Πρωινό Σαββάτου, ημέρα ηλιόλουστη, η διάθεση για βόλτα μεγάλη και τι το καλύτερο από μια βόλτα στην Κεντρική μας Αγορά, όχι απαραίτητα για ψώνια.
Τα καλύτερα «ψώνια» είναι το καλημέρα που θα ακούσεις από έναν γνωστό – άγνωστο, οι φωνές από τα παζάρια που ακούγονται στους πάγκους, το ελαφρύ σπρώξιμο μέσα στο πλήθος και το διακριτικό «συγγνώμη, κύριε», η γιαγιά με το ξεχαρβαλωμένο καροτσάκι που προσπαθεί να φτάσει στα λαχανικά.
Στα δεξιά σου περπατώντας πολλοί μικροπωλητές, μαζί τους και ένας τύπος με πέντε αυγά και τα τρία μαρούλια (τόσα είχε) να σε κοιτά με ύφος πέντε καρδιναλίων, που λένε.
Προχωρώντας, πρώτη συνάντηση με την κρεαταγορά, στα τσιγκέλια κρεμασμένα διάφορα είδη ζώων με τη γλώσσα έξω, έτσι σαν να σε κοροϊδεύουν και πλάι τους κάποιοι κύριοι με λευκές ρόμπες, κάτι σαν γιατροί δηλαδή, να διαλαλούν τις πρωτεΐνες τους.
Λίγο πιο πάνω τα τυριά. Ό,τι τυρί θες, όπως το θες κι από όπου το θες.
Ακριβώς μπροστά από τα τυριά, ένας μεγάλος χώρος, κάτι σαν πλατεία, έχει τα «ξεχωριστά», βιολογικά προϊόντα, έτσι τα λένε, έτσι τα αγοράζεις.
Αμέσως πιο πάνω σε υποδέχεται το «άρωμα» της θάλασσας ανακατεμένο με λίγη ψαρίλα, κάπως έτσι καταλαβαίνεις ότι έχεις φτάσει στα ψαράδικα. Εδώ δεν έχει λευκές ρόμπες, αλλά μαύρες ποδιές. Είναι πολλά τα λέπια που πρέπει να καθαριστούν.
Ανηφορίζοντας λίγο ακόμα βγαίνεις στο ξέφωτο, υπαίθρια αγορά τη λένε, εκεί γεμίζει το μάτι σου από μια πανδαισία χρωμάτων που θα ζήλευε κι ο καλύτερος ζωγράφος. Όλου του κόσμου τα λαχανικά δημιουργούν μια ατμόσφαιρα χαράς και ένα πάρε-δώσε ανθρώπων γεμάτο ζωή. Να φανταστείτε έφτασα μέχρι εδώ χωρίς να έχω χαλάσει ούτε ένα ευρώ, όμως νιώθω ότι ψώνισα τα πάντα. Στο τέλος πίνεις και ένα καφεδάκι, αν θες.
Μια όμορφη πόλη μέσα στην πόλη, που ζωντανεύει πλέον και τα βραδιά, με τις όμορφες γωνίες που έχουν στηθεί στα σπλάχνα της, φαγητό, καφέ, ποτό, διασκέδαση, ό,τι τραβά η ψυχή σου.
Και τελειώνω με κάτι που ξέρετε αλλά το ξαναλέω: η Κεντρική Αγορά της Καλαμάτας κατατάσσεται στις καλύτερες αγορές της Ευρώπης. Πρόκειται για την αγροτική ψυχή της Πελοποννήσου, η ιστορία της οποίας συγχωνεύεται με αυτήν της πόλης. Διαθέτει καταστήματα που είναι ανοιχτά κάθε μέρα, ενώ κάθε Τετάρτη και Σάββατο πραγματοποιείται η Λαϊκή Αγορά, όπου παραγωγοί από όλες τις περιοχές της Μεσσηνίας στήνουν τα προϊόντα τους στις ειδικές θέσεις. Έτσι, όλα τα αγροτικά προϊόντα του νομού πλαισιώνουν την κυρίως Δημοτική Αγορά με τα κρεοπωλεία, τα μανάβικα, τα ιχθυοπωλεία και τα καταστήματα που πουλούν τυροκομικά και συσκευασμένα προϊόντα, αγνό μέλι, τοπικά χόρτα κ.ά.
Ηθικό δίδαγμα: μια βόλτα το Σάββατο στην Αγορά πάει τα φαρμάκια κάτω.
Μιλάμε πάλι…
Του Κώστα Δεληγιάννη
