Ο Γιώργος Δούβας μιλά τη στροφή σε αυτή την καλλιέργεια και τη μεγάλη ζήτηση
Στο παρελθόν, όσες φορές είχαμε κάνει ρεπορτάζ για την πατατοπαραγωγή, από τους πρώτους με τους οποίους μιλούσαμε ήταν ο κ. Γιώργος Δούβας, μιας και ήταν από τους μεγαλύτερους καλλιεργητές στην περιοχή, καθώς τα κτήματά του στη Δυτική Παραλία Καλαμάτας ήταν γεμάτα πατάτες.
Οι εποχές άλλαξαν, όμως, με την τιμή της πατάτας συνεχώς να μειώνεται, τα κόστη παραγωγής να αυξάνονται και τον κ. Δούβα να αναζητά μιαν άλλη καλλιέργεια. Ύστερα από έρευνα κατέληξε στο dragon fruit ή, αλλιώς, φρούτο του δράκου (καθώς και υλοκέρεος ή pitaya). Συνεχίζει, βέβαια, να καλλιεργεί πατάτες και άλλα οπωροκηπευτικά, αλλά σε πολύ μικρότερες εκτάσεις.
Όπως μας εξηγεί, η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, καθώς χρειάστηκαν χρόνια μέχρι τα πρώτα φυτά να αποδώσουν καρπούς, άρα και χρήματα, με το υπουργείο να μη στηρίζει νέες καλλιέργειες, ενώ γενικότερα χαρακτηρίζει την κατάσταση στο πρωτογενή τομέα ως κακή.
Συναντήσαμε τον κ. Δούβα σε ένα από τα θερμοκήπια όπου καλλιεργεί φρούτα του δράκου, ενώ σε διπλανή έκταση ήταν οι γιοι του Γιάννης και Κωνσταντίνος, οι οποίοι αποφάσισαν επίσης να ασχοληθούν με το χώρο, σπουδάζοντας μάλιστα γεωπόνοι. Για λίγο σταμάτησαν τη συγκομιδή και μίλησαν στο «Θάρρος».
Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από 3 χρόνια το «Θ» είχε βρεθεί πάλι στο συγκεκριμένο χώρο. Τότε τα φυτά ήταν πολύ λιγότερα και δεν είχαν παράξει τα πρώτα φρούτα, η δε οικογένεια Δούβα περίμενε τα αποτελέσματα του νέου της εγχειρήματος, το οποίο, όπως φαίνεται, πέτυχε, μιας και ήδη προμηθεύει αρκετά καταστήματα και εκτός Καλαμάτας, με τη ζήτηση να είναι μεγάλη.
-Σας είχαμε συνδυάσει με την καλλιέργεια της πατάτας. Πλέον αυτό έχει αλλάξει;
Ναι, ξεκίνησα με πατάτες και μέχρι τη δεκαετία του 2010 η καλλιέργεια είχε μια καλή απόδοση για τους αγρότες που ασχολούνταν. Από εκεί και πέρα, άρχισε να μην είναι κερδοφόρα και πολλές φορές κατέληγε ακόμα και ζημιογόνα.
Εγώ τη δεκαετία του 1990 φύτευα 300 στρέμματα πατάτας. Πλέον συνεχίζω με μόλις 30 και στα υπόλοιπα προτιμώ άλλες καλλιέργειες. Ας πούμε, κηπευτικά για τα σούπερ μάρκετ, αλλά επίσης σιγά σιγά γίνονται ασύμφορα προς καλλιέργεια.
Δυστυχώς, το κράτος μας δε δίνει την πρέπουσα σημασία ή δείχνει σαν να μη θέλει το πρωτοπόρο, αυτόν που σκέφτεται θετικά.
Εγώ φτιάξει αυτή τη φυτεία με τα δράγκον εδώ και 8 χρόνια. Τότε ξεκίνησα την έρευνα, αφού στην Ελλάδα δεν υπήρχε κάτι συγκεκριμένο σε παραγωγή παρά μόνες φυτείες σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Έτσι κάναμε έρευνα σε παγκόσμιο επίπεδο. Κάποιοι δε Ισπανοί από το Πανεπιστήμιο της Μάλαγα μας βοήθησαν, αλλά μέχρι ένα σημείο. Όπως ήταν λογικό, δε σου δίνει κάποιος τις τεχνικές του πληροφορίες όταν στην πατρίδα του αυτά επιδοτούνται 100% ενώ στην Ελλάδα καθόλου.
Αν ήμασταν στην Ισπανία, θα μας είχαν επιδοτήσει κατά 100% τα θερμοκήπια, ενώ θα μας έδιναν και χρήματα για τα 4 πρώτα χρόνια, για να επιβιώσουμε.
Αντιθέτως, μας έβαλαν τόσα πολλά εμπόδια που, ενώ είχαμε σκεφτεί μία ακόμα επένδυση 10 στρεμμάτων, πλέον είμαστε πολύ διστακτικοί. Μπήκαμε σε ένα πρόγραμμα, μας έβαλαν πλαφόν 100.000 ανά ΑΦΜ, κι αυτό είναι κάτι που μας περιόρισε.
Επίσης, το κύκλωμα της τράπεζας λειτουργεί καταστροφικά για τον καλλιεργητή, αφού εμπλέκεται στη χρηματοδότηση και τελικά, κάποια στιγμή που θα έχει πάρει το τελικό ποσό, το 10% επιδότησης θα πάει στην τράπεζα και όχι στον παραγωγό.
Και τέλος, δεν επιδότησαν το dragon, ένα προϊόν καινούργιο, με ζήτηση, αλλά μας επιδότησαν να βάλουμε ντομάτες. Προφανώς καλές είναι και οι ντομάτες, αλλά νομίζω ότι θα έπρεπε να επιδοτείται και το πρωτοπόρο, ώστε ο κόσμος να ξεφύγει λίγο.
Αυτό το έλεγα και παλιά που ξεκίνησε η καλλιέργεια με την πατάτα και όλοι στράφηκαν εκεί. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να μην καλλιεργούμε πλέον πατάτες.
Αν, όμως, τότε καλλιεργούσαμε στα μισά στρέμματα πατάτες και στα υπόλοιπα άλλες καλλιέργειες, που θα ήταν συμβατές με το κλίμα της περιοχής, θα μπορούσαν όλα να είναι διαφορετικά.
-Dragon fruit: Μιλήστε μας για αυτή την καλλιέργεια…
Γενικότερα μου άρεσε πάντα να ψάχνομαι και να αναζητώ νέες καλλιέργειες. Τη δεκαετία του 1980 έφερα στην περιοχή την καλλιέργεια του ροδιού, όμως βρήκα μπροστά μου προβλήματα και τα εγκατέλειψα. Είχα φέρει κι άλλα τροπικά φυτά, αφού η περιοχή μας είχε και έχει τις κλιματολογικές συνθήκες που χρειάζονται για να ευδοκιμήσουν. Βέβαια, κάποια δεν απέδωσαν, αφού στα τροπικά κλίματα που συνήθως αυτά τα φυτά ευδοκιμούν, δεν έχουν την ίδια ακτινοβολία ηλίου που έχουμε στην περιοχή μας. Εμείς εδώ έχουμε τεράστια ακτινοβολία, ενώ εκεί που ευδοκιμούν η ακτινοβολία είναι μικρότερη. Η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη φωτεινότητα στον κόσμο. Αυτό κάποια φυτά δεν το δέχονται.
Τα φυτά του δράκου ή υλοκέρεος δε θέλουν πολύ δυνατό ήλιο, δε θέλουν πάγο, δε θέλουν υψηλές θερμοκρασίες, αλλά ούτε και αέρα. Γενικότερα είναι μια δύσκολη καλλιέργεια που απαιτεί πάρα πολλά πράγματα και πολλές γνώσεις, που εμείς δεν είχαμε, αλλά αυτά τα 8 χρόνια διαβάζοντας και με δοκιμές προσπαθούμε να φτάσουμε σε ένα επίπεδο καλλιέργειας 2 τόνων εμπορεύσιμων ανά στρέμμα. Οι Ισπανοί λένε ότι μπορούμε να φτάσουμε στους 15, αλλά αυτοί έχουν άλλη τεχνολογία, 50 χρόνια μπροστά από εμάς στην καλλιέργεια των dragon. Οπότε έπειτα από 50 χρόνια μπορεί κι εμείς να φτάσουμε σε αυτή την τεχνολογία.
Αυτή τη στιγμή έχουμε 3.500 φυτά σε 4 διαφορετικές ποικιλίες, ενώ συνολικά δοκιμάζουμε 8 διαφορετικές, για να δούμε ποια θα μας δώσει τη μεγαλύτερη παραγωγή, ποια θα είναι η πιο καλά προσαρμοσμένη στο δικό μας περιβάλλον κ.λπ.
Δεν είναι ότι θα φυτέψεις τώρα και μετά δύο μήνες θα δεις αν το φυτό σου παράγει. Αυτό θα το δεις μετά 4 και 5 χρόνια, άρα δεν είναι καλλιέργεια που τώρα φυτεύεις και σε δύο μήνες θα κάνεις συγκομιδή και θα εισπράξεις.
Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, είναι ένα ρίσκο, αφού θα πρέπει όλο αυτό το διάστημα κάπως να συντηρήσεις το όλο εγχείρημα. Εμείς ευτυχώς μπορούσαμε να αντλούμε χρήματα από τις άλλες καλλιέργειες που κάνουμε παράλληλα, όπως τα φιστίκια, οι πατάτες, οι ντομάτες, τα κολοκύθια, τα μπρόκολα.
Άρα δεν μπορώ να πω σε ένα νέο παραγωγό φύτεψε δύο στρέμματα ντράγκον για να ζήσεις, αφού μέχρι να φτάσει την καλλιέργεια σε παραγωγή θα πρέπει κάπως να ζει.
Εδώ φαίνεται ότι δεν υπάρχει στήριξη από το κράτος: θα μπορούσε να πριματοδοτεί κάποιον που θέλει να βάλει μια νέα καλλιέργεια, για να επιβιώσει μέχρι να γίνει παραγωγικός.
-Κάποια χαρακτηριστικά τους;
Τα άνθη του φυτού είναι μεγάλα και εντυπωσιακά, ενώ ανοίγουν μόνο το βράδυ και για μία ημέρα. Επίσης, οι περισσότερες ποικιλίες απαιτούν σταυρογονιμοποίηση και συνίσταται επιβάρυνση της καλλιέργειας με γονιμοποίηση με το χέρι, εφόσον τα έντομα δεν πετούν την νύχτα. Οι καρποί τους έχουν εξαιρετική γεύση, η οποία διαφέρει ανάλογα με την ποικιλία, όπως και τα εμφανισιακά τους χαρακτηριστικά καθορίζονται από αυτή.
Το dragon fruit είναι ένας καρπός με πολλά διατροφικά οφέλη και μεγάλη καλλιεργητική προοπτική στη χώρα μας, μιας και παρουσιάζει πολύ καλή προσαρμογή στις κλιματολογικές μας συνθήκες, δίνοντας εξαιρετικής ποιότητας φυτά και καρπούς, ακολουθώντας τις σωστές καλλιεργητικές τεχνικές!
Απαιτητικό φρούτο στην καλλιέργεια
Πρόκειται για ένα εποχιακό φρούτο. Η συγκομιδή του ξεκινά στα μέσα Ιουνίου, ανάλογα με τον καιρό που επικρατεί το χειμώνα, και ολοκληρώνεται στα μέσα Ιανουαρίου. Είναι πολύ ευαίσθητο φρούτο, τόσο στο κόψιμο όσο και στη συσκευασία, αφού αν χτυπηθεί καταστρέφεται. Έτσι μεταφέρεται σε χάρτινο κουτί, που έχει διαμερίσματα με αφρολέξ για να μη χτυπάει το ένα φρούτο με το άλλο.
Τιμές και ζήτηση
Προσπαθούμε μόνοι μας να το διανέμουμε, αφού είναι κάτι καινούργιο στην αγορά. Βέβαια, εισαγόμενα υπάρχουν και κάποιος τα βρίσκει 28 με 30 ευρώ το κιλό, ενώ εμείς τα πουλάμε στη λιανική στα 15 ευρώ, και χονδρική 10+ΦΠΑ.
Απλά να σας πω ότι τα εισαγόμενα που βρίσκει κάποιος, ειδικά σε σούπερ μάρκετ που φέρνουν ανά περιόδους, δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά μας. Δεν έχουν την ίδια γεύση, δεν έχουν το άρωμα.
Ζήτηση υπάρχει ειδικά μετά τις δημοσιοποιήσεις της δουλειάς που κάνουμε στη Douvas Farms όπως είναι η επωνυμία μας. Έτσι μας έμαθε πάρα πολύς κόσμος, πουλάμε παντού, αρκεί να έχουμε προϊόν, αφού η ζήτηση ξεπερνά την παραγωγή και το φρούτο, αφού κοπεί, έχει συγκεκριμένη διάρκεια που μπορεί να αντέξει μέχρι να καταναλωθεί.
Κι επειδή κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν ότι εμείς «τα κονομάμε», να σας πω ότι έχω δώσει 100.000 ευρώ. Εγώ αυτά πότε θα τα βγάλω;
Μην ακούμε το τελικό νούμερο και νομίζουμε ότι κάποιος γίνεται πλούσιος με αυτό. Είναι δύσκολο γενικά, οπότε δεν πρέπει ακούγοντας την τιμή κάποιος να σκέφτεται τεράστια κέρδη. Θέλει πολλή δουλειά και χρόνο. Πρέπει να το αγαπάς. Κατά καιρούς ασχολήθηκαν και άλλοι, αλλά το εγκατέλειψαν.
Εργάτες και πρόβλημα με το νερό
Εργατικά χέρια δεν υπάρχουν, το πρόβλημα είναι τεράστιο, εμείς έχουμε 10 άτομα, το θέμα είναι ότι δε θέλουν να ασφαλιστούν και θέλουν τα χρήματα στο χέρι. Εγώ για να λειτουργήσω τα 10 στρέμματα θερμοκήπια που έχω και τα 170 στρέμματα υπαίθρια χρειάζομαι 15 με 17 εργάτες, αλλά έχω 8, οι υπόλοιποι λείπουν.
Οπότε αύριο αν έρθει κάποιος για δουλειά και έχει ό,τι χρειάζεται, ξεκινά αμέσως.
Όσο για το νερό, κατά καιρούς έχουμε κάποια προβλήματα, αλλά είμαστε εντάξει ακόμα.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
