Σχέδια επί χάρτου για την αύξηση της κομποστοποίησης στην Καλαμάτα

Σχέδια επί χάρτου για την αύξηση της κομποστοποίησης στην Καλαμάτα

-Το πείραμα της Καλαμάτας δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας 
«Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια» λέει το τραγούδι, αλλά, παρά την κακή εμπειρία στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων, βάζουμε και στόχους… απλησίαστους για την ανάπτυξη της κομποστοποίησης.
Έτσι δικαίως ο καθένας μας αναρωτιέται πώς μια χώρα που δεν έχει ποτέ κάνει συστηματικά κομποστοποίηση, θα φθάσει στο 40% μέσα σε τρία χρόνια; Πώς θα μπει στη ζωή μας ο καφέ κάδος, πώς θα ενημερωθούν οι πολίτες, πώς θα οργανωθεί η αυτοδιοίκηση σε μια υπόθεση που χρειάζεται στενή παρακολούθηση;
Τον γρίφο αυτό καλούνται να λύσουν οι Δήμοι, μέσα από τους λιγοστούς πόρους που ελπίζουν ότι θα πάρουν από το ΕΠΠΕΡΑΑ, γνωρίζοντας καλά ότι οι υπερφιλόδοξοι στόχοι του υπουργείου Περιβάλλοντος είναι ανέφικτοι.
Ο νέος εθνικός σχεδιασμός για τη διαχείριση των απορριμμάτων, που εγκρίθηκε πέρυσι, έθεσε για πρώτη φορά έναν πολύ φιλόδοξο στόχο για τη συλλογή των λεγόμενων «βιοαποδομήσιμων» αποβλήτων (που περιλαμβάνουν από τα αποφάγια μας μέχρι τα κλαδέματα των κήπων).
«Ο νέος εθνικός στόχος μας για το 2020 είναι να κομποστοποιούμε το 40%. Ο στόχος του παλαιού εθνικού σχεδιασμού, ο οποίος ήταν και ο ελάχιστος που θέτει η κοινοτική νομοθεσία, ήταν 10%», εξηγεί στην «Καθημερινή» ο επικεφαλής του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης, Δημήτρης Πολιτόπουλος. «Είναι, όντως, ένας φιλόδοξος στόχος και εμείς είμαστε ακόμα πολύ πίσω. Όμως, κάθε στόχος τίθεται για να δημιουργηθούν τα κίνητρα, ώστε να τον πλησιάσεις. Όσο ο στόχος ήταν χαλαρός, δεν έγινε τίποτα».
Όπως, λοιπόν, εξηγεί ο κ. Πολιτόπουλος, το υπουργείο Περιβάλλοντος γνωρίζει ότι κανείς δεν πρόκειται να επιτύχει το 40% μέχρι το 2020. Πόσω μάλλον όταν η κομποστοποίηση βρίσκεται σήμερα στο 3% και αυτό χάρη σε μεμονωμένες ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Το πρόβλημα, όμως, δεν εξαντλείται στον τρόπο που θα πρέπει να καλυφθεί η (ποσοτική) απόσταση. Το βασικότερο ίσως είναι η έλλειψη εμπειρίας, καθώς μέχρι σήμερα το μόνο που έχει γίνει είναι ετερόκλητα πιλοτικά προγράμματα από λίγους Δήμους.
 
Το… πείραμα της Καλαμάτας
Στο Δήμο Καλαμάτας έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια με το RE-THINK, η οποία έχει αποδώσει καρπούς, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι με τον τρόπο που προχωρά θα φτάσουμε το 2020 να κομποστοποιούμε το 40% των απορριμμάτων μας.
Πάντως, σε πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας αποφασίστηκε, μεταξύ άλλων, η ενίσχυση και επέκταση του δικτύου συνοικιακής κομποστοποίησης. Κι αυτό θα επιτευχθεί με την προμήθεια συνοικιακών κομποστοποιητών. Ειδικότερα, πρόκειται να γίνει προμήθεια 50 συνοικιακών κομποστοποιητών χωρητικότητας 850 έως 1.000 λίτρων. Ο προϋπολογισμός της συγκεκριμένης παρέμβασης ανέρχεται στα 17.360 ευρώ.
Επίσης, η επέκταση του προγράμματος οικιακής κομποστοποίησης με την προμήθεια και εγκατάσταση 1.000 οικιακών κομποστοποιητών ανοιχτού τύπου, εκ των οποίων οι 100 με διπλό τοίχωμα και μόνωση. Ο προϋπολογισμός ανέρχεται στα 88.660 ευρώ.