Αι περιποιήσεις των μοναχών
Είναι γενική ομολογία, όλων των προσκυνητών, οι οποίοι συνέρρευσαν κατά χιλιάδας, ότι η εφετεινή πανήγυρις της Κοιμήσεως της Θεοτόκου εις την Μονήν της Δημιόβης, ετελέσθη με κάθε μεγαλοπρέπεια, η οποία υπερέβαλε κάθε προηγουμένη χρονιά. Από πολλών ημερών διάφορα κορίτσια με επί κεφαλής τον Ν. Κουτούπην, εσημαιοστόλισαν την εκκλησίαν και τους εκτός ταύτης χώρους με διάφορες σημαίες, ώστε όλοι οι προσελθόντες προσκυνηταί να εκφράζωνται με εξαιρετικά εγκώμια δια τους διοικούντας την Μονήν, η οποία μέχρι πρότινος είχεν εγκαταλειφθή εις την τύχην της.
Εις όσους προσήλθον εις την Μονήν και οι περισσότεροι τούτων προσέρχονται κατ’ έτος, έκαμεν εξαιρετικήν εντύπωσιν η τελεία αλλαγή όλων εν γένει των πραγμάτων. Επίσης όλοι όσοι προσήλθον δια να προσκυνήσουν και να φύγουν την επομένην, εκτός των εγκατεστημένων πέριξ της Μονής παραθεριστών, χάρις εις την δραστηριότητα του Ηγουμενοσυμβουλίου εξυπηρετήθησαν πολλαπλώς, ούτως ώστε φεύγοντες με τας αρίστας των εντυπώσεων, εξεφράζοντο ευμενέστατα εκ της εν γένει διεξαγωγής της εορτής.
Όλα τα ανωτέρω οφείλονται κι αυτό είναι το συμπέρασμα όλων, εις τον σημερινόν ηγούμενον της Μονής Συμεών Γαρίδην, όστις τας τελευταίας ημέρας τελείως άυπνος και νήστις παρηκολούθει τους πάντας και τα πάντα. Ομοίως άξιος βοηθός του, ο οποίος ετράβηξε και αμέριστον το ενδιαφέρον των προσκυνητών ήτο ο ιεροδιάκονος Ευθύμιος Γεωργανάς.
Κοντά στους ανωτέρω συνετέλεσεν κατά πολύ και το υπόλοιπον προσωπικόν της Μονής. Οι ανωτέρω συνετέλεσαν, ώστε να ευχαριστήσουν όλους τους προσκυνητάς ανεξαιρέτως, να ανακουφίσουν τους αναξιοπαθούντας και όλους εν γένει τους απόρους προσκυνητάς, παρά τας μεγάλας οικονομικάς δυσχερείας τας οποίας διέρχεται σήμερον η Μονή.
Ως αντιπρόσωπος της Επισκοπής είχεν έλθει ο αιδεσιμώτατος οικονόμος Σταύρος Γεωργανάς, όστις με μεγάλην ευγένειαν εξυπηρέτησε τους πάντας.
***
Κατά την θεία λειτουργίαν, ιερούργησεν ο αιδεσιμώτατος Σταύρος Γεωργανάς, με τον ιεροδ. της Μονής και με ιεροψάλτην τον μοναχόν Δαμασκηνόν Κουρκουλάκον, ο οποίος κατέθελξε το εκκλησίασμα με την ωραίαν του και βροντώδη φωνήν και προσήλκυσε τα ζηλότυπα βλέμματα των εκκλησιαζομένων καθόσον τυφλός ων είναι γνώστης πασών των ιερών ψαλμωδιών. Ούτω οι αθρόοι προσκυνηταί που συνέρρευσαν απήλθον πλήρεις χαράς και αγαλλιάσεως, δια την τάξιν με την οποίαν διεξήχθη, λόγω του μεγάλου συνωστισμού των χριστιανών, οίτινες είχον έλθει απ’ όλα τα γύρω χωρία.
Μετά την θείαν λειτουργίαν όλοι οι προσκυνηταί εξεχύθησαν δια να διασκεδάσουν, όπως γίνεται κατ’ έτος, εις τα διάφορα μαγαζιά, τα οποία είχον στηθή προχείρως δια να εξυπηρετήσουν τας δέκα χιλιάδας προσκυνητών – διότι τόσοι ήσαν; Το γλέντι διήρκεσε μέχρι του απογεύματος, οπότε ήρχισαν να αποχωρούν οι περισσότεροι, με παραδειγματικήν τάξιν, η οποία άλλα έτη δεν παρετηρείτο.
Κλείνοντες το σημείωμά μας τούτο δεν μπορούμε παρά να ευχαριστήσουμε όλους ανεξαιρέτως τους κοπιάσαντας δια τον μεγαλοπρεπέστερον εορτασμόν. Τα συγχαρητήριά μας πρέπει να τα απευθύνωμεν εις τον Ηγούμενον της Μονής Συμεών Γαρίδην, όστις τας τελευταίας ημέρας είχεν μεταβληθή εις αεικίνητον και δι’ αυτό αγαπάται κι απ’ όλους τους χωρικούς, και εις τον ιεροδιάκονον Ευθύμιον Γεωργανάν.
Ευχόμεθα εις τους διοικούντας την Μονήν το 1938 να εορτασθή ακόμη μεγαλοπρεπέστερον και να συρρεύση περισσότερος κόσμος. Π. ΓΛΥΜΑΝΟΣ
