ΑΦΟΡΜΗ: Την αφορμή για το σημερινό γραπτό μού έδωσε ένας φίλος, δείχνοντάς μου κάποιες ετικέτες προϊόντων που πήρε από την Κεντρική Αγορά Καλαμάτας.
«Διάβασε» μου είπε με θυμό.
Διάβασα (αν και ήταν στα αγγλικά) και στάθηκα στις χώρες παραγωγής: Αίγυπτος και Ινδία. Οι ετικέτες αυτές ήταν κολλημένες σε γεμάτα τσουβάλια με πατάτες και κρεμμύδια. Πονηρές ιδέες μπήκαν στο μυαλό μου.
ΕΝΑΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ: Ο Μπουρνιάς Καλαμάτας είναι οικισμός της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, με πληθυσμό 125 κατοίκων, σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Διοικητικά ανήκει στην Κοινότητα Καλαμάτας και υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Καλαμάτας του Δήμου Καλαμάτας, βρίσκεται σε υψόμετρο 35 μέτρων, κοντά στην Καλαμάτα και ανάμεσα σε Καλαμάτα και Ασπρόχωμα.
Το όνομά του πιθανόν να το πήρε από το εργοστάσιο κεραμικών, τούβλων και κεραμιδιών του Ιωάννη Μπουρνιά, που βρισκόταν στην περιοχή, αναγνωρίσθηκε ως οικισμός στις 14/3/1971 και προσαρτήθηκε στο Δήμο Καλαμάτας.
Ο Μπουρνιάς Καλαμάτας διαθέτει γύρω στα 3.000 στρέμματα, στα οποία καλλιεργούνταν για πολλά χρόνια ελληνικότατα φασολάκια και πατάτες, όπως και υπέροχα φιστίκια. Εάν κάνετε μια βόλτα τώρα, θα παρατηρήσετε ότι τα μισά του χωράφια είναι πλέον ακαλλιέργητα και παρατημένα. Στο μυαλό σας θα έρθει αμέσως ένα μεγάλο: ΓΙΑΤΙ;
Η ΕΙΔΗΣΗ: Ελλάδα – Αίγυπτος: Μητσοτάκης και Αλ Σίσι υπέγραψαν τη διακήρυξη για τη στρατηγική εταιρική σχέση Αθήνας και Καΐρου.
ΤΟ ΦΥΤΟ: Η πατάτα είναι φυτό ιθαγενές των υψιπέδων του Μεξικού, του Περού, της Χιλής και της Κολομβίας, περιοχές όπου ζούσαν Ινδιάνοι, Ίνκας, Αζτέκοι. Μεταφέρθηκε από τη Νότιο Αμερική στην Ισπανία από Ισπανούς εξερευνητές και γρήγορα επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Είναι ευρύτατα διαδεδομένη στην Ελλάδα και αποτελεί τμήμα της βασικής διατροφής του πληθυσμού. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη, την έφερε ο Ιωάννης Καποδίστριας. Στην αρχή καλλιεργήθηκε σε περιορισμένη κλίμακα, πειραματικά, στην περιοχή της Tίρυνθας. Ωστόσο, άλλες πηγές τοποθετούν χρονικά την καλλιέργεια της πατάτας στον ελλαδικό χώρο πριν από την άφιξη του Καποδίστρια στη χώρα.
Η παραγωγή πατάτας ήταν πολύ σημαντική, ιδιαίτερα στα δύσκολα χρόνια των Παγκοσμίων Πολέμων, αφού έθρεψε και κράτησε ζωντανούς πολλούς ανθρώπους. Ευδοκιμεί καλύτερα σε δροσερό, υγρό κλίμα.
Η Γερμανία, η Ρωσία και η Πολωνία είναι οι μεγαλύτερες πατατοπαραγωγές χώρες της Ευρώπης.
ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο Μπουρνιάς Καλαμάτας, όπως και όλη η Ελλάδα, μπορεί να γίνει ένα υπέροχο θέρετρο για κάποιους. Τι τις θέλουμε τις πατάτες, τα φασολάκια, τα κρεμμύδια και όλα τα άλλα καλά του παραδείσου που παράγουμε (παράγαμε); Θάλασσα θέλουν κι ουρανό να απλώνουν το κορμί τους.
Το έχει πει, άλλωστε, και ένα ξανθό αγόρι, που είναι πρόεδρος σε μια μεγάλη χώρα, για μια άλλη περιοχή του πλανήτη. «Θα κάνω τη Γάζα ένα υπέροχο θέρετρο», έτσι είπε, θυμάστε;
Κάπως έτσι «διάβασα» τις ετικέτες του φίλου, αν κάνω λάθος συμπαθάτε με, μεγάλος άνθρωπος είμαι.
Μιλάμε πάλι…
Του Κώστα Δεληγιάννη
