Απόφαση ΥΠΑΑΤ για “ΠΟΠ ελιά Καλαμάτας”: Συνεχίζονται οι ανακοινώσεις διαμαρτυρίας από τους Μεσσηνίους

Απόφαση ΥΠΑΑΤ για “ΠΟΠ ελιά Καλαμάτας”:  Συνεχίζονται οι ανακοινώσεις  διαμαρτυρίας από τους Μεσσηνίους

Η απόφαση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Γ. Γεωργαντά, για το “ΠΟΠ ελιά Καλαμάτας” έθεσε σε εγρήγορση βουλευτές, δημάρχους, περιφερειάρχη, φορείς και συλλόγους. Με πρωτοβουλία, δε, του Δήμου Καλαμάτας διοργανώνεται σήμερα το μεσημέρι σύσκεψη στο ιστορικό Δημαρχείο, προκειμένου να επανεξεταστούν τα νέα δεδομένα και να χαραχθεί κοινή πολιτική.

Σε αυτή έχουν προσκληθεί οι επικεφαλής των παρατάξεων του Δημοτικού Συμβουλίου, οι δήμαρχοι του νομού, εκπρόσωποι της Περιφέρειας και φορέων της αγροτικής και επιχειρηματικής κοινότητας.

Εν τω μεταξύ, συνεχίστηκαν και χθες οι αντιδράσεις με ανακοινώσεις αρμόδιων παραγόντων για το θέμα:

Παναγιώτης Καρβέλας, δήμαρχος Πύλου- Νέστορος

«Η καλλιέργεια της ελιάς και η εμπορία του ελαιολάδου είναι άμεσα συνυφασμένα με την ιστορία του τόπου μας. Η ελιά αποτέλεσε και αποτελεί ένα από τα βασικά προϊόντα της μεσσηνιακής γης που ανέθρεψε γενιές και γενιές Ελλήνων και δη Μεσσηνίων, βοήθησε δε σημαντικά την τοπική οικονομία και τη βελτίωση της ζωής των πολιτών.

Όσο κι αν δε θέλουμε να γίνουμε δυσάρεστοι και προβλέψιμοι, θα επιμείνουμε. Θα επιμείνουμε, γιατί μιλάμε εκ μέρους όλων των συμπολιτών μας, όταν καλούμαστε να τοποθετηθούμε για θέματα που άπτονται της ελιάς και του ελαιολάδου, του προϊόντος που μεγάλωσε τους προγόνους μας και μας έφερε ως εδώ.

Ό,τι είμαστε σήμερα, το οφείλουμε στην αγροτική μας παράδοση και εμείς, ειδικά στη Μεσσηνία, την παρακαταθήκη μας δεν την ξεχνάμε. Αφουγκραζόμαστε τις απαιτήσεις της εποχής και στοχεύουμε για το καλύτερο. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο, τίποτα δεν είναι δεδομένο, όταν έχεις να υπερασπιστείς ένα ζήτημα σαν και αυτό.

Πρέπει να “διαλέξεις πλευρά” κατά το γνωστό στίχο και εμείς συνειδητά επιλέγουμε να είμαστε με την πλευρά της υπεράσπισης της μοναδικότητας του προϊόντος και της προστασίας της ονομασίας Ελιά και Ελαιόλαδο Καλαμάτας. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο».

Επιμελητήριο Μεσσηνίας

Το συντονισμό των φορέων με σκοπό την τήρηση και εφαρμογή των κανονισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την προστασία των προϊόντων Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης δείχνει το Επιμελητήριο Μεσσηνίας ως το δρόμο που θα πρέπει να ακολουθηθεί, ώστε να αποτραπούν δυσμενείς καταστάσεις για την ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας.

Το Επιμελητήριο Μεσσηνίας έκανε παρέμβαση για το θέμα της ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας, στην οποία σημειώνει τον προβληματισμό και την απογοήτευσή του για τη σχετική απόφαση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιώργου Γεωργαντά.

«ΝΕΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ»

«Ουαί υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί»

Τη θέση ότι το πρόβλημα με την ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας δε θα λυθεί με προσφυγές στα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια, αλλά με αλλαγή της βούλησης της ελληνικής κυβέρνησης, υποστηρίζουν σε κοινή τους ανακοίνωση οι περιφερειακοί σύμβουλοι της παράταξης του Πέτρου Τατούλη στη Μεσσηνία, Απόστολος Γκούνης, Αντωνία Μπούζα και Ντίνα Νικολάκου. Στρέφονται, μάλιστα, εναντίον του περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα και των βουλευτών Περικλή Μαντά και Γιάννη Λαμπρόπουλου και τονίζουν ότι δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του προϊόντος.

Μ. Σπυριδάκου, περιφερειακή σύμβουλος Λακωνίας

«Μαθαίνοντας τα νέα για τη νέα απόφαση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Γεωργαντά (ΦΕΚ 46/41 /2-9-22) μου ήρθαν στο μυαλό οι στίχοι του τραγουδιού του Μεγάλου Στράτου Διονυσίου: “Εγώ καλά σου τα ’λεγα και τ’ άκουγες παράλογα/ Περπάτησε ανάλογα/Θυμάσαι που σου τα ’λεγα;”.

Πράγματι είμαι σε θέση να ισχυριστώ ότι τα έλεγα και στο Περιφερειακό Συμβούλιο και σε δημόσιες τοποθετήσεις μου ότι για την ώρα ήταν μονόδρομος η έκδοση μιας νέας απόφασης στην κατεύθυνση της προηγούμενης του κ. Αποστόλου, που όμως θα διόρθωνε όποια νομικά κενά είχε αυτή ώστε να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των παραγωγών ελιάς Καλαμών και η ομαλή εμπορία του προϊόντος και σε άλλες περιοχές εκτός Μεσσηνίας, τουλάχιστον μέχρι να βρεθούν οριστικές λύσεις για την προστασία του εθνικού μας προϊόντος στις διεθνείς αγορές. Πολύ απλά ο υπουργός δεν είχε άλλη επιλογή από αυτή που υπαγόρευε η απλή λογική.

Ακούσαμε πολλές κορώνες, οπαδικά συνθήματα, ατάκες γεμάτες φαντασία για βασίλισσες που επιτέλους έκατσαν στο θρόνο τους, θριαμβολογίες από θεματικό αντιπεριφερειάρχη με ρόλο σε όλη την Πελοπόννησο, διαβεβαιώσεις από τον περιφερειάρχη ότι η διεύρυνση του ΠΟΠ στους όμορους νομούς είναι άμεσα εφικτή. Έλαβαν χώρα συναντήσεις επί συναντήσεων στις Ενότητες και στο υπουργείο και το αποτέλεσμα; Ένα θαύμα, τρεις μέρες! Είναι καιρός να γίνει αντιληπτό στην πολύπαθη χώρα μας ότι η άσκηση πολιτικής πρέπει να βασίζεται στο ρεαλισμό, στη λογική και στη μετριοπάθεια και όχι να απευθύνεται στο συναίσθημα ή ακόμα χειρότερα να κατευθύνεται από πολιτική σκοπιμότητα.

Έχει απύθμενο θράσος ο περιφερειάρχης να μιλά για πολιτικαντισμό στην ανακοίνωσή του κατηγορώντας άλλον έναν υπουργό, καθώς αυτό κάνει κάθε φορά που αποκαλύπτεται η ανεπάρκειά του να διεκδικήσει πράγματα για την Περιφέρειά του! Ουδόλως δε, μας πείθει ότι είναι έτοιμος να βγει στο βουνό ως άλλος αντάρτης κατά της αγαπημένης του κυβέρνησης!

Ο λαός της Πελοποννήσου, βέβαια, τον έχει πάρει χαμπάρι και όπως έλεγε και ο Αβραάμ Λίνκολν: “Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό”. Ο κ. Νίκας έχει πλήρη και απόλυτη άγνοια του πρωτογενούς τομέα και των προβλημάτων που αυτός αντιμετωπίζει.

Στους πολυάριθμους μηχανικούς συμβούλους του ας συμπεριλάβει και κανέναν άνθρωπο που να έχει δουλέψει σε χωράφι. Η εμπειρία που είχε αποκτήσει στη θέση απεντομωτή στο παρελθόν δεν αρκεί και προφανώς έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από τότε.

Όσο για τη δέσμευσή του για οικονομική στήριξη στις νομικές διεκδικήσεις της Ένωσης Μεσσηνίας, θα ήταν πιο φρόνιμο να την παράσχει με δικά του χρήματα και όχι με δημόσιο χρήμα της Περιφέρειας. Βέβαια, ως ένα βαθμό και για λόγους ψηφοθηρικούς η στάση του περιφερειάρχη και των εκ Μεσσηνίας στελεχών κυβέρνησης και αντιπολίτευσης νιώθεται.

Εκείνο που δε νιώθεται και δεν μπορεί να εξηγηθεί είναι η στάση πάνω στο ζήτημα, όπως και σε άλλα ζητήματα που είναι σημαντικά για τη Λακωνία, των συνεργατών του, Λακώνων αντιπεριφερειαρχών, που έχουν αναλάβει τους ρόλους “γελωτοποιών του Βασιλιά” (βέβαια, οι τελευταίοι τολμούσαν ανάμεσα στα ανέκδοτα και τα αστεία να λένε στο Βασιλιά πού και πού την πικρή αλήθεια…).

Έτσι δεν εκφέρουν ποτέ πολιτική άποψη, δεν παίρνουν θέση και αρκούνται σε φωτογραφήσεις δίπλα σε έργα προκατόχων τους νομίζοντας ότι οι Λάκωνες δε διαθέτουν ούτε μνήμη ούτε κρίση… Θα εκπλαγούν δυσάρεστα…!».

Λεωνίδας Λιάππας, δημοτικός σύμβουλος Καλαμάτας, πρόεδρος Συλλόγου Γονέων 6ου Δημοτικού Σχολείου

«Persona non grata (ανεπιθύμητο πρόσωπο) για τη Μεσσηνία πρέπει να αποτελεί ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Γιώργος Γεωργαντάς, μέχρι την ανάκληση της απαράδεκτης και επιζήμιας για τους παραγωγούς μας απόφασης που αφορά στην Ελιά ΠΟΠ Καλαμάτας. Αυτό πρέπει να το διαμηνύσουν με κάθε τρόπο οι φορείς της Μεσσηνίας.

Όταν ένας υπουργός γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του αποφάσεις δικαστηρίων και κατ’ επανάληψη διαβεβαίωνε για «δίκαιη λύση σύμφωνη με τη δικαστική Απόφαση και το Ενωσιακό Δίκαιο», και επαναφέρει την απόφαση Αποστόλου, τότε το μόνο που πρέπει να του ζητηθεί είναι η παραίτησή του.

Δεν μπορεί να λαμβάνονται τέτοιες αποφάσεις για τόσο σημαντικά πράγματα της περιοχής μας, ερήμην των τοπικών βουλευτών και των τοπικών φορέων.

Όλοι πρέπει να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα και το μέλλον του τόπου μας δίχως κομματικές εξαρτήσεις.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει παρά να απαιτήσουμε τώρα όλοι ενωμένοι τη δικαίωση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Τέλος, ζητώ με επιστολή μου από το δήμαρχο και τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου την άμεση σύγκληση του Σώματος και την έκδοση σχετικού ψηφίσματος για να στηλιτεύσουμε την απαράδεκτη αυτή απόφαση».

ΠΟΠ για KALAMATA OLIVES

Οι ποικιλίες πολλές μεν, αλλά ο εμπορεύσιμος ελαιόκαρπος πάντα ο ίδιος

Του δρος Τάκη Παπαδόπουλου

Μηχανολόγου- μηχανικού

Παρά τις προσδοκίες στην τοπική κοινωνία, των τοπικών πολιτικών παραγόντων και άλλων υπευθύνων που χειρίζονται την υπόθεση αυτή, ότι είχε επιτέλους και οριστικά διευθετηθεί το θέμα, και σειρά τώρα είχε στην πράξη να ρυθμιστεί ανάλογα και κατά γενική αποδοχή η κατάσταση της αγοράς για το σπουδαίο τοπικό μας προϊόν, παγκόσμιας φήμης, της «ελιάς Καλαμών», ούτως ώστε να μη χωρεί καμιά παρερμηνεία από ιδιώτη ή επιχείρηση του πλαισίου διαπραγμάτευσης του προϊόντος στη χώρα μας και στις διεθνείς αγορές, τα αμυδρά σημάδια μιας διαφαινόμενης από καιρό τώρα “υστερόβουλης πρόθεσης” και γραφειοκρατικής κωλυσιεργίας δομών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ), εμφάνισαν έξαφνα τα πρότερα γνωστά συμπτωματικά χαρακτηριστικά, σαν αυτά της εποχιακής γρίπης που εμφανίζεται κάθε χρόνο τέτοια περίπου εποχή, με τη μορφή «νέων ποικιλιών» και μεταλλάξεων!

Το υπουργείο αρνείται πεισματικά, «έχει μουλαρώσει», ας πούμε, «να δει το φως το αληθινό», χρησιμοποιώντας αυτήν τη χαριτωμένη έκφραση που αποδίδεται χαριτολογώντας τοπικά για συμπεριφορές στα συμπαθή ζώα αυτά, να εφαρμόσει στην πράξη αυτά που προστάζουν ρητά και αμετακλήτως τόσο η ελληνική όσο και η ευρωπαϊκή νομιμότητα.

Ευφυολογώντας επάνω στη σημασία και την οντότητα ορολογιών πετά πάλι την μπάλα στην εξέδρα, δίνοντας κατ’ ουσίαν πρόσθετο χρόνο σε επίδοξους καταπατητές για αρκετές ακόμη ευκαιρίες ευτελούς πλουτισμού.

Σκοπός να μην περιφρουρηθούν μακροπρόθεσμα και να μη συνεχίσουν να αποδίδονται στην περιοχή εδώ τα “οφειλόμενα” σαν απαρχή και από την από πολλών δεκαετιών τώρα δραστηριοποίηση στην καλλιέργεια και τη διεθνή εμπορία του προϊόντος αυτού.

Και εδώ τίθεται το εξής λογικό ερώτημα:

Εάν δεν μπορείς να εμπιστευτείς το ίδιο σου το υπουργείο ως ρυθμιστικό όργανο διεθνούς προστασίας για τα μοναδικά τοπικά σου προϊόντα από τη διεθνή καταστρατήγηση, που τελεί σε πλήρη εξέλιξη εις βάρος τους, που de facto και εξ ορισμού προστατεύονται από ευρωπαϊκές και διεθνείς νόρμες εμπορίου που έχεις συνυπογράψει, τότε για ποιον λόγο χρειάζεται να υπάρχει ΥΠΑΑΤ; Για να αναιρεί τον εαυτό του;

Σε ποιους, λοιπόν, είναι χρήσιμο, άραγε, να συνεχίζει να υπάρχει μία εκ των φαινομένων αρμόδια κρατική δομή που θέλει να «τραμπαλίζεται» μεταξύ της νομιμότητας και συνάμα “να κάνει πως δεν καταλαβαίνει” υποδυόμενη κατ’ ουσίαν ρόλο έμμεσου αβανταδόρου καναλιών παρανομίας;

Ο ΕΛΓΟ Δήμητρα, αντί να “εφευρίσκει νέες ποικιλίες” και αντί να γνωματεύει για δήθεν νέες ποικιλίες που δημιουργήθηκαν από τη φυσική παραγωγική εξέλιξη, θα έπρεπε τώρα να ελέγχει πολύ ενεργά όλο το φάσμα της σχετικής αγοράς για ελληνοποιήσεις ελιών Καλαμών.

Μα πώς;

Συλλέγοντας στα ράφια των σουπερμάρκετ, στα τελωνεία στα κοντέινερ εισαγωγής και εξαγωγής, τη σχετική ύλη που χρησιμοποιείται στα μαγαζιά εστίασης και τις σαλάτες, και οπουδήποτε αλλαχού διακινούνται συσκευασμένες ή χύμα πωλήσεις ελιές Καλαμών ή Καλαμάτα/Kalamata olives variety όπως αποκαλεί τη νέα ανακάλυψη το ΥΠΑΑΤ και κατόπιν να τα εξετάζει ενδελεχώς σε πιστοποιημένα διεθνώς εργαστήρια με τα υπάρχοντα προηγμένα βιοχημικά τεχνολογικά εργαλεία για τη χώρα και τον τόπο προέλευσής τους!

Εκεί θα έπρεπε να ασχολούνται εφαρμόζοντας τη νέα ευρωπαϊκή οδηγία που ενσωμάτωσε στο δίκαιό της η χώρα το προηγούμενο καλοκαίρι και επιβάλλει τις ανάλογες ισχύουσες από το νόμο ποινές για παραβιάσεις!

Και οι ποινές αυτές είναι καθαυτού δρακόντειες!

Και δεν αφορούν μόνο στις ελιές!

Επίσης, πατάτες, εσπεριδοειδή, γάλα κ.λπ.

Δε φαίνεται να επιθυμεί να το κάνει αυτό, όμως, ενεργά για να προστατεύσει κατά το νόμο, αλλά αντιθέτως γνωμοδοτεί σε αντίθεση με την απόφαση του ανωτάτου διοικητικού δικαστηρίου στην Ελλάδα.

Ας το κάνουν, λοιπόν, αντ’ αυτού οι οργανώσεις, οι συνεταιρισμοί, το εμπορικό επιμελητήριο ως επιβλέπων θεσμός αγοράς, οι καταναλωτές οι ίδιοι!

Το κόστος είναι πολύ μικρό, αλλά το κέρδος εν δυνάμει πολύ μεγάλο, γιατί έτσι τόσο απλά θα διασωθεί ο κλάδος που ασχολείται με το πεφημισμένο προϊόν αυτό!

Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό να προστατευτεί όχι μόνο η ντόπια, αλλά και ευρύτερα όλη η ελληνική παραγωγή της ελιάς Καλαμών (περίπου 80.000 τόνους ετησίως, από τους οποίους η περιοχή συμμετέχει αντίστοιχα με περίπου 5.000 τόνους το χρόνο), που θεωρείται παγκοσμίως ως η καλύτερη, και γι’ αυτό πολλές χώρες επιδίδονται σε συστηματική εκτεταμένη καλλιέργειά της (Αίγυπτος, Τουρκία, Νότια Αφρική, Αυστραλία, Χιλή, ΗΠΑ κ.α.) με τη συνεπακόλουθη αύξηση στη διεθνή εμπορία και τη διεθνή κατανάλωση.

Ήδη εκτός Ελλάδος υπολογίζεται ότι διακινούνται μέσω του διεθνούς εμπορίου και του ηλεκτρονικού εμπορίου, e-comnerce, ποσότητες προϊόντος ελιάς Καλαμών της τάξης των 100.000 με 200.000 τόνων ετησίως!

Πολλές από αυτές τις χώρες έχουν προνομιακές τελωνειακές συμφωνίες με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ και νομοτελειακά είναι θέμα χρόνου προτού εκτοπίσουν την ελληνική παραγωγική και εμπορική παρουσία σε διεθνές επίπεδο αλλά και ΕΓΧΩΡΙΑ (λόγω αθρόων και ανεξέλεγκτων ελληνοποιήσεων)!

Ήδη και οι άλλες περιοχές στην Ελλάδα παραγωγής ελιών Καλαμών έχουν δει τις παραγωγές τους να αρχίζουν να μένουν στα ΑΖΗΤΗΤΑ!

Τη μόνη ασπίδα προστασίας για ΟΛΗ την παραγωγή της Ελλάδα μπορεί να προσφέρει η περιοχή εδώ, μέσω του ευρωπαϊκού και διεθνώς αναγνωρισμένου ΠΟΠ που κατέχει, με την παράλληλη κατοχύρωση του brand name KALAMATA OLIVES ως ετικέτα πώλησης από το Εμπορικό Επιμελητήριο Μεσσηνίας, σε συνδυασμό με την απαγόρευση της πρόσαψης της γεωγραφικής τοπωνυμίας ΚΑΛΑΜΑΤΑ/ KALAMATA από τον ίδιο το Δήμο σε οτιδήποτε ή οποιοδήποτε προϊόν για γενικούς αυτονόητους λόγους διάχυσης της ίδιοταυτοπροσωπιας και διεθνούς φήμης της πόλης και για εν γένει αιτίες που δεν έχουν σχέση αποκλειστικά και μόνο με την καλλιέργεια και εμπορία της τοπικής ελιάς.

Πώς;

Με τη σχετική προσφυγή στην έδρα του δικαστηρίου του Διεθνούς Εμπορίου! Η απόφανση εκεί στο θέμα αυτό του δικαστηρίου εν προκειμένω θα είναι προφανής!

Το οικονομικό έγκλημα εις βάρος των προϊόντων της περιοχής είναι διαρκείας και δεν έχει σχέση με πολιτική η κόμματα, διότι τοπικά δε συμπτύχτηκαν ποτέ ζωτικές δυνάμεις έγκαιρα και συντεταγμένα για να δημιουργήσουν μια διαρκή κρίσιμη αντίρροπη αντιμετώπιση στην όποια εξέλιξη που νομοτελειακά έπαιρνε προς την πορεία “ξεπουλήματος της υπεραξίας” που φτιάχτηκε στο προϊόν αυτό από ντόπιους παραγωγούς και επιχειρηματίες συνεχώς και αδιάλειπτα από τις αρχές του 1900 μέχρι και σήμερα.

ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!

Ο σκοπός της νέας αυτής εκτροπής με δήλωση στα χαρτιά κάποιας νέας ποικιλίας με το όνομα ΚΑΛΑΜΑΤΑ έχει σκοπό να δημιουργήσει έμμεσο παράλληλο δρόμο για τη δυνατότητα χρήσης της ετικέτας συσκευασίας «KALAMATA OLIVES», που ενέχει παγκόσμια αναγνωσιμότητα και υπεραξία στα ράφια των σουπερμάρκετ του κόσμου. Εκεί αποσκοπεί και πουθενά αλλού!

Είναι μια ειδική περίπτωση εδώ όπου το προϊόν αυτό και η εμπορική ετικέτα του είναι το ίδιο και το αυτό, είναι σαν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, πάνε μαζί!

Από την άλλη πλευρά, η ποικιλία είναι δένδρο!

Και εκατό διαφορετικές ποικιλίες για το ίδιο πράγμα λεκτικά να κατοχυρώσεις, ο καρπός του δένδρου είναι αυτός που εμπορεύεται διεθνώς!

Και εκεί το «KALAMATA OLIVES» δεν μπορεί κανείς, πέραν συμφερόντων της περιοχής εδώ, να το ακουμπήσει νόμιμα!

Αντί, λοιπόν, να κρύβονται πίσω από το μικρό τους δάκτυλο κάποιοι γραφειοκρατικά ενεργούντες, ας κατανοήσουν ότι εάν δεν προσέλθουν στους εντεύθεν να συνεννοηθούν απλά, το θέμα θα περιπλακεί με οδυνηρές γι’ αυτούς συνέπειες!

Μικρή ανάπαυλα, λοιπόν, για να πρυτανεύσουν ωριμότερες σκέψεις προς το παρόν και εάν συνεχίσουν να σφυρίζουν αδιάφορα μερικοί ποντάροντας στην τοπική αδράνεια, η πορεία θα είναι σαφής: «Πάμε πακέτο» ΤΩΡΑ όλοι μαζί, Συνεταιρισμοί, Επιμελητήριο, Δήμος με το υπουργείο αντάμα στην Νέα Υόρκη να τα βρούμε εκεί σε διεθνές επίπεδο, που είναι και το καθαυτού αρμόδιο όργανο για διεθνή εμπορεύσιμα προϊόντα σαν αυτό της ελιάς Καλαμών ή KALAMATA OLIVES, όπως ήδη αναγνωρίζουν από δεκαετίες πριν, και θα μας το επιλύσουν το θέμα με συνοπτικές διαδικασίες οι ξένοι!

-Με την ιδιότητα σχετικής εμπειρίας από την πέραν της εικοσαετίας διαμονή στις ΗΠΑ και εκ σύνεγγυς γνώστης της δράσης σημαντικών καλαματιανών εξαγωγικών επιχειρήσεων εκεί που δραστηριοποιούνταν από τις αρχές του 20ού αιώνα στον τομέα της εμπορίας της ελιάς Καλαμών

-Συνέχεια σχετικής παρουσίασης από το συγγραφέα του άρθρου στο 8ο Φεστιβάλ Ελαιολάδου και Ελιάς για το «Ποπ Ελιά Καλαμάτας», 9-10 Απριλίου 2022, στο ξενοδοχείο Elite

Ιωάννης Λαμπρόπουλος, βουλευτής Μεσσηνίας

Τέλος, με παρέμβασή του ο βουλευτής Γιάννης Λαμπρόπουλος ζητά από τον αρμόδιο υπουργό να κατατεθούν τα έγγραφα που τον οδήγησαν στην τελευταία απόφαση. Ειδικότερα, αναφέρει: «Μετά την αιφνιδιαστική, αδιανόητη, μη σύννομη και μικροπολιτική απόφαση, με την οποία επαναφέρατε την καταστροφική, για όλους τους Έλληνες παραγωγούς Ποικιλία Καλαμών, απόφαση Αποστόλου, αφενός δίνετε το δικαίωμα σε τρίτες χώρες να τυποποιούν και να εξάγουν με το Καλαμάτα Οlives, χωρίς να είναι υποχρεωμένες να αναγράφουν την χώρα προέλευσης, αφετέρου με πολλή ευκολία Έλληνες τυποποιητές θα μπορούν να εισάγουν πάμφθηνες ελιές από τρίτες χώρες, να τις βαφτίζουν ελληνικές, να τις τυποποιούν και να τις εξάγουν.

Επειδή με την απόφαση ουσιαστικά καταργείτε την ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας, σε αντίθεση με την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ και του Δικαίου της Ε.Ε…

Επειδή το Δίκαιο, η Νομιμότητα και το Σωστόν δε μετρώνται με τους τόνους που παράγει κάθε νομός ή με το πόσα εκατομμύρια ευρώ αποτιμώνται οι ελιές κάθε νομού, ερωτάται ο κ. υπουργός:

1. Τι θα πράξει για να προστατεύσει την ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας, που από την δεκαετία του 1990 έχει κατοχυρωθεί;

2. Πώς θα προστατεύσει το ελληνικό προϊόν από τον ανταγωνισμό των τρίτων χωρών;

3. Γιατί βιαστικά ελήφθη η απόφαση, όταν μάλιστα οι φορείς της Μεσσηνίας είχαν προτείνει επέκταση του ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας, με παράλληλη μεταβατική περίοδο της ισχύουσας κατάστασης;

4. Να κατατεθούν όλα τα σχετικά έγγραφα, εισηγήσεις, πρακτικά της Επιτροπής κ.τ.λ., που οδήγησαν στην πρόσφατη απόφαση.