Εδώ και δεκαετίες στη συμβολή των οδών Κανάρη και Ηροδότου υπάρχει ένα δέντρο που αντιστέκεται στην τσιμεντοποίηση και την αστική ομοιομορφία, κυριολεκτικά τη μέση του δρόμου (όπως συμβαίνει και με το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας λίγοβορειότερα).
Ένα κλαδί που έπεσε προχθές, ευτυχώς χωρίς να προκαλέσει τραυματισμό ή ζημιές, πυροδότησε εκ νέου μια χρόνια διαμάχη για το αν θα πρέπει το δέντρο να κοπεί και να απομακρυνθεί ή όχι.
Από τη μια υπάρχουν, φυσικά, οι αντικειμενικοί κίνδυνοι που εγκυμονούνται από ένα δέντρο που βρίσκεται σε κατοικημένη και πολυσύχναστη περιοχή και δεν το συζητάμε καθόλου στις περιπτώσεις που είναι σαθρό ή με διαβρωμένο κορμό.
Από την άλλη υπάρχει, όμως, η ανησυχία για αυθαίρετες και γενικευμένες πρακτικές
αφανισμού δέντρων και σημείων πρασίνου «ελαφρά τη καρδία».
Μιλήσαμε χθες με την προϊσταμένη του Τμήματος Γεωτεχνικών Έργων του Δήμου Καλαμάτας, Κατερίνα Χιουρέα, η οποία μας μετέφερε ότι έπεσε ένα κλαδί (χωρίς να χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο, όπως ισχυριζόταν κάτοικος της περιοχής) και μέχρι χθες το μεσημέρι τουλάχιστον, οπότε και έγινε αυτή η συζήτηση, δεν υπήρχε απόφαση για ριζική κοπή, παρά μόνο για κλάδεμα.
Μάλιστα, το κλάδεμα αναμένεται να δώσει πληροφορίες για την υγεία του δέντρου, κάτι που δεν είναι εύκολο επιστημονικά να διαπιστωθεί με απλή αυτοψία.
Για το συγκεκριμένο δέντρο υπάρχει χρόνια διαμάχη ανάμεσα στους περίοικους, δεδομένου και ότι είναι κυριολεκτικά στη μέση του δρόμου και δεν πρόκειται για κάποιο, ας πούμε, σπάνιο, χρήσιμο ή ιδιαίτερο είδος, αλλα για αλίαρτο (αείλανθο) ή «βρωμόδεντρο» (ιδιαίτερα επεκτατικό και γι’ αυτό παρασιτικό).
Ο αντίλογος είναι, φυσικά, ότι πρόκειται για ένα εμβληματικό δέντρο της πόλης, για
δεκαετίες σημείο αναφοράς, που δίνει ιδιαίτερο χρώμα στην περιοχή, αποτελεί ένα μικρό οικοσύστημα και προσφέρει μικρές ανάσες δροσιάς.
Όπως εξήγησε η κα Χιουρέα, η κλιματική κρίση είναι που έχει διαφοροποιήσει τις
συνθήκες και αναγκάζει σε αυστηρότερες επιλογές κλαδέματος ή και κοπής, προκειμένου να αρθούν οι κίνδυνοι από πτώσεις που, όχι σπάνια, συμβαίνουν και στην πόλη μας.
Ωστόσο, διαβεβαιώνει ότι τα δέντρα προστατεύονται από το νόμο, ενώ υπάρχει βαθιά συνείδηση για την πολλαπλή ωφελιμότητά τους και το γεγονός ότι στις περιοχές με πράσινο η θερμοκρασία είναι κατά 5 βαθμούς χαμηλότερη, αποτελώντας και το μοναδικό «όπλο» που έχουμε απέναντι στην κλιματική κρίση και την υπερθέρμανση του πλανήτη και των πόλεων, όπου δημιουργούνται ασφυκτικές συνθήκες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
«Είναι πολύ άδικο να μας κατηγορούν ότι κόβουμε αδιακρίτως ή ότι δε φροντίζουμε ή δεν ελέγχουμε τα δέντρα και στο Δήμο Καλαμάτας υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες. Προσπαθούμε πάρα πολύ, με όλες μας τις δυνάμεις και με δικό μας κίνδυνο πολλές φορές, να προστατεύσουμε το πράσινο» διαβεβαιώνει η κυρία Χιουρέα, αναφέροντας και ότι για κάθε πτώση δέντρου ή μεγάλων κλαδιών που συμβαίνει (ειδικά αν προβάλλεται εμφατικά από τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), γίνεται εισαγγελική έρευνα και προανάκριση, με την υπηρεσία της να βρίσκεται υπόλογη.
Παρά την παραπάνω «απειλή» και το γεγονός ότι το αυστηρό κλάδεμα είναι πιο
εύκολο και συνήθως πιο οικονομικό, επιλέγεται το σωστό κλάδεμα, εξηγεί η προϊσταμένη «πρασίνου» του Δήμου Καλαμάτας.
Κι εμείς ελπίζουμε ότι, όντως, θα παρθεί η βέλτιστη απόφαση (και) στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά και ότι οι πολίτες θα είναι σε επαγρύπνηση, με χρέος να γίνουν η «φωνή» εκείνων των δέντρων που απειλούνται να κοπούν αδικαιολόγητα…
Χ.Ε.
