Εκδήλωση με τον τίτλο “Open Day” διεξήχθη στα Εκπαιδευτήρια Μπουγά το περασμένο Σάββατο. Ήταν μια εκδήλωση ανοιχτή για τον κόσμο, με σκοπό να γνωρίσει το εκπαιδευτικό έργο που επιτελείται εκεί.
Λίγες ώρες μετά συναντήσαμε τη διευθύντρια του Γυμνασίου, Μαρία Κολλάτου, η οποία μας μίλησε σχετικά, αναφέροντας τι διαφορετικό παρέχεται στους μαθητές που φοιτούν στο εν λόγω σχολείο:
-Αρχικά πείτε μας τι είναι το Open Day που πραγματοποιήθηκε στο χώρο του σχολείου…
Ονομάσαμε open day μία ημέρα ανοιχτής επικοινωνίας, μία ημέρα που το σχολείο άνοιξε τις πύλες του σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης που διαθέτει και προσκάλεσε το ευρύ κοινό της Καλαμάτας, παιδιά και γονείς, να έρθουν και να γνωρίσουν τους ανθρώπους που στελεχώνουν αυτό το χώρο, να γνωρίσουν τις δράσεις και να αλληλεπιδράσουν μαζί μας.
Οι επισκέπτες διαπίστωσαν πως το σχολείο μας δεν είναι απρόσιτο, δεν είναι για λίγους, απευθύνεται στη μέση ελληνική οικογένεια που θέλει να επενδύσει στη μόρφωση των παιδιών της.
-Πέρα από τη θεωρητική ενημέρωση, υπήρξαν και κάποιες εκδηλώσεις;
Ναι, έγιναν αρκετές δράσεις και αναφέρω ενδεικτικά κάποιες για το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Πέρα από την ενημέρωση για τη λειτουργία των δύο σχολείων, Γυμνασίου και Γενικού Λυκείου, οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τις προεκτάσεις που πετυχαίνουν οι εκπαιδευτικοί στα γνωστικά αντικείμενα των ειδικοτήτων τους και τι μπορούν να παράξουν ως αποτέλεσμα οι μαθητές με σωστή καθοδήγηση.
Για παράδειγμα, εκτός απ’ την προβλεπόμενη διδασκαλία των μαθημάτων της ειδικότητάς τους, οι φιλόλογοί μας καλλιεργούν γλωσσικά τους μαθητές μέσω της φιλαναγνωσίας, δηλαδή της μελέτης ολόκληρων λογοτεχνικών κειμένων κλασικών και σύγχρονων συγγραφέων και της πρόσκλησης στο χώρο μας ανθρώπων του πνεύματος, που ενισχύουν την αγάπη των μαθητών για το καλό λογοτεχνικό βιβλίο. Οι άνθρωποι – πρότυπα που μας επισκέφθηκαν κι άφησαν το αποτύπωμά τους στα παιδιά προβλήθηκαν στην Open Day.
Επίσης, η καλλιέργεια της Ρητορικής Τέχνης, η τέχνη της πειθούς, απαραίτητη κοινωνική δεξιότητα, παρουσιάστηκε μέσω ενός debate (αγώνα διττών λόγων) ανάμεσα σε μαθητές Γυμνασίου – Λυκείου.
Από την άλλη, μαθηματικοί του σχολείου με τις ομάδες εργασίες τους παρουσίασαν τι είναι τα «Διασκεδαστικά Μαθηματικά», πώς αντιλαμβανόμαστε στην καθημερινότητά μας τη γεωμετρία γύρω μας και πώς μπορείς να σχεδιάσεις ένα Μαθητικό Διαγωνισμό Κατασκευής Πυραύλων, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δίνοντας κίνητρα στην Ομάδα Αστρονομίας για περισσότερη δουλειά.
-Οι παραπάνω δράσεις είναι κάτι που κάνετε εδώ και καιρό;
Θα σας αναφέρω ότι ήδη από το 2004, πρώτο χρόνο λειτουργίας του σχολείου, μπήκαν τα θεμέλια της «παράλληλης παιδείας», κι εννοώ ότι παράλληλα με τη διδασκαλία της Αρχαίας Ιστορίας εισήγαμε την τοπική ιστορία στο σχολείο. Αναδείξαμε τον αρχαιολογικό χώρο των Ακοβιτίκων που βρίσκεται πολύ κοντά στο σχολείο, γίναμε ανάδοχοι του έργου καθαρισμού και προβολής του παραμελημένου αυτού χώρου. Επομένως, υπάρχουν μεν τα καινοτόμα προγράμματα που προετοιμάζουν τον πολίτη του 21ου αιώνα, τρέχουν παράλληλα και τα παραδοσιακά, που λειτουργούν υποβοηθητικά και αναδεικνύουν τη χρησιμότητα όλων των γνωστικών αντικειμένων.
-Συχνά ακούμε για αλλαγές στο σύστημα Παιδείας της χώρας. Τελικά, τι αλλάζει;
Οι αλλαγές στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα θεωρώ πως είναι θέμα που δε σχετίζεται άμεσα με την Open Day. Αν θέλετε να σας καταθέσω την προσωπική μου άποψη, πιστεύω ότι ναι μεν πρέπει να προσαρμοζόμαστε σε ό,τι προβλέπει το εκάστοτε ωρολόγιο πρόγραμμα σπουδών και το σύστημα εισαγωγικών εξετάσεων, αλλά ο εκπαιδευτικός ενεργοποιεί τις προσλαμβάνουσες που διαθέτει και αξιοποιεί το γνωστικό του υπόβαθρο, για να μπορεί να αποδεικνύει κάθε στιγμή την αξία της γνώσης στην τάξη του. Πιο απλά αυτό σημαίνει ότι, πέρα και πάνω από οποιοδήποτε εκπαιδευτικό σύστημα, ο δάσκαλος απλουστεύει για το μαθητή τα δύσκολα, αναδεικνύει πώς εφαρμόζονται όσα διδάσκει, πείθει το παιδί να μελετά κι ο ίδιος αυτομορφώνεται. Άρα, ας μην ασχολούμαστε με τι αλλάζει κάθε φορά, αλλά τι δεν πρέπει να αλλάζει στη στοχοθεσία κάθε εκπαιδευτικού.
Σημειώστε αυτό: είναι η μοίρα της εκπαίδευσης να πρέπει συνεχώς να αναδεικνύει την αξία της.
-Είστε γυμνασιάρχης… πρόκειται για τρεις τάξεις «παρεξηγημένες» που πολλοί θεωρούν περιττές ή μιλάμε για τα θεμέλια ενός μαθητή:
Πρόκειται για την πιο υποτιμημένη βαθμίδα στη συνείδηση των περισσοτέρων. Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι ένα παιδί, αν εντατικοποιήσει το διάβασμά του στο Λύκειο, προλαβαίνει να καλύψει τα κενά που τυχόν δημιούργησε στο Γυμνάσιο. Αυτό, όμως, δεν ευσταθεί. Στο σημείο αυτό, μου επιτρέπετε να αντιστρέψω το ερώτημά σας; Ένας έφηβος ξαφνικά θα θέσει προσωπικούς και μάλιστα υψηλούς στόχους, θα αυξήσει τις ώρες μελέτης, θα μάθει να συνθέτει εργασίες, αν προέρχεται από ένα χαλαρό Γυμνάσιο, χωρίς απαιτήσεις, πέραν των ασκήσεων του σχολικού βιβλίου, και με την ψευδαίσθηση συχνά ότι έχει υψηλή επίδοση σε μετρίας δυσκολίας διαγωνίσματα; Ένας μαθητής που συντηρεί απλά τις γνώσεις του θα χρειαστεί πολλαπλάσιες ώρες προσαρμογής στις απαιτήσεις του Λυκείου, ενός Λυκείου που, όντως, συνεχώς αλλάζει και σε θέλει ήδη έτοιμο.
Οι δικοί μας μαθητές αναγνωρίζουν πως έμαθαν στα γυμνασιακά τους χρόνια να θέτουν προσωπικούς στόχους και να δουλεύουν συστηματικά πάνω σε αυτούς.
-Ένας γονιός τι πρέπει να ξέρει ότι παρέχει το σχολείο αυτό στον ίδιο και, κατ’ επέκταση, στο παιδί του;
Θα σας απαντήσω με πέντε λέξεις: ασφάλεια, γνώσεις, εμπειρίες, προοπτική και αγάπη. Και κρατήστε πως «η αγάπη είναι καλύτερος δάσκαλος απ’ το καθήκον», σοφή ρήση του Αϊνστάιν, την οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε εμείς οι δάσκαλοι.
Εκπαιδευτήρια Μπουγά: Ένα σχολείο που δεν είναι για λίγους
