Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΠΑΡΚΙΝΓΚ
-Χρειάζεται αλλαγή προσανατολισμού από τη Δημοτική Αρχή, διότι η κατάσταση γίνεται αφόρητη
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Υπάρχει ένα θέμα στις τοπικές, κυρίως, εφημερίδες που συνεχώς διογκούται και επισημαίνεται: η κατάληψη δημόσιων χώρων από αυτοκίνητα. Καθημερινά υπάρχουν σχόλια για την κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους της Καλαμάτας, στα πεζοδρόμια, αλλά και στους-υποτίθεται-χώρους στάθμευσης. Πλέον έχει καταργηθεί ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας. Κάντε μια βόλτα, μία από τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας, στις περιοχές του κέντρου- και όχι μόνο- και θα καταλάβετε τι σας λέμε.
Πρόσφατα, δημότης μας ενημέρωσε ότι, προκειμένου ένα ασθενοφόρο να μεταφέρει κάποιον πολίτη στο νοσοκομείο, στην οδό Λεΐκων αναγκάστηκαν οι άνθρωποι του ΕΚΑΒ να τον κατεβάσουν, μια και δεν υπήρχε χώρος για να σταθμεύσουν!
Εάν υπολογίσει κάποιος ότι το 30% περίπου της πόλης είναι δημόσιος χώρος, το 90% αυτού καταλαμβάνεται από το αυτοκίνητο. Η Καλαμάτα αργά αλλά σταθερά μετεξελίσσεται σ’ ένα τεράστιο υπαίθριο πάρκινγκ. Απουσιάζει το καλό πεζοδρόμιο, τα μεγάλα δέντρα στους δρόμους, τα εκτεταμένα δίκτυα πεζόδρομων και ποδηλατόδρομων, η λειτουργική σύνδεση της κάθε πλατείας με τη γειτονιά της. Λείπουν, όμως, και οι “πράσινες υποδομές”, τα φυσικά εκείνα στοιχεία που παρέχουν πολύτιμες υπηρεσίες στην πόλη.
Διαχείριση του πρασίνου
Ο αρχιτέκτονας Θωμάς Δοξιάδης, σε πρόσφατη συνέντευξή του, παρουσίασε με το καλύτερο τρόπο το πρόβλημα των πόλεων της χώρας: «Το θέμα είναι, κατά τη γνώμη μου, πολύ περισσότερο ποιοτικό παρά ποσοτικό. Σημαντικό ρόλο έχει σε αυτό η μέτρια διαχείριση του υπάρχοντος “πράσινου αποθέματος”. Η διαχείριση δεν είναι τόσο “σέξι” όσο η δημιουργία, αλλά ο επίμονος κηπουρός ξέρει ότι η συντήρηση είναι τελικά πιο σημαντική. Εδώ τίθεται και ένα καίριο θέμα πόρων. Δεν πρέπει να λέμε πλέον “πόσο κοστίζει το τάδε έργο”, αλλά “ως κοινωνία έχουμε τόσα χρήματα, πώς θα πιάσουν καλύτερα τόπο”. Θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να επενδύσουμε στα πράγματα με τη μεγαλύτερη ωφέλεια ανά μονάδα κόστους. Τέτοια είναι π.χ. τα δέντρα, που αν φυτευτούν και συντηρηθούν σωστά, δίνουν τεράστια ωφέλεια για ελάχιστο κόστος».
Σε μια νέα καμπή
Ο Θωμάς Δοξιάδης πιστεύει ακράδαντα ότι βρισκόμαστε σε μια νέα καμπή στην ανθρώπινη εξέλιξη: «Η εποχή που μπορούσαμε να κυριαρχούμε στη φύση –συνήθως καταστροφικά– έχει περάσει. Η επιβίωσή μας πλέον θα εξαρτηθεί από το βαθμό που θα μάθουμε να συνυπάρχουμε μαζί της, να πηγαίνουμε με τα νερά της (και τον αέρα της και το χώμα της και τα ζωντανά της). Χρειάζεται να ξαναβρούμε την αρμονία, κορυφαίο στόχο των αρχαίων. Όπως πάντα, δουλειά των δημιουργών είναι να δείχνουν το δρόμο, να προάγουν την κατανόηση του προβλήματος και τις δυνατότητες λύσεων. Η δουλειά μας από την αρχή προτείνει λύσεις συμβίωσης –για παράδειγμα, του τουρισμού με τα παραδοσιακά τοπία– και γι’ αυτό έχει αναγνωριστεί διεθνώς. Με την ίδια ευαίσθητη και υπεύθυνη λογική καλούμαστε να μελετήσουμε καινοτόμα κτήρια, όπου η οικολογία δε θα είναι δεύτερη σκέψη, αλλά η ουσία του κτηρίου. Εδώ τα βήματα είναι πιο δύσκολα και αργά, αλλά σταθερά».
Δεν είναι δύσκολο για τη Δημοτική Αρχή να τον ακούσει, με όποιον τρόπο θεωρεί ως πιο εποικοδομητικό…
