Σήμερα δε θα γράψω «λόγια σκόρπια κι ανάκατα», αλλά θα σας μεταφέρω αυτούσιες τις σταράτες και συγκεκριμένες κουβέντες ενός αγρότη.
Διαβάστε προσεκτικά και θα καταλάβετε γιατί μας αφορά όλους:
ΑΓΡΟΤΗΣ: «Αφορμή για να σας γράψω είναι μία σάπια κατάσταση εκμετάλλευσης του αγροτικού κόσμου (για να δημοσιευτεί, μήπως το δει και κανένας εισαγγελέας με τον ντόρο που γίνεται αυτές τις μέρες). Έτσι: Όλοι ξέρουμε τις διαφορές που έχουν οι τιμές που δίνουν οι έμποροι στον παραγωγό, σε σχέση με αυτές στα σούπερ μάρκετ και τους πάγκους. Είναι συνηθισμένες περιπτώσεις να φεύγουν ντομάτες, κολοκυθάκια από θερμοκήπιο ή ροδάκινα από το χωράφι π.χ. με 30-40 λεπτά, και στους πάγκους να έχουν 1,50. Φυσικά, το κύκλωμα των μεσαζόντων το ξέρουμε όλοι, οι πιο πολλοί όμως δεν ξέρουν πώς λειτουργεί. Ο τρόπος που γίνονται αυτές οι κομπίνες έχει να κάνει με τον εκβιασμό των αγροτών. Δηλαδή, επειδή ακριβώς ο παραγωγός θα πρέπει να πουλήσει το προϊόν σε σύντομο χρόνο, αυτό το εκμεταλλεύονται οι έμποροι και επιβάλλουν τους δικούς τους όρους.
Έτσι, το πρώτο κόλπο είναι απλό. Επειδή κάθε έμπορος έχει πλαφόν στο νόμιμο κέρδος του γύρω στο 20-30%, γίνεται το εξής. Κανείς έμπορος δεν αγοράζει αγροτικά αγαθά, αν ο αγρότης δεν του κόψει τιμολόγιο που θα αναγράφει μεγαλύτερη τιμή.
Δηλαδή, γίνεται η εξής συμφωνία: Ο έμπορος δίνει, π.χ., 35 λεπτά και λέει στον παραγωγό: Αν θες να αγοράσω, θα μου κόψεις τιμολόγιο για 70 λεπτά. Αυτόματα το κέρδος του εμπόρου φτάνει πάνω από 100%, και ο παραγωγός επιβαρύνεται παραπάνω ΦΠΑ, για τον οποίο δε θα γίνει επιστροφή! Δυστυχώς ή ευτυχώς, καταγγελίες δεν μπορούν να γίνουν, για τον απλό λόγο ότι του χρόνου η παραγωγή θα μείνει απούλητη να σαπίζει στο χωράφι. Αφότου μαθευτεί πως έγινε καταγγελία σε έναν έμπορο, αυτός θα τη βγάλει λάδι με τους δικηγόρους και τους δικαστές, ενώ ο παραγωγός δε θα πουλήσει ξανά προϊόν, αφού κανείς δε θα ρισκάρει να αγοράσει…
Το δεύτερο κόλπο είναι το εξής: Δεν κόβεται καθόλου τιμολόγιο ή κόβεται για ελάχιστες ποσότητες. Π.χ. πουλάει ο παραγωγός 10.000 κιλά Χ 35 λεπτά και το τιμολόγιο γράφει 500 κιλά Χ 80 λεπτά. Τα υπόλοιπα κόβονται σε άλλο τιμολόγιο και εμφανίζεται ως παραγωγός ο κουμπάρος ή η γυναίκα του έμπορα. Με αυτή την ιστορία, μάλιστα, δημιουργούνται τραγικές καταστάσεις. Εμφανίζονται παραγωγοί που τους επιστρέφεται ΦΠΑ 300.000 ευρώ, και το μόνο που καλλιεργούν (που δηλώνουν στη φορολογική δήλωση), είναι 5 στρέμματα κρεμμύδια (για να δικαιούται κανείς επιστροφή 300.000 ευρώ, θα πρέπει να καλλιεργεί 2.000 στρέμματα).
Το κράτος αυτά μπορεί να τα δει! Ωστόσο, βασική προτεραιότητα δεν είναι να πιάσει αυτούς τους καρχαρίες στους οποίους χαρίζει λεφτά, αλλά τον γεωργό των 50 στρεμμάτων που έβαζε πετρέλαιο θέρμανσης στο τρακτέρ (αυτό γινόταν τα προηγούμενα χρόνια!).
Τρίτο κόλπο είναι να πουλάει ο ένας έμπορας στον άλλον (εδώ γίνεται και με νόμιμο περιθώριο), οπότε προσθέτοντας 5-6 άτομα από 25%, μπορεί άνετα να τριπλασιαστεί η τιμή…
Η δική μου ερώτηση είναι πότε το κράτος θα βάλει τέλος σε όλα αυτά; Με αυτή τη σάπια κατάσταση, η ελληνική γεωργία συνεχώς συρρικνώνεται και στο τέλος θα τρώμε μόνο εισαγόμενα.
Από την άλλη, τρέμει η τσέπη του Έλληνα καταναλωτή, που πληρώνει ελληνική ντομάτα στην Αθήνα διπλάσια τιμή από το Γερμανό στο Βερολίνο…
Επίσης, το ίδιο το κράτος με την επιστροφή ΦΠΑ σε λανθασμένα χέρια, χαρίζει λεφτά στους νταβατζήδες (προσωπικά δε θα μου είναι περίεργο αν ακούσω για μίζες στα χέρια διευθυντών και υπουργών).
Αυτά είναι που όλοι θέλουμε; Αυτά επιδιώκουν οι κυβερνήσεις και οι υπουργοί; Πρέπει να δοθεί ένα τέλος!
-Ηλεκτρονική παρακολούθηση σε όλο το δίκτυο διανομής αγροτικών εφοδίων
-Πιστοποίηση των πραγματικών παραγωγών, για να μην πηγαίνουν τα χρήματα δεξιά κι αριστερά
-Ανταγωνισμός του κράτους με τους νταβατζήδες με δημιουργία κρατικών κέντρων διανομής γεωργικών αγαθών
-Να γίνουν πιο σχολαστικοί έλεγχοι και διασταύρωση με τις φορολογικές δηλώσεις του κάθε μεγαλο-“παραγωγού”…».
Υπογραφή ένας αγρότης.
Αυτά τα λίγα «αγροτικά» και «εμπορικά» για σήμερα.
Μιλάμε πάλι…
Του Κώστα Δεληγιάννη
