Φέτος τιμούμε τα εκατόν τρία χρόνια από την αποφράδα ημέρα που γράφτηκε η μεγαλύτερη Εθνική συμφορά στην ιστορία του νεότερου Ελληνισμού.
Τιμούμε όλους εκείνους που χάθηκαν στη Μικρασιατική καταστροφή.
Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στην ιστορική μνήμη, έχοντας στο νου τις χαμένες αλλά όχι λησμονημένες πατρίδες, με την ελπίδα ότι δεν θα επαναληφθούν τα λάθη και τα πάθη , που οδήγησαν σε καταστροφές.
Αυτή η θλιβερή επέτειος είναι αφορμή για μας, να στοχαστούμε και να διδαχθούμε από τη γενναία στάση και το ανυπότακτο φρόνημα των μαρτυρικών προγόνων μας, της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης.
Μια προτροπή για αναζωογόνηση της δικής μας ιστορικής μνήμης.
Ένα κάλεσμα για αντίσταση σε όσα μας αφανίζουν ως έθνος.
Μια υπόσχεση αδιάκοπου αγώνα για τη δικαίωση των αλησμόνητων πατρίδων και των ανθρώπων τους.
Είναι αφορμή να θυμηθούμε, ότι όλη η καθ’ ημάς Ανατολή, όπου έζησαν Έλληνες, υπήρξε κοιτίδα Ελληνικού Πολιτισμού και Ορθόδοξης Χριστιανικής Παράδοσης.
Να αποδώσουμε τιμή και σεβασμό στους Μάρτυρες της ιερής θυσίας, χιλιάδων απλών ανθρώπων, που αφανίστηκαν για το Χριστό και την Πατρίδα.
Να εμπεδώσουμε στην κοινή Εθνική μας συνείδηση, ότι αυτή η Εθνική τραγωδία θα είχε αποφευχθεί, αν δεν είχε προηγηθεί ο καταστροφικός Εθνικός Διχασμός.
Αυτός δηλητηρίασε το Έθνος μας και οδήγησε το λαό μας σε ιστορικά αδιέξοδα.
Η ιστορική μνήμη, μας υπενθυμίζει να βασιζόμαστε στην Εθνική ομοψυχία και τις δικές μας δυνάμεις, μακριά από κούφιες υποσχέσεις και φρούδες ελπίδες, που σε διάφορες ιστορικές συγκυρίες, μας καλλιέργησαν ξένοι παράγοντες, με ολέθριες, συνήθως συνέπειες.
Η Μικρασιατική Καταστροφή είχε ως αποτέλεσμα πάνω από 1.500.000 Έλληνες να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, αφήνοντας πίσω τους 600.000 νεκρούς και άλλους 25.000 νεκρούς μαζί και τραυματίες κατά την εκστρατεία.
Δολοφονήθηκαν, σφαγιάστηκαν, βιάστηκαν.
Προσχεδιασμένα, μελετημένα και οργανωμένα.
Και ακόμα περισσότερες ήταν οι διαλυμένες ψυχές, τα σαλεμένα λογικά, τα πληγωμένα κορμιά, οι καθημαγμένες ζωές, η πικρή προσφυγιά.
Εγκλήματα που μέχρι σήμερα ζητούν δικαίωση.
Φυσικά, η Καταστροφή δεν επήλθε στα ξαφνικά.
Άρχισε το 1914 και ολοκληρώθηκε το 1923.
Είχε μελετηθεί από πολύ νωρίς και βασίστηκε σε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο των Νεότουρκων.
Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια ο όρος «Γενοκτονία των Ελλήνων της Μ. Ασίας» συχνά αποφεύγονταν.
Αλλά η αλήθεια, φωτίζει σαν ήλιος τα ιστορικά γεγονότα, που κραυγάζουν ότι ήταν Γενοκτονία αυτό που συντελέστηκε στη γη της Ιωνίας.
Εμείς, οφείλουμε να αντισταθούμε στη λήθη που βολεύει εκείνους που εγκλημάτησαν και προσπαθούν τώρα να διαστρεβλώσουν την ιστορία.
Τα ολέθρια γεγονότα του 1922, η οδυνηρή έκβαση της Μικρασιατικής Εκστρατείας, δημιούργησε ένα τεράστιο κύμα προσφυγιάς προς την Ελλάδα.
Οι πρόσφυγες πέρασαν από στεριές και πέλαγα, και έφθασαν στην πατρίδα της πατρίδας τους.
Επούλωσαν πληθυσμιακά κενά και θωράκισαν αμυντικά τις περιοχές της Θράκης και της Μακεδονίας.
Ξεριζωμένοι από την Ανατολή, ρίζωσαν στη Δύση, σε χώματα δύσκολα, συχνά αφιλόξενα.
Από την έλευση των προσφύγων στην Ελλάδα, η Ελληνική οικονομία και ο πολιτισμός ωφελήθηκαν πολύ.
Το εμπόριο, τα γράμματα, οι τέχνες και οι επιστήμες που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες, έδωσαν μεγάλη δυναμική στην ανάπτυξη του τόπου.
Τους τιμούμε διότι συνέβαλαν δημιουργικά στη διαμόρφωση της Νεοελληνικής κοινωνίας.
Θυμόμαστε τα γεγονότα χωρίς εκδικητικότητα, χωρίς φανατισμό.
Διδασκόμαστε από την ιστορία για να μην επαναληφθεί οποιαδήποτε Γενοκτονία.
Οι πρόσφυγες του Ξεριζωμού γέρασαν και έφυγαν, αλλά οι μνήμες παραμένουν αγέραστες και ζωντανές εδώ και έναν αιώνα.
Η ιστορία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Πρέπει να κρατήσουμε την ιερή φλόγα της μνήμης, άσβεστη.
Χωρίς αισθήματα μίσους.
Ο δικός μας πολιτισμός, το ήθος και οι αρχές μας, δεν επιζητούν εκδίκηση.
Ζητούμε όμως την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
Ζητούμε μια συγγνώμη από την γείτονα Tουρκία.
Ζητάμε την ηθική δικαίωση και δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι την αναγνώριση απ’ όλα τα κράτη της γης, της Γενοκτονίας των Ποντίων, των Μικρασιατών, των Ανατολικοθρακιωτών, όλων των Ελλήνων της Ανατολής.
Αυτό, είναι χρέος τιμής απέναντι στους προγόνους μας που πέθαναν, για να παραμείνουν Έλληνες και Χριστιανοί.
Αιωνία η μνήμη τους!!!!! Αθάνατοι!!!!!
Της Φωτεινής Κοτσογλανίδη
Προέδρου Εστίας Πολιτισμού Μικρασιατών και Ποντίων Ν. Μεσσηνίας
