Ο πρέσβης της Κούβας στο Δημαρχείο Καλαμάτας

Ο πρέσβης της Κούβας  στο Δημαρχείο Καλαμάτας

Η εθιμοτυπική επίσκεψη του πρέσβη της Κούβας στην Ελλάδα, Aramis Fuente Hernandez, στο Δημαρχείο Καλαμάτας δεν περιορίστηκε σε μια τυπική ανταλλαγή φιλοφρονήσεων. Αν και η συνάντηση είχε, όπως ανακοινώθηκε, «εξαιρετικό κλίμα», οι συμβολισμοί της ξεπερνούν το πρωτόκολλο.

Παρουσία του δημάρχου Θανάση Βασιλόπουλου, του επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Δημήτρη Οικονομάκου, αλλά και μελών του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης Καλαμάτας, η επίσκεψη ανέδειξε μια διάθεση προσέγγισης σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης με μια χώρα που ιστορικά διατηρεί έντονους δεσμούς φιλίας με τμήματα της ελληνικής κοινωνίας.

Από τη μία πλευρά, ο δήμαρχος Καλαμάτας παρουσίασε στον πρέσβη τις αναπτυξιακές προοπτικές της πόλης, δίνοντας έμφαση στο προφίλ μιας περιοχής που επενδύει στον τουρισμό, στην αγροδιατροφή και σε υποδομές που φιλοδοξεί να τη φέρουν στο προσκήνιο της Μεσογείου.

Από την άλλη, ο Κουβανός διπλωμάτης, με τα ιδιαίτερα θερμά του σχόλια για την Καλαμάτα, έθεσε το δικό του πλαίσιο: το ενδιαφέρον για πολιτιστικές, κοινωνικές και αθλητικές ανταλλαγές, αλλά και μια γενικότερη διάθεση αλληλεπίδρασης με τις τοπικές κοινωνίες της Ελλάδας.

Η παρουσία μελών του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου δεν είναι τυχαία. Δείχνει ότι πέραν των τυπικών σχέσεων κράτους–πρεσβείας, υπάρχουν στην Καλαμάτα δίκτυα πολιτών που κρατούν ζωντανό το ενδιαφέρον για μια διεθνή φιλία με κοινωνικές και πολιτικές αναφορές. Ο δε Δημήτρης Οικονομάκος, ως εκπρόσωπος της Λαϊκής Συσπείρωσης, ενίσχυσε αυτήν την πολιτική διάσταση, δίνοντας και ένα πιο σαφές ιδεολογικό πλαίσιο στη συνάντηση.

Αν και η επίσκεψη εντάσσεται στις τυπικές διπλωματικές κινήσεις, για την Καλαμάτα αποκτά ιδιαίτερο βάρος: δείχνει ότι η πόλη μπορεί να λειτουργεί ως «γέφυρα» διεθνών επαφών πέρα από τα μεγάλα κέντρα, ενώ παράλληλα προσδίδει πολιτιστικό και κοινωνικό περιεχόμενο στην έννοια της εξωστρέφειας.

Η πρόθεση που εκφράστηκε και από τις δύο πλευρές για εμβάθυνση συνεργασίας σε πολιτισμό, αθλητισμό, κοινωνικές δράσεις και –σε προοπτική– οικονομία, θέτει ένα ερώτημα: μπορεί η Καλαμάτα να αξιοποιήσει τέτοιες διεθνείς επαφές όχι μόνο συμβολικά, αλλά και ουσιαστικά, ώστε να ενισχύσει την ταυτότητα και τις δυνατότητές της;