Εκδικάσθηκε τις προηγούμενες ημέρες στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Καλαμάτας η αγωγή αγρότη και κτηνοτρόφου από την Εύα, που είχε καταθέσει μέσω του δικηγόρου του Παναγιώτη Γιαννόπουλου για τις ζημιές που υπέστη το Σεπτέμβριο του 2016 από τις καταστροφικές πλημμύρες.
Η αγωγή στρέφεται κατά των Υπουργών Οικονομικών και Γεωργικής Ανάπτυξης, της περιφέρειας Πελοποννήσου, του Δήμου Μεσσήνης και του ΕΛΓΑ, για την απώλεια του εισοδήματός του.
Κατά τη διάρκεια εκδίκασης της υπόθεσης, όλες οι πλευρές ανέπτυξαν τα επιχειρήματά τους και η απόφαση του δικαστηρίου, αναμένεται να εκδοθεί εντός του επόμενου διμήνου.
Αποζημίωση
Στην αγωγή του ο αγρότης – κτηνοτρόφος επισημαίνει ότι οι καταστροφικές και ζημιογόνες σε βάρος της γεωργική τους εκμετάλλευσης συνέπειες, δεν οφείλονταν στην ένταση και τη διάρκεια της βροχόπτωσης, αλλά στις παραλείψεις των αρμοδίων οργάνων της πολιτείας, να λάβουν τα στοιχειώδη μέτρα.
Στο υπόμνημα δε που κατέθεσε ο δικηγόρος του αγρότη Παναγιώτης Γιαννόπουλος, επισημαίνει ότι από τις πλημύρες υπέστη ζημία ύψους 40.620 ευρώ και αποθετική ζημία ύψους 62.800 ευρώ, με αποτέλεσμα να πληγεί η δυνατότητα του να περιμένει εισόδημα από την αγροτική εκμετάλλευση για την επόμενη πενταετία.
Επιπροσθέτως, υποβάλλεται σε σειρά εξόδων για την επαναδημιουργία εξαρχής της αγροτικής εκμετάλλευσης, επωμιζόμενος δυσβάστακτες δαπάνες και χωρίς να διαθέτει τη δυνατότητα αυτοχρηματοδότησης των σχετικών δαπανών, ενώ δεν υπάρχει πιθανότητα τραπεζικού του δανεισμού, λόγω της οικονομικής κρίσης.
Ζητά, λοιπόν, να καταδικασθούν οι υπαίτιοι στο προσωρινό ποσό των 34.473,33 ευρώ, που είναι απαραίτητο, προκειμένου να προβεί στην ανόρθωση της αγροτικής του εκμετάλλευσης.
Κλειστό το φράγμα
Από τους ισχυρισμούς που ανέπτυξαν οι κατηγορούμενες πλευρές, όπως σημείωσε ο κ. Γιαννόπουλος από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι οι ΟΤΑ προέβησαν στον καθαρισμό του χειμάρρου «Λιγίδι» ή «Ευάνδρου», αφού ο Δήμος Μεσσήνης το μόνον που προσκόμισε ήταν πιστώσεις ποσών για τον καθαρισμό και συμβάσεις με εργολάβους, οι οποίες δεν αφορούν τον συγκεκριμένο χείμαρρο και δεν προκύπτει από πουθενά ούτε ότι εκτελέστηκαν εργασίες, ούτε ότι το φυσικό αντικείμενο ήταν ο καθαρισμός το εν λόγω χειμάρρου.
Σε ό,τι αφορά το φράγμα του Παμίσου, η πλευρά του αγρότη επιμένει ότι αυτό ήταν κλειστό, καθώς αν ήταν ανοιχτό δεν θα παρατηρούνταν τα καταστροφικά πλημμυρικά φαινόμενα. Επίσης προσκομίσθηκε δημοσίευμα των ημερών εκείνων, όπου ο Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Άριος, βεβαιώνει ότι η μία από τις πόρτες του φράγματος ήταν κατεβασμένη και οι άλλες τρεις ήταν κλειστές το πρωί της πλημμύρας, επισημαίνοντας ακόμη ότι υπήρχε πλήρης διακοπή ρεύματος και δεν λειτουργούσαν οι γεννήτριες του φράγματος. Ο ίδιος μάλιστα βεβαιώνει ότι επικοινώνησε επανειλημμένα πλην ανεπιτυχώς με τον πρόεδρο του ΓΟΕΒ ζητώντας του να σηκώσει το φράγμα καθ’ ότι είχε «πνιγεί ο τόπος». Επίσης, από κανένα, στοιχείο δεν προκύπτει ότι στο φράγμα τοποθετήθηκαν γεννήτριες για να λειτουργήσει.
Τέλος, από την πλευρά του αγρότη επισημαίνεται ότι τμήμα της εκμετάλλευσης του, είναι παρόχθιο του Παμίσου και βρίσκεται σε χαμηλότερη υψομετρική θέση από την κοίτη του ποταμού με αποτέλεσμα αυτό να πλημμυρίσει, καθώς οι αρμόδιοι δεν είχαν προβεί σε ενέργειες θωράκισης των όχθεων του ποταμού Παμίσου προκειμένου να προστατευθούν αποτελεσματικά οι παρόχθιες αγροτικές εκμεταλλεύσεις.
Της Βίκυς Βετουλάκη
