«Οι δουλειές πηγαίνουν καλύτερα από ποτέ. Οι Έλληνες επιχειρηματίες επεκτείνονται. Νέα μαγαζιά ανοίγουν. Παρατηρείται μεγάλη ανάπτυξη».
Κι όμως, αντίθετα με ό,τι θα περίμενε κανείς, τα παραπάνω εξόχως θετικά μηνύματα, μάς έρχονται από το Ντιτρόιτ των ΗΠΑ. Ναι, από ακριβώς την ίδια πόλη, που πριν από μερικές εβδομάδες κήρυξε τη μεγαλύτερη χρεοκοπία στα αμερικανικά χρονικά.
Στην άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής βρίσκεται ο 31χρονος Καλαματιανός Γιάννης Διονυσόπουλος, ιδιοκτήτης ελληνικού εστιατορίου στην καρδιά του Ντιτρόιτ, ο οποίος μας διηγείται μια ιστορία μάλλον… διαφορετική από αυτή που περιμέναμε να ακούσουμε.
Επικοινωνήσαμε μαζί του στον απόηχο της χρεοκοπίας, αναζητώντας ιστορίες για χρέη, ζημίες και λουκέτα. Μας περίμενε ωστόσο μια ευχάριστη έκπληξη. «Μέχρι στιγμής δεν έχουμε αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα. Υπάρχει φυσικά μια ανησυχία, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και η αίσθηση πως η χρεοκοπία θα φέρει κάτι καλό για την πόλη. Θα μας δώσει τη δυνατότητα να ξεκινήσουμε από την αρχή», δηλώνει στο «Έθνος της Κυριακής» ο κ. Διονυσόπουλος. Μάλιστα, για τους Έλληνες επιχειρηματίες το εν λόγω νέο «ξεκίνημα» έχει ήδη αρχίσει και η ανάπτυξη αποτελεί γεγονός.
Ο Γιάννης Διονυσόπουλος μας μιλάει ως ιδιοκτήτης του εστιατορίου «Golden Fleece» (το «χρυσόμαλλο δέρας» ελληνιστί) και αντιπρόεδρος της «Greektown Preservation Society», μιας ένωσης Ελλήνων καταστηματαρχών, που στόχο έχει τη διατήρηση και διαφύλαξη της ελληνικής παρουσίας στο Greektown. Η επονομαζόμενη «πόλη των Ελλήνων» βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην καρδιά του Ντιτρόιτ, επί της οδού Μονρό.
Οι πρώτοι Έλληνες, μετανάστες προερχόμενοι κυρίως από την Πελοπόννησο, μετακόμισαν εκεί στα τέλη του 19ου αιώνα αφήνοντας το πολιτισμικό τους στίγμα στην περιοχή, ένα στίγμα το οποίο πέρασε από πολλά «κύματα» τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά πλέον δείχνει να έχει επιστρέψει δυναμικά, σε πείσμα μάλιστα της γενικότερης «μουντίλας» στην οικονομία.
Η αλήθεια με αριθμούς
«Το Greektown είναι πάντα εδώ, πάντα ενεργό. Η χρεοκοπία δεν μας έχει αγγίξει. Αντιθέτως, οι δουλειές πηγαίνουν καλύτερα από ποτέ και οι Έλληνες επεκτείνονται. Μας είχε επηρεάσει αρνητικά η γενικότερη οικονομική κατάσταση της χώρας, κυρίως τα έτη 2008 και 2009 αλλά πλέον τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλύτερα», τονίζει ο κ. Διονυσόπουλος.
Για του λόγου το αληθές, αρκεί μια ματιά στους αριθμούς. Επί του παρόντος, στο Greektown (συγκεκριμένα, πάνω στην οδό Μονρό) λειτουργούν συνολικά 12 εστιατόρια υπό ελληνική ιδιοκτησία (τα επτά από τα οποία σερβίρουν ελληνική κουζίνα). Συγκριτικά, πριν από περίπου δύο χρόνια, στην περιοχή είχαν απομείνει μόνο τρία ελληνικά εστιατόρια, με αποτέλεσμα πολλοί στα τοπικά ΜΜΕ να μιλούν τότε για αφελληνισμό και απο-ελληνοποίηση (de-Greekifying) της ιστορικής περιοχής.
Κάποιοι από τους Έλληνες επιχειρηματίες, ωστόσο, δεν το έβαλαν κάτω. Ενώθηκαν υπό την ομπρέλα της «Greektown Preservation Society» και άρχισαν να διοργανώνουν εκδηλώσεις με έντονα ελληνικό χαρακτήρα. Προκειμένου δε να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο τον κοινό σκοπό τους, δημιούργησαν τη δική τους ιστοσελίδα (Greektowndetroit.org) και άρχισαν να βομβαρδίζουν το κοινό με διαφημιστικά σποτ στην τηλεόραση και με καταχωρίσεις στις εφημερίδες. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, οι προσπάθειές τους απέδωσαν καρπούς και με το παραπάνω.
Κραταιή παραμένει και η ταβέρνα «Pegasus» (ιδιοκτησίας του Δημητρίου «Τζιμ» Πάπας), η οποία μάλιστα ψηφίστηκε ως το καλύτερο ελληνικό εστιατόριο για το 2013 από τους αναγνώστες του τοπικού περιοδικού «Hour Detroit».
Από την πλευρά της, η κόρη του Τζιμ Πάπας, η 32χρονη Αθηνά Πάπας, εγκαινίασε στα τέλη του 2012 έναν καινούργιο χώρο με την ονομασία Santorini Estiatorio, χωρητικότητας συνολικά 260 ατόμων. Το Santorini άνοιξε επί της οδού Μονρό, ενισχύοντας τον ελληνικό χαρακτήρα του «Greektown», στον ίδιο χώρο που λειτουργούσε παλαιότερα το επίσης ελληνικό εστιατόριο «Mosaic». Μάλιστα, για την ανακαίνιση και τον ανασχεδιασμό του συγκεκριμένου χώρου, η οικογένεια της Αθηνάς Πάπας ξόδεψε περί τα 500.000 δολ., ποσό διόλου ευκαταφρόνητο, ειδικά σε μια περίοδο οικονομικών κρίσεων και δημοτικών χρεοκοπιών. «Θέλαμε να δώσουμε στο χώρο έναν αέρα ελληνικού νησιού, με απαλά χρώματα όπως αυτά που βλέπει κανείς όταν έρχεται στην Ελλάδα», είχε σημειώσει τότε, εν αναμονή των εγκαινίων του νέου της εστιατορίου, η 32χρονη, η οποία επίσης υπηρετεί στο διοικητικό συμβούλιο της «Greektown Preservation Society».
To «Golden Fleece» συνεχίζει να ανθεί
Το εστιατόριο «Golden Fleece» για παράδειγμα όχι απλά επιβιώνει, αλλά ανθεί. «Την εν λόγω επιχείρηση τη δημιούργησαν ο πατέρας μου και ο θείος μου το 1971», μας ενημερώνει ο κ. Διονυσόπουλος, η οικογένεια του οποίου έχει καταγωγή από την Καλαμάτα.
«Το Ντιτρόιτ είναι ένα από τα ελάχιστα μέρη, όπου τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα για τις μειονότητες και τους μετανάστες». Αυτό δήλωνε σε συνέντευξή του το 2011 ο Τεντ Γκάτζαρος, ένας από τους μεγαλύτερους Ελληνοαμερικανούς επιχειρηματίες του Μίσιγκαν, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή μόλις τον περασμένο Ιανουάριο. Μάλιστα, ο Τεντ Γκάτζαρος απέρριπτε τότε την καταστροφολογία, υπενθυμίζοντας πως το Ντιτρόιτ έχει επιβιώσει από πολλές κρίσεις. «Τη δεκαετία του 1990», όλοι έλεγαν «ο τελευταίος που θα φύγει από το Ντιτρόιτ να κλείσει το φως». Είκοσι χρόνια μετά και παρά την πρόσφατη χρεοκοπία, το εν λόγω «φως» παραμένει ανοιχτό. Έχουν φροντίσει γι’ αυτό, μεταξύ άλλων, και οι Έλληνες της περιοχής.
Του Γιώργου Σκαφιδά από το «Έθνος της Κυριακής»
