Η ύποπτη απραξία της ελληνικής κυβέρνησης

Η ύποπτη απραξία της ελληνικής κυβέρνησης

Σε μια προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων στη νησίδα Στρογγύλη του συμπλέγματος του Καστελόριζου επιχείρησαν να προβούν χθες οι Τούρκοι, καθώς μία βάρκα με 30 πρόσφυγες και μετανάστες κατευθύνθηκε σε αυτή, υπό το βλέμμα σκάφους της τουρκικής ακτοφυλακής, το οποίο δεν την εμπόδισε να περάσει στα ελληνικά χωρικά ύδατα.
Η ελληνική πλευρά ενεργοποιήθηκε άμεσα με αποστολή έρευνας και διάσωσης, με πλωτό του Λιμενικού και σκάφη να κατευθύνονται στη Στρογγύλη.
Στη συνέχεια τα σκάφη μας δέχθηκαν παρενόχληση από την τουρκική ακτοφυλακή, αλλά η επιχείρηση ολοκληρώθηκε χωρίς άλλα προβλήματα.
Οι πρόσφυγες και μετανάστες μεταφέρθηκαν από τις ελληνικές Αρχές στο Καστελόριζο.
Ωστόσο, τις επόμενες ημέρες το σκηνικό στην περιοχή αναμένεται να αλλάξει άρδην, καθώς έχει βουίξει η υφήλιος ότι σύντομα θα αναρτηθούν στον ΟΗΕ οι συντεταγμένες της συμφωνίας ανάμεσα στην Τουρκία και τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης, που θα φέρει την ελληνική πλευρά αντιμέτωπη με τα αποτελέσματα που θα παράξει αυτή η συμφωνία.
Η Τουρκία, για πρώτη φορά, έχει διμερή συμφωνία για την οριοθέτηση.
Και στο βαθμό που την υπογράφουν δύο κράτη που είναι διεθνώς αναγνωρισμένα δια μέσου νόμιμων κυβερνήσεων είναι μια συμφωνία «έγκυρη». Μ’ άλλα λόγια, η Τουρκία, έχουσα τυπικά το δίκιο με το μέρος της, έστω κι αν θεωρείται παράνομη και καταδικαστέα η συμφωνία τόσο από τη χώρα μας όσο και από την Ε.Ε., θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι, επειδή η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι αποκλειστικά υπό την επήρειά της, η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα να συμμετέχει, όχι μόνο σε αποστολές έρευνας και διάσωσης στην περιοχή, αλλά ούτε καν να ψαρεύουν εκεί τα καΐκια της.
Στη συνέχεια, με την αγορά και του τρίτου γεωτρύπανου, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ξεκινήσει, όποτε αυτή κρίνει σκόπιμο, έρευνες και γεωτρήσεις μέσα στις χαραγμένες συντεταγμένες, οπότε, άντε ξαγκίστρωνε, όσο και αν η ελληνική πλευρά επιμένει ότι δεν πρόκειται να αφήσει αναπάντητη οποιαδήποτε προσπάθεια της Τουρκίας να κάνει πράξη τη συμφωνία μέσα σε περιοχές που θεωρεί ότι είναι στα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, μόνο τυχαίο δεν είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει επίσημο χάρτη για την υφαλοκρηπίδα ούτε έχει κάνει κάποια ανακοίνωση για ανακήρυξη ΑΟΖ. Επειδή, όμως, έφτασε ο κόμπος στο χτένι και η Τουρκία παίζει μόνη της μπάλα στην περιοχή, η Ελλάδα μπορεί να ενεργοποιήσει το αναφαίρετο δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα πέραν των έξι ναυτικών μιλίων που είναι σήμερα από τις ακτές της, αγνοώντας την απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης περί casus belli, δημιουργώντας έτσι νέα δεδομένα.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι έχει τη δυνατότητα να το πράξει, κλείνοντας και τους κόλπους της με ευθεία γραμμή, γεγονός που απορρέει από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, κάτι που θα της δώσει περισσότερα ναυτικά μίλια.
Αν, π.χ., κλείσει το Μεσσηνιακό κόλπο με ευθεία γραμμή από το ακρωτήριο Ακρίτας μέχρι το Ταίναρο κερδίζει μίλια στην επέκταση των χωρικών της υδάτων.
Εκείνο, ωστόσο, που προξενεί εντύπωση είναι ότι η Ελλάδα είναι το μοναδικό από 149 παράκτια κράτη στον κόσμο που δεν έχει επεκτείνει, δεκαετίες τώρα, τα χωρικά του ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια.
Όλα είναι ζήτημα πολιτικής απόφασης και η ελληνική κυβέρνηση δε δείχνει αποφασισμένη να προβεί σ’ αυτή την κίνηση, αν και βρισκόμαστε πλέον στο μη παρέκει, αγνοώντας, πέραν της τουρκικής απειλής, τους πάτρωνές της, όπως η Αμερική και η Γερμανία.
Το πιο πιθανό είναι να συμβεί ένα θερμό επεισόδιο και να βρεθεί στο τέλος εν αδίκω με άγνωστα αποτελέσματα, που θα μας οδηγήσουν εκόντες άκοντες σε κάποιο διεθνές δικαστήριο, όπου μόνο να χάσουμε έχουμε.

Του Δημήτρη Γιατράκου