Το έργο της αναδιαμόρφωσης των εσωτερικών χώρων στην Κεντρική Αγορά Καλαμάτας, με καθαίρεση στοιχείων και ενοποίηση τριών μεγάλων αιθρίων, βρίσκεται σε εξέλιξη, διαβάζουμε στο δελτίο Τύπου της Δημοτικής Αρχής.
Σκοπός είναι, όπως μας εξηγεί, να αυξηθεί η ελκυστικότητα, η άσκηση εμπορικής δραστηριότητας και η κινητικότητα εντός του στεγασμένου χώρου της Κεντρικής Αγοράς Καλαμάτας. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών θα υπάρχει η δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας του αιθρίου που βρίσκεται σήμερα μπροστά στα γραφεία διοίκησης της Αγοράς, του αμέσως επόμενου προς βορράν και του αιθρίου όπου διεξάγεται η αγορά βιολογικών προϊόντων. Η έδρα της ΒΙΣΦΑΚΑ ΑΕ, δε, θα μεταφερθεί σε κενά σήμερα καταστήματα, που βρίσκονται στη δυτική πλευρά του κτιριακού συγκροτήματος.
Μέχρι εδώ δεν υφίσταται κάποιο πρόβλημα. Το αντίθετο. Κάποιος θα επικροτήσει τη διοίκηση της εταιρείας και τη Δημοτική Αρχή για την προσπάθεια εξωραϊσμού της Κεντρικής Αγοράς. Τα προβλήματα έπονται.
Ψάχνοντας στη “Διαύγεια” τον ανάδοχο του έργου διαπιστώσαμε ότι για το γκρέμισμα πέντε τοίχων θα πληρώσουμε 5.900 ευρώ. Στο συνοδευτικό κείμενο, δε, σημειώνεται ότι έγινε έρευνα αγοράς, αλλά δεν υπάρχουν τα ονόματα όσων έδωσαν προσφορές.
“Ξεφυλλίζοντας” περισσότερο τα έργα στην Κεντρική Αγορά βρήκαμε ότι ένας εργολάβος έχει αναλάβει με απευθείας ανάθεση περίπου επτά έργα! Βέβαια, το ποσό είναι μικρό, της τάξης των 1.500 ευρώ, αλλά στην εποχή μας, ο ίδιος άνθρωπος να πληρώνεται επτά φορές με το παραπάνω ποσό είναι ένα πολύ καλό…χαρτζιλίκι. Κι έτσι, ανοίγεται για πολλοστή φορά, το θέμα των απευθείας αναθέσεων στο δήμο Καλαμάτας.
Η κρίση θεωρούμε ότι μας βοήθησε να καταλάβουμε, πλέον, ότι ο καθένας μας δεν κρίνεται από την πολιτική κονκάρδα του, αλλά από το πόσο συγκεκριμένος είναι. Στην πράξη, αφού μπήκαμε πια σε… δημόσιους καιρούς.
Τα ταμπού και οι πανάκειες, προς πάσα χρήση, έχουν καταρρεύσει. Κι αυτό σίγουρα δεν είναι δυστύχημα, αλλά ευτύχημα. Όποιος έχει κάτι να πει, το λέει και δεν το αποκρύπτει, στο όνομα ουδεμιάς πολιτικής και ιδεολογικής σκοπιμότητας.
Βαδίζοντας στις σταθερές αυτές, δημοσιεύουμε τα παραπάνω, γνωρίζοντας ότι σε κάθε περίπτωση πρόκειται για νόμιμες ενέργειες. Το θέμα είναι, όμως και ηθικό, αλλά και λειτουργίας της Δημοκρατίας.
Εμείς εκείνο που γνωρίζουμε τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και γενικότερα, είναι ότι στην κοινωνία μας και στην πολιτική εκείνο που κυριαρχεί είναι τα διάφορα «παιχνίδια», τα «τερτίπια», οι «αλχημείες», η αυθαιρεσία, η δολοπλοκία, ενίοτε και η εξαγορά και άλλα παρόμοια «δημοκρατικά» κόλπα, που κρύβονται πίσω από τη φαρισαϊκή επίκληση των «θεσμών», ώστε να προωθούνται έτσι κομματικά και παραταξιακά συμφέροντα. Υπάρχει αντεπιχείρημα;
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
