«Χασισοφυτεία 7 στρεμμάτων στον Ταΰγετο, κατασχέθηκαν 1.828 δενδρύλλια που θα απέφεραν κέρδη εκατομμυρίων ευρώ. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Αρχών, τα προσδοκώμενα κέρδη από την παράνομη καλλιέργεια ξεπερνούσαν τα 3.656.000 ευρώ, καθιστώντας τη συγκεκριμένη φυτεία μία από τις πιο προσοδοφόρες που έχουν εντοπιστεί σε Λακωνία και Μεσσηνία τα τελευταία χρόνια»…
Η είδηση αυτή «έτρεξε» προχθές στο «Θάρρος». Διαβάζοντάς την το μυαλό μου πήγε σε μια ανάλογου ενδιαφέροντος είδηση που μας είχε έρθει από την «ανταγωνίστρια» Κρήτη και συγκεκριμένα από την περιοχή του Μυλοπόταμου και τα γνωστά Ζωνιανά, πριν από καιρό.
Τότε η παρουσίαση των ΜΜΕ ήταν καταλυτική και «μορφωτική», θα έλεγα. Μάθαμε πολλά. Σκίσαμε πάλι (τα ΜΜΕ εννοώ και, κυρίως, τα τηλεοπτικά κανάλια). Με αφορμή μια παγιωμένη κατάσταση που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια στην περιοχή του Μυλοπόταμου στην Κρήτη, καταφέραμε μέσα σε δύο μέρες τότε να κάνουμε διάσημη στην οικουμένη μια μικρή κωμόπολη, τα άμοιρα Ζωνιανά.
Έτσι, λοιπόν, μαζί με το γεγονός των ημερών τότε, μάθαμε πολλά χρήσιμα και σημαντικά πράγματα για τη ζωή στα βουνά και τους λόγγους, κυρίως για τη χλωρίδα τους, αλλά και τη ζωή των κατοίκων αυτής της υπεροχής κωμόπολης.
Μάθαμε ότι πολυτελή αυτοκίνητα και σπίτια που απέχουν πολύ από αυτά του μέσου Έλληνα συνθέτουν μία τουλάχιστον περίεργη εικόνα για τα Ζωνιανά, ένα χωριό στις ρίζες του Ψηλορείτη, κατ’ εξοχήν γεωργοκτηνοτροφικό.
Μάθαμε ότι απλοί καλλιεργητές διαθέτουν λογαριασμούς δεκάδων εκατομμυρίων. Δύο πληροφορίες το επιβεβαίωσαν αυτό.
Μια πληροφορία ανέφερε ότι οι διωκτικές Αρχές, διενεργώντας έλεγχο στις τραπεζικές καταθέσεις ενός κτηνοτρόφου που δήλωνε εισόδημα 4.000 ευρώ το χρόνο, βρέθηκαν μπροστά σε λογαριασμό 5 εκατομμυρίων ευρώ!
Άλλη πληροφορία ήθελε τον 24χρονο συνεργάτη του κτηνοτρόφου, ο οποίος κατηγορούνταν για εμπόριο ναρκωτικών, να έχει σε καταθέσεις το αστρονομικό ποσό των 10 εκατομμυρίων ευρώ.
Μάθαμε ότι στις έρευνες συμμετείχαν και άνδρες της ΥΠΕΕ (πρώην ΣΔΟΕ). Φαντασθείτε, πατριώτες, τους άνδρες της ΥΠΕΕ να ψάχνουν στις στάνες, ποια κατσίκα και ποιο πρόβατο χέζει περισσότερα ευρώ!
Μάθαμε ότι το χωριό «πριν από χρόνια έβγαζε πολλούς επιστήμονες» (τέτοιο χωριό έχουμε κι εμείς και, μάλιστα, γραμμένο στο βιβλίο Γκίνες, τα Κρεμμύδια, ασχέτως αν τώρα τα Κρεμμύδια είναι γραμμένα στα «άπαυτα» των επιστημόνων που έβγαλε).
Μάθαμε ότι η κτηνοτροφία θεωρείται σήμερα αποδοτική ασχολία για τους κατοίκους. Στα Ζωνιανά εκτρέφονται περίπου 50.000 γιδοπρόβατα τα οποία επιδοτούνται, ενώ πολλοί αγρότες ασχολούνται με την παραγωγή λαδιού και σταφίδας.
Μάθαμε ότι τα Ζωνιανά θεωρούνται από πλευράς πληθυσμού η πιο ζωντανή κοινότητα της Ελλάδας με 150 παιδιά στο Δημοτικό, τα οποία, ωστόσο, δε συνεχίζουν στο Γυμνάσιο και πολύ περισσότερο στο Λύκειο, και μη με ρωτάτε γιατί, το ρεπορτάζ σταματά εδώ. Η απάντηση ίσως κρύβεται κάπου στις παραπάνω αράδες που διαβάσατε.
Να σημειώσω ότι όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με το πρόσφατο σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ. Εδώ μιλάμε για άλλες «πηγές» εσόδων.
Είδατε, αγαπητοί μου αναγνώστες, πόσο μεγάλη είναι η πρόσφορα των ΜΜΕ στη μάθηση και τη διαπαιδαγώγηση του πολίτη; Παίρνουν την τρίχα και την κάνουν τριχιά, κι εδώ που τα λέμε μια τριχιά πάντα χρειάζεται. Μπορείς να δέσεις την κατσίκα ή το γάιδαρό σου και κάποιες φορές, εδώ που φτάσαμε, μπορείς να δέσεις και το λαιμό σου.
Κλείνοντας να σας πω, για να είστε ενημερωμένοι μήπως και βρεθείτε στην περιοχή ως τουρίστες, ότι τα Ζωνιανά είναι από τα πιο χαρακτηριστικά χωριά της Κρήτης. Όπου και να γυρίσεις το βλέμμα, αντικρίζεις παράδοση!
Βρίσκονται στον Ψηλορείτη (όρος Ίδη) σε υψόμετρο 630 μέτρων. Στην είσοδο του χωριού συναντά κανείς το σπήλαιο Σφεντόνη ή «του Σφεντόνη η Τρύπα» με πλούσιο σταλακτιτικό και σταλαγμιτικό διάκοσμο.
Το χωριό είχε άλλες δύο ονομασίες πριν πάρει τη σημερινή. Ονομάστηκε αρχικά Ζουλιανά από το βοσκό Ζα (γεν. του Ζου), ο οποίος ανακάλυψε νερό στην τοποθεσία αυτή. Έπειτα πήρε την ονομασία Ζουτόλακκος (που σημαίνει στου Ζου το λάκκο). Τέλος, η ονομασία ταυτίζεται με τον θεό Δία (Ζευς). Τα Ζωνιανά ονομάστηκαν έτσι από την τοπική έκφραση «Ζώνε, Θεέ» (δηλαδή «Άκουσέ με, Θεέ μου»).
Αυτά τα λίγα δημοσιογραφικά και «μορφωτικά» για σήμερα. Ό,τι μάθαμε, μάθαμε. Αύριο είναι μιαν άλλη μέρα.
Α, και καλό μήνα! Αύγουστος λοιπόν…
Τα λέμε πάλι…
Του Κώστα Δεληγιάννη
