Στον αέρα οι πολίτες της περιοχής για δεκαετίες
Μία ακόμη παράταση δόθηκε στη «Μελέτη Πράξης Εφαρμογής περιοχής Ασπροχώματος Δήμου Καλαμάτας», με νέα προθεσμία ολοκλήρωσης τον Ιούνιο του 2026. Η απόφαση ελήφθη έπειτα από εισήγηση της Δημοτικής Αρχής, στη χθεσινή συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής, η οποία επικαλέστηκε το πλήθος διορθώσεων που απαιτούνται έπειτα από την εκδίκαση ενστάσεων – πάνω από 150 περιπτώσεις σε σύνολο 288 –, αλλά και την ανάγκη προσαρμογής στις επικαιροποιημένες πληροφορίες του Εθνικού Κτηματολογίου.
Παρά τις εξηγήσεις, η συζήτηση άναψε. Ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας, Βασίλης Τζαμουράνης, υποστήριξε ότι η μελέτη δεν πρόκειται να είναι έτοιμη ούτε στο τέλος του 2026, κατηγορώντας τη Δημοτική Αρχή για αδράνεια και έλλειψη σχεδίου στην ολοκλήρωση κρίσιμων πολεοδομικών μελετών, όχι μόνο στο Ασπρόχωμα, αλλά και στη Βέργα και τη Μικρή Μαντίνεια.
Η Χριστίνα Καντζιλιέρη στάθηκε ιδιαίτερα στο κοινωνικό αποτύπωμα της καθυστέρησης, μιλώντας για πολίτες «ομήρους» του κράτους εδώ και δεκαετίες.
Την ίδια στιγμή επισήμανε ότι η χρόνια υποστελέχωση των υπηρεσιών του Δήμου δημιουργεί ένα «εκρηκτικό κοκτέιλ» που ακυρώνει κάθε προοπτική ολοκλήρωσης. Στην ίδια γραμμή και ο Σπύρος Χανδρινός, που επισήμανε πως οι πολίτες πληρώνουν κανονικά τις υποχρεώσεις τους, χωρίς να έχουν πρόσβαση σε έναν στοιχειώδη πολεοδομικό σχεδιασμό, που θα μπορούσε να απαντήσει και στο ζήτημα της στεγαστικής κρίσης.
Χρόνιες παθογένειες
Η υπόθεση της πράξης εφαρμογής στο Ασπρόχωμα δεν αποτελεί μεμονωμένη καθυστέρηση. Είναι ο καθρέφτης ενός βαθύτερου και χρόνιου προβλήματος που χαρακτηρίζει τον πολεοδομικό σχεδιασμό στη χώρα. Στην Ελλάδα, η εκπόνηση και κυρίως η ολοκλήρωση πολεοδομικών μελετών μοιάζει να εξελίσσεται σε μαραθώνιο δεκαετιών. Οι διαδικασίες ξεκινούν με υψηλές προσδοκίες, όμως στην πορεία «σκοντάφτουν» σε ενστάσεις, θεσμικά κενά, αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων, υποστελέχωση υπηρεσιών και συχνά σε πολιτική αδιαφορία.
Το αποτέλεσμα είναι πως περιοχές που θα έπρεπε να διαθέτουν σαφές πολεοδομικό πλαίσιο παραμένουν σε πολεοδομική «ομηρία». Οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τις περιουσίες τους, οι πολίτες αδυνατούν να χτίσουν ή να επενδύσουν με ασφάλεια, ενώ η ίδια η πόλη χάνει πολύτιμο χρόνο στο σχεδιασμό της ανάπτυξής της. Παράλληλα, η απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου δυσχεραίνει και το Δήμο, που δεν μπορεί να οργανώσει επαρκώς βασικές υποδομές: από δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης μέχρι οδικά έργα, κοινόχρηστους χώρους και σχολικές μονάδες.
Α.Π.
