Δε φτάνουν οι επιδρομές των… βαρβάρων στα αλεξανδρινά και στα κυκλάμινα που φυτεύει ο Δήμος Καλαμάτας, τώρα πρέπει να πληρώσουμε και περίπου 10.000 ευρώ για να καθαριστούν μικρές και μεγάλες πινακίδες που έχουν καταστραφεί από διάφορα συνθήματα, όπως και πέτρινες επιφάνειες στις οποίες έχουν γραφεί διάφορα… στιχάκια.
Η αλήθεια είναι ότι μία πλευρά, η μεγαλύτερη, της κοινωνίας αδυνατεί να δει το δημόσιο χώρο ως κοινό αγαθό. Μια πρόχειρη ερμηνεία θα μπορούσε να είναι η προβληματική σχέση με το κράτος, κατεξοχήν φορέα και εκφραστή του δημοσίου χώρου.
Αν αντί ενός κράτους δικαίου ο πολίτης αντιλαμβάνεται την Πολιτεία ως αυθαίρετη εξουσία, χαλαρώνει η αίσθηση της κοινωνίας, μειώνεται ο βαθμός ταύτισης μαζί της.
Ο δημόσιος χώρος σε αυτή την περίπτωση δεν αποτελεί κοινή περιουσία ούτε ευθύνη του κοινωνικού συνόλου, δεν έχει καν νόημα: από χώρος κοινός λογίζεται ως χώρος κενός.
Εκτός, όμως, από τις φιλοσοφικές παρατηρήσεις, ένα κοινό νήμα μπορούμε να βρούμε ως σύνολο, ώστε να μην καταστρέφουμε ό,τι βρίσκουμε στο διάβα μας.
Α.Π.
Κάποιοι πληρώνουν τη βαρβαρότητα ορισμένων
