αντί να ομορφύνει και να αναπτυχθεί, έχει εγκαταλειφθεί και μαραζώνει. Συμβαίνει αυτό σε άλλη πόλη που έχει λιμάνι, αλιευτικό καταφύγιο και μαρίνα, όπως υποτυπωδώς, έστω, έχει η Κυπαρισσία;» είπε στο «Θ» εμφανώς απογοητευμένος και πικραμένος κάτοικος της περιοχής.
Ο ίδιος μάς ζήτησε να δημοσιεύσουμε φωτογραφίες που έβγαλε από σημεία του παραλιακού δρόμου από του «Μαρτσέλου» έως το κλειστό εδώ και χρόνια κάμπινγκ. Στην περιοχή της αποβάθρας και του λιμανιού λειτουργούν σήμερα μια ψαροταβέρνα, ένα ξενοδοχείο, επιχειρήσεις με ενοικιαζόμενα δωμάτια, ένα καφέ – μπαρ, ενώ διατίθενται και δωμάτια ή διαμερίσματα – οικίες airbnb.
Σε μια τέτοια περιοχή, σε ένα τουριστικό σημείο, δυστυχώς η εγκατάλειψη από πλευράς Δήμου Τριφυλίας είναι εμφανής προκαλώντας θλίψη και αγανάκτηση σε κατοίκους κι επιχειρηματίες, αλλά και απορία στους επισκέπτες. Ο παραλιακός δρόμος είναι σε κακό χάλι, με λακκούβες παντού, όμβρια ύδατα, αλλά και λύματα αποχέτευσης να βγαίνουν στο οδόστρωμα, ενώ χορτάρια, «θάμνοι» και κλαδιά δέντρων εμποδίζουν την ορατότητα.
Με το που σουρουπώνει, μαύρο σκοτάδι «πνίγει» την περιοχή από τον ελλιπή δημοτικό φωτισμό και τις καμένες λάμπες, με τον κόσμο να «σκιάζεται» να περπατήσει…
Μια εικόνα – χίλιες λέξεις, σύμφωνα με τη λαϊκή έκφραση, και οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές και αποκαλυπτικές για τα προβλήματα και την επικινδυνότητα στον παραλιακό δρόμο, αναδεικνύοντας την αναγκαιότητα επέμβασης του Δήμου Τριφυλίας για αποκατάσταση του οδοστρώματος, αλλά και για φωτισμό και καθαριότητα, καθώς και για να εξεταστεί – μελετηθεί κάθε δυνατότητα για κατασκευή πεζοδρομίου – μικρού πεζόδρομου δίπλα στον υπάρχοντα δρόμο…
