Για υποστελέχωση στα Νοσοκομεία Καλαμάτας και Κυπαρισσίας που θέτει σε κίνδυνο την υγεία των ασθενών, αλλά και εξουθενώνει το προσωπικό, κάνει λόγο μιλώντας στο «Θ» ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Καλαμάτας και στέλεχος του ΠΑΜΕ, Λευτέρης Πουρνάρας. Ειδικά για την Κυπαρισσία, σημειώνει ότι η φροντίδα των αρρώστων γίνεται με γιατρούς «δανεικούς» από το Νοσοκομείο Καλαμάτας και τα Κέντρα Υγείας. «Ειδικότητες σημαντικές, όπως καρδιολόγος και ψυχίατρος, θεωρούνται είδος πολυτελείας για το λαό της Τριφυλίας» τονίζει χαρακτηριστικά.
Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα τα Νοσοκομεία Καλαμάτας και Κυπαρισσίας;
Υποφέρουν από την υποχρηματοδότηση που επιφέρει ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, φάρμακα. Είναι λίγο – πολύ γνωστά, αλλά θα φέρω μερικά παραδείγματα. Και στα δύο νοσοκομεία υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε υλικά βασικά για τη νοσηλεία των ασθενών, από πολύ απλά, όπως λευκοπλάστ, έντυπα συνταγογράφησης, σύριγγες, ουροσυλλέκτες, πάνες, είδη υγιεινής (χαρτί υγείας κ.λπ.), έως και εξειδικευμένα υλικά και φάρμακα απαραίτητα στα χειρουργεία και τις κλινικές, αντιδραστήρια για βασικές ιατρικές εξετάσεις. Για όλα τα παραπάνω καλείται κάθε φορά ο ασθενής και η οικογένεια του να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και να τρέξουν σε εξωτερικά εργαστήρια ή φαρμακεία, ώστε να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για τη νοσηλεία. Πρόσφατα η διοίκηση του νοσοκομείου καυχιόταν για την πρωτοπόρα λειτουργία του, αλλά ουσιαστικά «κουκουλώνει», μέσω της απορρόφησης κονδυλίων από το ΕΣΠΑ, την πραγματική κατάσταση που βιώνουν καθημερινά ασθενείς και εργαζόμενοι.
Εάν επαληθευτούν όσα ακούγονται και κλείσει το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας, τι επιπτώσεις θα έχει αυτό για τους εργαζόμενους του Νοσοκομείου Καλαμάτας και τον κόσμο της Μεσσηνίας;
Από την πρώτη μέρα που συζητήθηκε η συγχώνευση των δύο νοσοκομείων αποκαλύψαμε τα πραγματικά σχέδια της κυβέρνησης για λουκέτα σε κλινικές, αλλά και στο Νοσοκομείο Κυπαρισσίας. Ψεύδεται όποιος υποστηρίζει ότι η συγχώνευση δε σημαίνει λουκέτο και μείωση κλινών. Οι επιπτώσεις θα είναι επικίνδυνες τόσο για την υγεία του λαού στην Τριφυλία και την ευρύτερη περιοχή, όσο και για τους ίδιους τους εργαζόμενους, γιατί, παρά τις όποιες υποσχέσεις, θα έρθουν και στα νοσοκομεία απολύσεις, καταρχήν στους υπό κατάργηση οργανισμούς. Από εκεί και πέρα, είναι απλό να καταλάβει κανείς τον κίνδυνο για την υγεία των κατοίκων της Τριφυλίας, που θα καλούνται να διανύσουν 65 και πάνω χιλιόμετρα για να βρουν περίθαλψη. Σε αυτό, βέβαια, έρχεται να προστεθεί το κόστος για τη νοσηλεία ενός ασθενούς μακριά από το σπίτι του και τα έξοδα συνοδών και συγγενών. Μην ξεχνάμε ότι και στα δύο νοσοκομεία οι ασθενείς ήδη καταβάλλουν αντίτιμο προκειμένου να εξεταστούν (5 ευρώ) και επιφορτίζονται με επιπλέον δαπάνες για ιατρικές εξετάσεις, μεταφορά, ιατρικές ειδικότητες που δε διαθέτει το νοσοκομείο.
Άνθρωποι από την Τριφυλία έρχονται στην Καλαμάτα, επειδή από το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας λείπουν ειδικότητες γιατρών ή οι εφημερίες είναι λίγες. Εάν αυτά δε λυθούν, ακόμη και αν τυπικά συνεχίσει να λειτουργεί το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας, δε θα είναι σαν να μην υπάρχει;
Οι ίδιοι οι γιατροί έχουν περιγράψει την κατάσταση στο Νοσοκομείο Κυπαρισσίας. Η φροντίδα των αρρώστων γίνεται με γιατρούς «δανεικούς» από το Νοσοκομείο Καλαμάτας και τα Κ.Υ. Ειδικότητες σημαντικές, όπως καρδιολόγος και ψυχίατρος, θεωρούνται «είδος πολυτελείας» για το λαό της Τριφυλίας. Όχι βέβαια ότι στο Νοσοκομείο Καλαμάτας η κατάσταση είναι καλύτερη, αφού απουσιάζουν ειδικότητες από την καθημερινή λειτουργία του ιδρύματος. Δε μας προκάλεσε έκπληξη η προσπάθεια του διοικητή του νοσοκομείου να «χρυσώσει το χάπι» σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, λέγοντας ότι η κατάσταση είναι καλύτερη από άλλα νοσοκομεία, ωστόσο η υγεία του λαού δεν μπορεί να μπαίνει στο ζύγι και σε τέτοιες συγκρίσεις. Η πραγματικότητα είναι ότι αυτή τη στιγμή: Στα ΤΕΠ (Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών) οι ειδικευόμενοι (που θεωρητικά βρίσκονται στο νοσοκομείο πρωτίστως για να εκπαιδευτούν) δίνουν μάχη για να ανταπεξέλθουν στον τεράστιο φόρτο δουλειάς και στο μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας εξετάζουν χωρίς παρουσία επιμελητή ιατρού, καθώς εφημερεύει ένας γιατρός και για επείγοντα και για την κλινική. Σε ορισμένες ειδικότητες (ψυχίατρος, ΩΡΛ κ.ά.) οι ιατροί εφημερεύουν σε ετοιμότητα, δηλαδή δε βρίσκονται όλο το 24ωρο στο νοσοκομείο, καθώς δεν επαρκούν για να καλύψουν το μηνιαίο πρόγραμμα. Το τμήμα γαστροσκοπήσεων λειτουργεί με ιδιώτες γιατρούς, που πληρώνουν από την τσέπη τους οι ασθενείς. Υπολειτουργούν τμήματα, για τα οποία καυχιέται η διοίκηση του νοσοκομείου, όπως ο μαστογράφος, ο μαγνητικός. Να πει την αλήθεια στο λαό η Διοίκηση ότι στη μαγνητική, λόγω έλλειψης ιατρών, κάνει μια βδομάδα να δοθεί στον ασθενή η γνωμάτευση και τα ραντεβού για μαστογραφίες κλείνονται μετά από 5 μήνες.
Ακούμε ότι – και λόγω κρίσης – έχει αυξηθεί η προσέλευση ασθενών στο Δημόσιο Νοσοκομείο. Αντίθετα, το προσωπικό παραμένει ίδιο ή και μειώνεται από συνταξιοδοτήσεις. Πώς αντιμετωπίζετε την κατάσταση;
Το νοσηλευτικό προσωπικό καθημερινά ανεβαίνει το δικό του Γολγοθά προκειμένου να ανταποκριθεί στη φροντίδα των αρρώστων. Τα προγράμματα βγαίνουν οριακά στα περισσότερα τμήματα. Νοσηλευτές και βοηθητικό προσωπικό καλούνται να δουλέψουν δύο και τρεις νύχτες την εβδομάδα και δύο απογεύματα κάτω από αντίξοες συνθήκες. Το ωράριο εργασίας παραβιάζεται καθημερινά και συστηματικά, δηλαδή κάθε μέρα στο νοσοκομείο παραβιάζεται η νομοθεσία και οι αρμόδιοι σφυρίζουν αδιάφορα. Τα παραδείγματα είναι πολλά: Στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου πρόσφατα ανακοινώθηκε η λειτουργία και 6ου κρεβατιού, εργάζονται 10 νοσηλευτές για εβδομαδιαίο πρόγραμμα, δηλαδή με το ζόρι 2 στη βάρδια για 6 περιστατικά διασωληνωμένων ασθενών, γεγονός που καθιστά επικίνδυνη την κατάσταση και για τους ίδιους, αλλά και για τους ασθενείς. Στα Επείγοντα 3 νοσηλευτές το απόγευμα και 2 τη νύχτα για 7 εξεταστικά κρεβάτια, δηλαδή κάποια περιστατικά απλά περιμένουν… και μιλάμε για επείγοντα. Αν ταυτόχρονα υπάρξουν τρία σοβαρά περιστατικά, π.χ. ένα τροχαίο, κάποιος τίθεται στην αναμονή. Στις κλινικές η κατάσταση συνεχώς χειροτερεύει, π.χ. στην Ψυχιατρική με 10-12 ασθενείς καλούνται να ανταπεξέλθουν σε αρκετές βάρδιες ένας νοσηλευτής με κάποια άλλη ειδικότητα, π.χ. επισκέπτη υγείας. Η κλινική δε φυλάσσεται, αν και υπάρχουν εισαγγελικές-αναγκαστικές νοσηλείες, ενώ δεν υπάρχει γιατρός στο χώρο για όλο το 24ωρο. Στις παθολογικές κλινικές 2 νοσηλευτές στη βάρδια νοσηλεύουν 40-45 ασθενείς. Η απάντηση της διοίκησης σε όλα αυτά είναι ότι το Νοσοκομείο Καλαμάτας είναι «πιλότος» και ότι δεν υπάρχει πρόβλημα υποστελέχωσης. Μάλλον εννοούν πιλότος στην επιχειρηματικότητα και το μοντέλο νοσοκομείου «γαλέρας».
Είστε νοσηλευτής. Η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού από τα Δημόσια Νοσοκομεία είναι γνωστή, το παραδέχονται και οι διοικούντες. Άλλα ζητήματα απασχολούν τον κλάδο σας, που είναι εξαιρετικά σημαντικός για το χώρο της Υγείας;
Τα προβλήματα δεν τελειώνουν στην έλλειψη προσωπικού. Τα τελευταία τρία χρόνια υποστήκαμε περικοπές, όπως και το μεγάλο τμήμα των δημοσίων υπαλλήλων, στους μισθούς μας της τάξης του 40%. Μας οφείλονται δεδουλευμένα από νυχτερινά και αργίες από τον Απρίλη έως σήμερα. Οι περισσότεροι συνάδελφοι δεν έχουν πάρει ούτε μια μέρα άδεια του 2013 και τους οφείλονται δεκάδες ρεπό. Οι νοσηλευτές δεν ενταχθήκαμε στα ΒΑΕ, παρά μόνο στο ανθυγιεινό επίδομα. Φανταστείτε ένα νοσηλευτή με 40 χρόνια υπηρεσίας, σε παθολογική κλινική και με κυκλικό ωράριο, σε τι κατάσταση θα βρίσκεται σωματικά και ψυχικά. Οι κίνδυνοι λόγω έλλειψης υλικών, όπως γάντια, είδη υγιεινής, μάσκες κ.λπ., το εξαντλητικό ωράριο, επιφέρουν σημαντικά προβλήματα στην υγεία των εργαζομένων. Είναι προ των πυλών οι απολύσεις, τα λουκέτα, η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων νοσοκομείων, που, παρά τις αυταπάτες που καλλιεργούν τα φερέφωνα της κυβέρνησης, θα πλήξουν όλους τους εργαζόμενους.
Εμείς, η νέα διοίκηση του Σωματείου, καλούμε τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία και τα Κ.Υ. του νομού να επιλέξουν το δρόμο της σύγκρουσης και της ανυπακοής μπροστά στην κατάσταση που βιώνουμε καθημερινά, αλλά και στα μέτρα που ετοιμάζουν κυβέρνηση, τρόικα και Ε.Ε. Να αντιτάξουμε στην επίθεση που δεχόμαστε, τα δικά μας όπλα, που είναι η μαζικότητα στους αγώνες, η συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες, η συστράτευση με όλους τους εργαζομένους, τους ανέργους, τους νέους, όλο το λαό. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να τους αποκρούσουμε, να διεκδικήσουμε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους.
Της Μαρίας Νίκα
