Το μεγάλο βήμα στην καριέρα της το έκανε πριν από 3 χρόνια, όταν συμμετείχε στο Greek Idol. Με τη φωνή της καθήλωσε τους κριτές και το τηλεοπτικό κοινό, ενώ κατάφερε να φθάσει μέχρι τον τελικό και να πάρει τη δεύτερη θέση.
Σήμερα, τρία χρόνια μετά, παραμένει το ίδιο απλό και λαμπερό κορίτσι. Ο λόγος για τη Μαρία (Μαλού) Κυριακοπούλου, το κορίτσι που οι περισσότεροι Καλαματιανοί είχαμε ακούσει να τραγουδά και να παίζει κιθάρα σε διάφορα μαγαζιά της Καλαμάτας.
Το «Θάρρος» μίλησε μαζί της για το τι κάνει σήμερα και πόσο άλλαξε η ζωή της από τότε:
-Πέρασαν τόσα χρόνια από τη συμμετοχή σου στο Greek Idol. Τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα;
Πέρασαν ακριβώς 3 χρόνια! Πλέον μένω μόνιμα Αθήνα και ασχολούμαι πιο σοβαρά με τη μουσική. Στάθηκα τυχερή και μέχρι τώρα έχω συνεργαστεί με αξιόλογα ονόματα του χώρου, όπως τον Αντώνη Ρέμο και τον Γιώργο Μαζωνάκη, με τον οποίο είμαι μαζί τα δύο τελευταία χρόνια. Παράλληλα, κάνω εμφανίσεις με την προσωπική μου μπάντα!
Η αγάπη μου για τη μουσική ξεκίνησε ως χόμπι και τώρα πια έχει γίνει το επάγγελμά μου. Ήταν αυτό που από παιδί αναζητούσα και ευχόμουν!
-Πόσο άλλαξε το παιχνίδι τη ζωή σου;
Την προσωπική μου ζωή καθόλου. Ίσως μου έφερε λίγη μοναξιά παραπάνω, διότι αναγκαστικά μένω στην Αθήνα, οπότε βρίσκομαι αρκετό καιρό μακριά από τα αγαπημένα μου άτομα! Επαγγελματικά, μου άλλαξε τη ζωή ολοκληρωτικά. Με έβαλε σε έναν καινούριο κόσμο απότομα, τον οποίο πριν δε γνώριζα. Οπότε, για να διαχειριστώ αυτό το καινούριο και συγχρόνως απότομο, έπρεπε να γίνουν κάποιες αλλαγές μέσα μου!
-Λένε ότι η νύχτα είναι σκληρή και δύσκολη. Εσύ πώς επιβιώνεις στο χώρο;
Συμφωνώ πως είναι δύσκολη. Όμως, στο χέρι και στο μυαλό σου είναι να μη σε επηρεάσει, να μη σε φθείρει, να μη σε παρασύρει. Πρέπει να έχεις γερές βάσεις και μια ζωή το πρωί που δε θα θυμίζει σε τίποτα τη βραδινή. Εννοώ πως, όταν φεύγεις και γυρίζεις στο σπίτι σου, να μη μεταφέρεις αυτή τη ζωή σε αυτό, να έχεις φτιάξει ένα καταφύγιο που θα σου φέρνει την ισορροπία από την έντονη ζωή που αναγκαστικά έχεις τη νύχτα, για να μπορέσεις να συνεχίσεις και να κρατήσεις την ψυχή σου σε νορμάλ επίπεδα!
-Υπήρξαν στιγμές που μετάνιωσες για τη συμμετοχή σου;
Όχι, τα καλά είναι πιο πολλά από τα δυσάρεστα που βρήκα στο δρόμο μου μετά τη συμμετοχή μου στο παιχνίδι. Με βοήθησε στην επαγγελματική μου ζωή μέχρι τώρα. Νιώθω μόνο ευγνωμοσύνη!
-Μίλησέ μας για το ξεκίνημά σου στην Καλαμάτα. Τι θυμάσαι από τότε; Πριν από 5 χρόνια μπορούσες να φανταστείς αυτή την εξέλιξη;
Θυμάμαι εκείνα τα χρόνια και νιώθω πάντα μια γλυκιά νοσταλγία και συγκίνηση! Κοριτσάκι ήμουν, 17 χρόνων, όταν ξεκίνησα μόνη μου με μια κιθάρα να τραγουδάω στο μόλο στο Πανελλήνιο ένα καλοκαίρι. Τον ίδιο χειμώνα δούλευα ως σερβιτόρα στον Καφενέ. Μετά τα Χριστούγεννα έμαθε ο Νίκος (ο ιδιοκτήτης) πως τραγουδάω και Παρασκευή- Σάββατο έπαιρνα «προαγωγή» και έκανα λάιβ. Τις επόμενες μέρες ξαναέπιανα το δίσκο! Μετά ξεκίνησα να παίζω και σε άλλα μουσικά στέκια της πόλης, μα πάντα είχα την ανησυχία αν θα τα καταφέρω κάποια στιγμή και εγώ να ανηφορήσω προς Αθήνα μεριά, να δοκιμαστώ πάνω σε αυτό που αγαπώ, να προσπαθήσω πιο σοβαρά πάνω στη μουσική!
Δεν ήξερα τον τρόπο, δεν υπήρχε κανένας να με καθοδηγήσει, να μου πει τι πρέπει να κάνω, πού πρέπει να πάω, τι να αποφύγω. Ήμουν στον αέρα και αυτό με τρέλαινε. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου και ότι κάποια μέρα θα το έκανα, κι ας μην ήξερα ακόμα τον τρόπο-δρόμο. Αυτή η επιθυμία μου ήταν που μέρα με τη μέρα μού παρουσίαζε το δρόμο για να προχωρήσω!
Το ξεκίνημά μου στην Καλαματα με συντροφεύει σε κάθε τι που κάνω, δεν ξεχνώ πώς ξεκίνησα, τι ένιωθα τότε και τι λαχτάρα είχα! Όλη αυτή η ανάμνηση προς το παρόν με κρατάει γερά κάτω στη γη.
-Σε θυμόμαστε να τραγουδάς τότε τα περίφημα έντεχνα. Πλέον το ρεπερτόριό σου έχει αλλάξει. Σου αρέσει αυτό;
Το ρεπερτόριό μου έχει μεγαλώσει. Δεν έχει αλλάξει. Συνεχίζει αυτό το είδος να υπάρχει μέσα σε αυτό, αλλά έχω ξεκινήσει να πειραματίζομαι και με άλλα είδη. Δεν έχω ταμπού να πω από έθνικ μέχρι λαϊκό, αν πιστεύω πως ένα τραγούδι είναι καλό και μπορώ να υποστηρίξω!
Ο τραγουδιστής για εμένα έχει να κάνει με την ψυχή και όχι με το είδος. Είμαι στη φάση που μαθαίνω, που ψάχνω, που θέλω να δοκιμάζω, κρατώντας πάντα τη δική μου ταυτότητα ως καλλιτέχνις!
Υπάρχει περίπτωση να με συναντήσεις και σε μουσικές σκηνές αλλά και στα «μπουζούκια», και στις δύο περιπτώσεις θα συναντήσεις το ίδιο άτομο. Την αλήθεια σου μπορείς κάλλιστα να την αποδείξεις και στους δύο αυτούς χώρους και ίδιο ρεπερτόριο που τραγουδάς στο πρώτο να το μεταφέρεις και στο δεύτερο!
-Σπούδαζες Φιλολογία στην Καλαμάτα. Θα σε δούμε στα φοιτητικά έδρανα ξανά ή σε κέρδισε το μικρόφωνο;
Προσπαθώ, όσο μπορώ, να ασχολούμαι και με τη σχολή. Είναι πολύ δύσκολο για μένα, διότι βρίσκομαι μακριά και λόγω της δουλειάς δεν έχω την ευκαιρία να παρακολουθώ τα μαθήματα, και στη Φιλολογία είναι απαραίτητη η παρακολούθηση! Αυτό με στενοχωρεί. Μακάρι να υπήρχε ένας τρόπος μέσω του διαδικτύου για να μη χάνω την επαφή με τα μαθήματα, αλλά αυτό ακόμα δεν είναι εφικτό! Εύχομαι να προλάβω και να την τελειώσω κάποια στιγμή!
-Σε μια παλιότερη συνέντευξή μας σε είχα ρωτήσει για ένα τρελό σου όνειρο και δε μου το είχες πει, για να μη το ματιάσω. Βγήκε τελικά;
Είναι στα σκαριά… Αν δε βγει στα επόμενα 3 χρόνια, θα στο μαρτυρήσω (γέλια).
-Αυτή την περίοδο τι κάνεις;
Βρίσκομαι σε tour με τον Μαζωνάκη και την Πάολα, ενώ κάνω περιστασιακά κάποια live δικά μου.
-Δισκογραφικά πώς είσαι;
Δισκογραφικά είμαι σε μία από τις πιο θετικές μου περιόδους. Πριν από 3 μήνες κυκλοφόρησε από την εταιρεία μου, την Cobalt Music, το δεύτερο τραγούδι μου, «Μια Φορά Στο Τόσο». Είχα την τιμή να έχει γράψει τη μουσική ο Μιχάλης Χατζηγιάννης και τους στίχους η Ελένη Γιαννατσούλια!
Αυτή την περίοδο είμαστε πάλι στο ψάξιμο με την εταιρεία μου για το επόμενο τραγούδι!
-Τα σχέδιά σου για το χειμώνα; Αργεί η στιγμή που η Μαλού θα είναι πρώτο όνομα στη μαρκίζα;
Από Σεπτέμβρη θα σου πω σε ποιο σχήμα θα βρίσκομαι, γιατί ακόμα το συζητάμε! Αυτά τα πράγματα δεν τα ξέρεις. Όλα έχουν να κάνουν με το τι επιτυχία έχεις δισκογραφικά. Εγώ είμαι ακόμα στο ξεκίνημα. Το μόνο που εύχομαι είναι η «ρεπερτοριακή μου οικογένεια» κάποια στιγμή να μεγαλώσει και να έχει επιτυχία. Από εκεί και πέρα, ό,τι είναι να έρθει, ας έρθει!
-Στην Καλαμάτα έρχεσαι συχνά; Πότε θα σε ακούσουμε σε ένα live εδώ;
Τον τελευταίο χρόνο δεν κατέβηκα αρκετά. Μου έλειψε πολύ η πόλη μας, αλλά με το πρώτο κενό πάντα η Καλαματα έχει προτεραιότητα! Ακόμα δεν έχω κανονίσει κάτι. Εύχομαι το χειμώνα να κάνουμε κάτι, θέλω να θυμηθώ τα παλιά.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
