Τέσσερις Μεσσήνιοι στην ΚΠΕ του Κινήματος Αλλαγής


Στην πλήρωση των 351 θέσεων της νέας Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής προχώρησε το Κίνημα Αλλαγής. Στην ΚΠΕ, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, «συμμετέχουν εκπρόσωποι των κοινωνικών και παραγωγικών φορέων (ΓΣΣΕ, ΑΔΕΔΥ, ΕΒΕ, Τουρισμού, Μικρομεσαίας Επιχειρηματικότητας, Πρωτογενούς Τομέα, Ο.Κ.Ε), της Αυτοδιοίκησης, των ΑΜΕΑ, των Μεταναστών, της Ομογένειας, σημαντικός αριθμός στελεχών της νέας γενιάς, προσωπικότητες του ευρύτερου προοδευτικού χώρου από την επιστημονική και ακαδημαϊκή κοινότητα». Οι βουλευτές, οι διευθυντές των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και οι ευρωβουλευτές συμμετέχουν ως ισότιμα μέλη με δικαίωμα ψήφου.
Από τη Μεσσηνία, σύμφωνα με τα ανακοινωθέντα, συμμετέχουν: Τάσος Αποστολόπουλος, Δημήτρης Κουσελάς, Νάντια Γιαννακοπούλου και Μενέλαος Γερονικολός.
Η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του Κινήματος Αλλαγής (ΚΠΕ), σύμφωνα με την απόφαση του 1ου Ιδρυτικού Συνεδρίου, συγκροτείται με συνθετική, αναλογική και αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση των πολιτικών δυνάμεων που συμμετέχουν στο Κίνημα Αλλαγής.
Βέβαια, το μεγάλο ζήτημα των ημερών είναι ότι η πολιτική «εξίσωση» που λέγεται Κίνημα Αλλαγής εξακολουθεί να έχει αρκετούς «άγνωστους Χ», ακόμα και μετά το ιδρυτικό συνέδριο. Το θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης δημιούργησε νέους πονοκεφάλους στην ηγεσία του κόμματος, καθώς η διαφοροποίηση, αυτή τη φορά του Ευ. Βενιζέλου, είχε ξεκάθαρα πολιτικά χαρακτηριστικά, που αναδεικνύουν ένα μπρα ντε φερ εντός του νεοσύστατου φορέα.
Ο πρώην πρόεδρος του κόμματος, με τη βαρύτητα που του δίνει η θητεία του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αλλά και με την ιδιότητα του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, ξεκαθάρισε πως η θεσμική πρωτοβουλία της κας Γεννηματά να στείλει επιστολή στον πρωθυπουργό, τον πρόεδρο της Βουλής και τους πολιτικούς αρχηγούς για τη συνταγματική αναθεώρηση ήταν σε «λάθος κατεύθυνση».
Ωστόσο, αν κάποιος κοιτάξει στον πυρήνα αυτής της αντιπαράθεσης, θα διαπιστώσει τις δύο διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις που συνυπάρχουν εντός του νέου φορέα. Η μία, η ισχυρότερη, διέπεται από έντονα αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά, και βλέπει με πιο θετικό πρόσημο τον Κυρ. Μητσοτάκη, όπως αποτυπώθηκε και στο θερμό χειροκρότημα προς τον πρόεδρο της Ν.Δ. στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος.
Από την άλλη, υπάρχει μια πολιτική προσέγγιση, μικρότερης αποδοχής, που εξακολουθεί να έχει έντονα «αντιδεξιά» αντανακλαστικά. Οι ρίζες του φορέα, όπως λένε οι υπερασπιστές της θέσης αυτής, έχουν έντονο αντιδεξιό πρόσημο από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου. Παράλληλα, αποδίδουν την πτώση του ΠΑΣΟΚ στη συνεργασία με τη Ν.Δ. του Αντ. Σαμαρά.