Η μετάβαση στην πραγματικότητα

Η μετάβαση στην πραγματικότητα

Με αφορμή τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς (και όχι μιας τυπικής αργίας), οφείλω ως Συνήγορος του Δημότη και της Επιχείρησης να σημειώσω πως ο άνθρωπος εισέρχεται στον κόσμο της κοινωνίας, όχι κατά την αυστηρώς προσωπική ύπαρξη αυτού ως ατόμου, αλλά υπό μορφή κοινωνικότητας, η οποία αποτελεί την ύπαρξη αυτού ως ατόμου, ως μέλους της κοινωνίας.

Υπό τη μορφή της κοινωνικότητας, ο άνθρωπος δεν εισέρχεται στον κόσμο της κοινωνίας και δε συνδέεται μεταξύ των άλλων ανθρώπων (ιδία θέση) με σχέσεις οι οποίες αποτελούν τυπικές και μόνο σχέσεις.

Με αφορμή τη μεγάλη οικονομική, κοινωνική (και όχι μόνο) δοκιμασία στην οποία εισέρχεται σταδιακά ο κόσμος μας, ως Συνήγορος του Δημότη και της Επιχείρησης όφειλα μέσα σε διάστημα 5,5 μηνών από την ορκωμοσία μου να αποστείλω ερωτήματα – γνωμοδοτήσεις σε διάφορα υπουργεία (κι αυτό, γιατί το αποκλειστικό βάρος στους Δήμους, τους δημότες, από την κεντρική Διοίκηση δε θα επιλύσει άμεσα κάτι από τα παρακάτω), όπως η εξωδικαστική διάπλαση του περιεχομένου εκκρεμών (ή μη) συμβάσεων που οφείλεται στο έκτακτο και απρόβλεπτο γεγονός της εμφάνισης του COVID 19. Διαφορές επαγγελματικών και ιδιωτικών μισθώσεων. Προτεινόμενα μέτρα στήριξης επιχειρήσεων και εργαζομένων, με ενδεχόμενο την αύξηση της ανεργίας. Η επανεξέταση του κριτηρίου της μεγαλύτερης ηλικίας ως προϋπόθεση πρόσληψης (εναρμόνιση της πολιτικής των εταιρειών με το εθνικό και ενωσιακό πλαίσιο προστασίας κατά των διακρίσεων και την εμπέδωση της αξίας της ίσης μεταχείρισης και των ίσων ευκαιριών σε όλους). Απαντήσεις επί αναφορών πολιτών εις βάρος των οποίων επιβλήθηκε κατάσχεση σε λογαριασμούς μισθοδοσίας και συντάξεων, επιδομάτων.

Ειδικότερα, διαπιστώνεται ότι, παρά τις νομοθετικές προβλέψεις που υφίστανται ήδη, τα προνοιακά επιδόματα αποτελούν ακόμη αντικείμενο κατάσχεσης για πάσης φύσεως οφειλές, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση και ανατρέπει τόσο το σκοπό τους όσο και τη βούληση του θεσπίσαντος αυτά νομοθέτη, και εξακολουθούν να χρήζουν άμεσης, πλήρους και αποτελεσματικής κατά πάντων ρητής νομοθετικής προστασίας, προτείνοντας μια γενικού χαρακτήρα ρύθμιση, ώστε να διατυπωθεί με διάταξη νόμου ότι τα πάσης φύσεως προνοιακά βοηθήματα και επιδόματα τα οποία χορηγούνται από τους Δήμους προς πολίτες ευπαθείς και οικονομικά ευάλωτους από διαφορετικούς λόγους, υγείας ή ανεργίας ή κοινωνικής περιθωριοποίησης, είτε είναι περιοδικώς καταβαλλόμενα είτε έκτακτα, είτε αφορούν σε ΑμεΑ είτε όχι, είτε εισπράττονται απευθείας από το δικαιούχο είτε από γονέα/κηδεμόνα ανηλίκου ή συμπαραστάτη συμπαραστατούμενου είτε κατατίθενται σε ατομικούς είτε σε κοινούς λογαριασμούς, «..είναι αφορολόγητα, δεν υπόκεινται σε οποιαδήποτε κράτηση, δεν κατάσχονται ούτε συμψηφίζονται με ήδη βεβαιωμένα χρέη προς Δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία, ΟΤΑ και νομικά πρόσωπα αυτών ή πιστωτικά ιδρύματα και δεν υπολογίζονται στα εισοδηματικά όρια για την καταβολή οποιοσδήποτε άλλης παροχής κοινωνικού ή προνοιακού χαρακτήρα». Αναλυτική γνωμοδότηση – αναφορά σχετικά με την αύξηση κρουσμάτων ενδοοικογενειακής βίας (καθώς μια τηλεφωνική απλά γραμμή στήριξης δεν αρκεί – ως μεταγενέστερο διαφημιστικό σποτ). Αναδρομικώς καταβαλλόμενες αποδοχές. Μηνιαία αναγωγή για την προστατευτική ρήτρα περί ακατασχέτου – κατάσχεση λόγω οφειλών προς το δημόσιο, σε τραπεζικούς λογαριασμούς στους οποίους κατατίθενται προνομιακά επιδόματα – ακατάσχετο τραπεζικών λογαριασμών (κατάσχεση σύνταξης με μη οφειλές από το Δημόσιο). Ποια είναι τα μέτρα της οικονομικής στήριξης των ιατρών και η επανεξέταση όσων απολύθηκαν τη στιγμή που ολόκληρο το υγειονομικό προσωπικό μάχεται κυριολεκτικά με κάθε κόστος, οικονομικό αλλά και προσωπικό, εναντίον της πανδημίας. Εάν το υπουργείο Υγείας προχωρήσει στην αποκατάσταση των υπηρετούντων επικουρικών ιατρών με μόνιμες θέσεις εργασίας θωρακίζοντας το Δημόσιο Σύστημα Υγείας εν μέσω πανδημίας (καθώς το Ελεγκτικό Συνέδριο, βασιζόμενο στο Σύνταγμα, σε προεδρικά διατάγματα και ενωσιακές οδηγίες έκρινε ότι οι συμβάσεις των ιατρών είναι παράνομες, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να είναι απλήρωτοι, αλλά να βρίσκονται στα πρόθυρα της απόλυσης, εφόσον η σχετική απόφαση του ΕλΣυν αναφέρει ρητά ότι οι συμβάσεις των οποίων η διάρκεια υπερβαίνει τους 24 μήνες είναι παράνομες). Τι πρόκεται να συμβεί στην περίπτωση που κλείσουν βασικές κλίνες νοσοκομείων με τη λήξη των συμβάσεων των επικουρικών ιατρών (καθώς υπάρχει και το θέμα του ηλικιακού ορίου των ιατρών, με τη νόμιμη συνταξιοδότηση αυτών στο τέλος του χρόνου, όπως και η επιτακτική ανάγκη για άμεση προκήρυξη όλων των κενών λειτουργικών θέσεων στα νοσοκομεία και ΚΥ και κάλυψη με μόνιμο ιατρικό προσωπικό πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης). Το βάρος απόδειξης σε περίπτωση αύξησης κρουσμάτων στο άνοιγμα των σχολείων -προστασία δασκάλων – καθηγητών – διευθυντών (ξεπερνώντας τις 550 σελίδες με επαρκή βιβλιογραφία και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένα ερωτήματα).

Διότι ως αναφέρει ο αείμνηστος νομοδιδάσκαλος – καθηγητής του Πανεπιστήμιου Αθηνών – Τμήμα Νομικής, Εμμανουήλ. Μ. Μιχελάκης, Φιλοσοφία του Δικαίου, Αθήναι 1968, σ. 23: «Υπάρχουν πολλά τα αληθή, αλλ’ αυτό το αληθώς είναι εις αυτά τα πολλά εν και το αυτό».

Του Γιώργου Φερετζάκη

Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης Δήμου Καλαμάτας, νομικού, επιστημονικού συνεργάτη ΕΠΕΕ Νομικής Αθηνών, συγγραφέα, ΜΝ Επ. Καθηγητή