ΥΨΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ, ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
Αυτή η εβδομάδα προσέθεσε νέα στοιχεία για τα ισοζύγια και τις τιμές της ελαιοκομικής χρονιάς 2014/15. Η υπόθεση εξελίσσεται σε θρίλερ, κι επειδή το έργο το έχουμε ξαναδεί, το λιγότερο που μπορούμε να ευχηθούμε είναι να επικρατήσει σύνεση και ψυχραιμία.
Στην πρώτη φετινή δημοπρασία στους Αγίους Αποστόλους, όπου παραδοσιακά κάθε χρόνο επιτυγχάνεται η υψηλότερη τιμή για το ελληνικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, έφθασε στα 3,4491 ευρώ. Η αντίστοιχη περσινή τιμή ήταν 2,67 ευρώ.
Προχθές, οι δύο επόμενες προσφορές ήταν στα 3,37 και 3,3622 ευρώ. Έτσι, η νέα ελαιοκομική περίοδος 2014/15 αναμένεται να επουλώσει τις πληγές της περυσινής και να είναι πιο ισορροπημένη, τουλάχιστον στην Ελλάδα.
Οι εξελίξεις, λοιπόν, είναι:
Ενδεικτικό της ανοδικής τάσης των τιμών είναι ότι άγγιξαν τα 4 ευρώ στην προχθεσινή δημοπρασία στον Άγιο Δημήτριο Μονεμβασίας, όπου κατακυρώθηκε ένα βυτίο (27 τόνοι) στην τιμή 3,9756 ευρώ/κιλό. Προηγήθηκαν οι Άγιοι Απόστολοι (επίσης στη νότια Λακωνία, Πελοποννήσου).
Ξεκίνησαν με 3,4491 ευρώ/κιλό [3,4491 ευρώ δημοπρασία Αγ. Αποστόλων] και αυτή την εβδομάδα «τσίμπησαν» ανοδικά στα 3,76 ευρώ/κιλό για ποσότητα 680 τόνων που μοιράστηκαν ο συνεταιρισμός με ελαιοτριβεία της περιοχής. Επίσης ανοδική είναι η τάση στους Γαργαλιάνους με 3,20 ευρώ/κιλό.
Ευτυχώς έχουμε αναθεώρηση προς τα πάνω της προβλεπόμενης παραγωγής, στους 300.000 από τους 250-280.000 τόνους [Μια ισορροπημένη ελαιοκομική χρονιά 2014/15]. Αυτό οφείλεται σε δυο παράγοντες. Πρώτον, στην αυξημένη παραγωγή της επιτραπέζιας ελιάς (π.χ. Χαλκιδική), όπου τα ψιλά μεγέθη οδηγούνται σε ελαιοποίηση [Όλοι ευχαριστημένοι στην επιτραπέζια ελιά]. Δεύτερον, στις αυξημένες αποδόσεις των ελαιοτριβείων, όπου καταγράφονται ποσοστά ελαιοπεριεκτικότητας ακόμη και άνω του 25%.
Ιταλία
Οι εκτιμήσεις των αντικειμενικών παρατηρητών της αγοράς κατέβασαν ακόμη περισσότερο την παραγωγή στους 200.000 και με τα πολλά ποιοτικά προβλήματα [Μικραίνει η ιταλική παραγωγή ελαιολάδου]. Αυτό έχει ως συνέπεια την άνοδο των τιμών σε επίπεδα που το εμπόριο και η βιομηχανία σταμάτησαν να αγοράζουν. Το μόνο που κινείται είναι οι απευθείας πωλήσεις από ελαιοπαραγωγούς και ελαιοτριβείς στους καταναλωτές. Οι τιμές που ακούγονται είναι «παλαβές», αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται συνήθως για ΠΟΠ/ΠΓΕ και βιολογικά, ότι πάντοτε – ακόμη και τις φυσιολογικές χρονιές – ήταν πολύ ψηλά γιατί απευθύνονται στην οικογενειακή κατανάλωση και ότι είναι σε ωραίες συσκευασίες έως πέντε λίτρα ή σε μέσα συσκευασίας των ίδιων των καταναλωτών. Πάντως όχι όπως οι ελληνικοί ανώνυμοι 16κιλοι «τενεκέδες».
Το κρίσιμο σημείο της ιταλικής αγοράς αναμένεται στα μέσα Δεκεμβρίου. Εμπόριο και βιομηχανία, είτε θα τηρήσουν τα συμβόλαια που έχουν καλύπτοντας τις ανάγκες σε πρώτη ύλη από όπου μπορέσουν να την προμηθευτούν (ελάχιστο Ιταλία, λίγο από Ισπανία, περισσότερο από Ελλάδα, Τουρκία και το πολύ από Τυνησία) αν βρουν λογικές τιμές, είτε, αν δεν μπορέσουν, θα «παγώσουν» τις πωλήσεις τους, γιατί αποκλείεται να πουλήσουν με ζημίες στην εσωτερική λιανική και στις εξαγωγές των επώνυμων τυποποιημένων όταν αυτές δεν μπορούν να «σηκώσουν» τις τιμές πάνω από ένα όριο.
Τυνησία
Οι εκτιμήσεις διατηρούνται και η Τυνησία με παραγωγή σχεδόν 300.000 τόνους θα καλύψει, όσο μπορεί, τις ιταλικές ανάγκες. Πιθανή η αύξηση του ορίου των εισαγωγών από την Ε.Ε. των 46.000 τόνων με μειωμένους δασμούς ή/και με χρονική μετάθεση νωρίτερα.
Ισπανία
Και εδώ κατέβηκε ο πήχης της πρόβλεψης της παραγωγής στους 785-795.000 τόνους [Φετινές τιμές, υποσχέσεις & παγίδες. Χαμηλά η Ισπανία]. Οι τιμές ανεβαίνουν αργά αλλά σταθερά. Το τελευταίο 15νθήμερο ο μέσος όρος των έξτρα αυξήθηκε κατά 102 ευρώ/τόνος (3,6%) φθάνοντας τα 2.803 ευρώ/τόνος. Για τα κοινά παρθένα η αύξηση είναι 84 ευρώ/τόνος (3,3%) στα 2.581 ευρώ/τόνος. Στα λαμπάντε 1ο η αύξηση είναι 83 ευρώ/τόνος (3,3%), φθάνοντας τα 2.488 ευρώ/τόνος.
Άλλες χώρες
Επειδή έχουν δημοσιευθεί διάφορα για τη Συρία, να σημειώσουμε ότι ενώ τα ελαιόδεντρά της είναι φορτωμένα με καρπό που θα μπορούσε να δώσει 140-150.000 τόνους ελαιόλαδου, η παραγωγή θα είναι πολύ μικρότερη.
Αιτία οι πολεμικές συγκρούσεις, η επίθεση του Ισλαμικού Στρατού κατά της νόμιμης κυβέρνησης και τα όσα συμβαίνουν στην πολύπαθη χώρα τα τελευταία χρόνια.
Στην Ιβηρική χερσόνησο το παράδειγμα της Ισπανίας ακολουθεί και η Πορτογαλία με περίπου 50 χιλ. μετά το περυσινό ρεκόρ των 100.000 τόνων.
Κατά τα άλλα, τα απότομα σκαμπανεβάσματα είναι πολύ επικίνδυνα και ότι τελικά, μακροπρόθεσμα, δε συμφέρουν ούτε τους παραγωγούς. Ζητούμενη είναι μια λογική σταθερή άνοδος, την οποία να «σηκώνει» η αγορά, η βιομηχανία, οι καταναλωτές.
Πηγή: Βασίλης Ζαμπούνης, olivenews.gr
