K. Κόλλιας: «Ερήμην μου διαμορφώθηκαν καταστάσεις»


Αιχμηρή δήλωση Κόλλια για τις εκλογές στην Τριφυλία και την ενότητα της παράταξης του
Θέση στις τελευταίες προεκλογικές εξελίξεις στην Τριφυλία παίρνει με μια ιδιαίτερα αιχμηρή γραπτή δήλωση που εξέδωσε χθες το μεσημέρι ο δήμαρχος Κώστας Κόλλιας.
Στη δήλωσή του, αφού σημειώνει πως από καιρό είχε εκφράσει την πρόθεσή του να συνεχίσει τον αγώνα ως δήμαρχος Τριφυλίας, τονίζει πως διαμορφώθηκαν ερήμην του διαφορετικές καταστάσεις. Σημειώνει, δε, με έμφαση τη διάσπαση της παράταξής του, προφανώς όχι από τον ίδιο, αλλά από άλλους, συμπληρώνοντας ότι η προσωπική του διαδρομή, η παραταξιακή του συνείδηση και συνέπεια και το πολιτικό του ήθος δεν του επιτρέπουν να γίνει μέρος μιας περαιτέρω διάσπασης, αλλά να συμβάλει στην ενότητά της.
Η τελευταία, μάλιστα, αναφορά καταδεικνύει, αφενός, την πολιτική και ηθική του ακεραιότητα και, αφετέρου, την υπεύθυνη, αξιόπιστη και αξιοπρεπή στάση του, αναδεικνύοντας τον πρωταγωνιστικό και ρυθμιστικό του ρόλο στην ενότητα της παράταξης και του πολιτικού του χώρου.
Όσο, δε, για την καταληκτική αναφορά, για «τα λοιπά στον καιρό το δέοντα», είναι πασιφανές πως ο δήμαρχος Τριφυλίας διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση ότι, όχι μόνο δε θα διστάσει να μιλήσει για όλους και για όλα, αλλά, αντίθετα, είναι αδιαπραγμάτευτη η βούλησή του να μάθει ο λαός της Τριφυλίας τα πάντα για τους πάντες κατά τη διάρκεια αυτής της πρώτης δημοτικής περιόδου. Αναλυτικά η γραπτή δήλωση του δημάρχου Τριφυλίας Κώστα Κόλλια έχει ως εξής:
«Όπως γνωρίζετε είχα από καιρό εκφράσει την πρόθεσή μου να συνεχίσω τον αγώνα ως δήμαρχος στο Δήμο Τριφυλίας. Ήδη διαμορφώθηκαν ερήμην μου διαφορετικές καταστάσεις. Μ’ αυτές ως δεδομένες είναι προφανές ότι η μακρόχρονη προσωπική μου διαδρομή, η παραταξιακή μου συνείδηση και συνέπεια και το πολιτικό μου ήθος δε μου επιτρέπουν να γίνω μέρος μιας περαιτέρω διάσπασης της παράταξής μου, αλλά, αντίθετα, να συμβάλω με τη στάση μου στην ενότητά της. Είναι αυτονόητο ότι την εντολή του τριφυλιακού λαού θα την υπηρετήσω με την ίδια υπευθυνότητα ως το τέλος. Τα λοιπά στον καιρό το δέοντα».
Του Ηλία Γιαννόπουλου