Άλλο ασφάλεια του πολίτη και άλλο αστυνομοκρατία

Άλλο ασφάλεια του πολίτη και άλλο αστυνομοκρατία

Με αιτία αλλά και αφορμή ταυτόχρονα τη δολοφονία Καραϊβάζ, τη δολοφονία του επιχειρηματία στη Ζάκυνθο και τη βάρβαρη δολοφονία της νεαρής μάνας μέσα σε ενάμιση μήνα από το οργανωμένο έγκλημα, προκύπτει το ερώτημα. Πόσο ασφαλείς είμαστε ως πολίτες αυτής της χώρας; Αυτά βέβαια τα γεγονότα είναι η κορυφή του παγόβουνου, γιατί από κάτω υπάρχει η καθημερινή εγκληματικότητα, μικρή ή μεγάλη, και η παραβατικότητα. Αυτή που βιώνουν οι πολίτες των χωριών, των μικρών πόλεων, όπου η αστυνομική παρουσία είναι ανύπαρκτη αλλά ακόμα και των μεγάλων πόλεων.

Αντ’ αυτού στο κέντρο, ας πούμε, της Αθήνας, στη βιτρίνα μ’ άλλα λόγια της Ελλάδας, βλέπουμε ιδίοις όμμασιν ή τηλεοπτικά σαν σε ταινία πάνοπλους αστυνομικούς που δημιουργούν μια εικόνα επίπλαστης αστυνόμευσης και ασφάλειας. Ακούμε για δημιουργία Αστυνομίας Πανεπιστημίων που θα αναλώνεται στην καταστολή διαδηλώσεων και διαμαρτυριών, Αστυνομίας Μετρό, που όμως δε θα παρέχουν ουσιαστική ασφάλεια στους πολίτες.

Α, υπάρχει και η Αστυνομία για τους λογής Φουρθιώτηδες που σκηνοθετούν και επιθέσεις σε βάρος τους για να έχουν προσωπική φρουρά και να αισθάνονται «μάτσο», χρησιμοποιώντας μάλιστα τους αστυνομικούς πέραν της προσωπικής τους ασφάλειας και ως Φιλιππινέζες. 

Την ίδια στιγμή οι αστυνομικοί των «μούφα»VIP ή και κάποιων νόμιμων λείπουν από το πραγματικό τους έργο, με αποτέλεσμα οι πολίτες να είναι έρμαια κλεφτών, εγκληματιών και δολοφόνων.

Υπό αυτά τα γεγονότα το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, θα πρέπει να αναθεωρήσουν άρδην τη μέχρι τώρα πολιτική τους που αφορά στην ασφάλεια των πολιτών και να πάνε από τη βιτρίνα και το θεαθήναι στην ουσία και την πράξη. 

Συγκινητική η εικόνα του αστυνομικού που κρατούσε στα χέρια το 11μηνο μωρό της 20χρονης που δολοφονήθηκε βίαια, αλλά αυτό στη γλώσσα των media λέγεται επικοινωνία. Η ουσία θα ήταν να έχει αποφευχθεί η αποτρόπαιη δολοφονία με περιπολίες στην περιοχή, καθώς, όπως έχει εννοηθεί, υπήρχε και τσιλιαδόρος, ο οποίος, αν εμφανιζόταν Αστυνομία, θα ειδοποιούσε τους συνεργούς του και δε θα συνέβαινε το μοιραίο. 

Τότε θα αποκτούσε κάποιο νόημα μια εικόνα από το σπίτι με τους αστυνομικούς παρόντες, γιατί θα είχε αποφευχθεί το ιδιαζόντως ειδεχθές έγκλημα.