Χρήστος Χωμενίδης: «Η πολιτική με τραβά πάρα πολύ, αλλά αντιστέκομαι»

Χρήστος Χωμενίδης: «Η πολιτική με τραβά πάρα πολύ, αλλά αντιστέκομαι»

Ο- και- με μεσσηνιακές ρίζες συγγραφέας θα παρουσιάσει αύριο στην Καλαμάτα το νέο του βιβλίο
 
Ο Χρήστος Χωμενίδης είναι ένας συγγραφέας που έχει απασχολήσει πολλές φορές τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ενώ ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που λέμε ότι «είτε τον λατρεύεις είτε τον απεχθάνεσαι». Δε μασά τα λόγια του και δεν είναι λίγες οι φορές που δηλώσεις του έχουν αιφνιδιάσει.
Ο ίδιος μας δήλωσε ότι αντιστέκεται όσο μπορεί στην πολιτική, ενώ μέχρι σήμερα έχει αναμειχθεί με αυτή, στην αρχή ως λογογράφος του Γιώργου Παπανδρέου και στη συνέχεια στην Κεντρική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ, απ’ όπου και αποχώρησε. Το μόνο σίγουρο για αυτόν είναι ότι ποτέ δε θα πάει στο ΣΥΡΙΖΑ.
Αύριο Δευτέρα, στις 8.00 το βράδυ, θα βρεθεί στο βιβλιοπωλείο «Βιβλιόπολις» στην Καλαμάτα, για να μιλήσει με αναγνώστες και να παρουσιάσει το νέο του βιβλίο, που φέρει τον τίτλο «Νίκη».
Το «Θάρρος» μίλησε μαζί του και σας τον παρουσιάζει:
 
-Δικηγόρος, δημοσιογράφος, συγγραφέας. Τι από τα τρία είστε;
Συγγραφέας είμαι. Δικηγόρος δεν ήμουν ποτέ, δηλαδή απλά τελείωσα τη Νομική και γράφτηκα στο Δικηγορικό Σύλλογο. Δημοσιογράφος, επίσης, δεν είμαι. Εγώ γράφω απόψεις με έναν τρόπο ο οποίος κατά καιρούς ατενίζει την τρέχουσα πραγματικότητα παρά όπως ένας άνθρωπος ο οποίος δημοσιογραφεί, οπότε δεν μπορώ να δεχτώ το χαρακτηρισμό δημοσιογράφος, όσο κι αν σέβομαι πάρα πολύ τους δημοσιογράφους.
 
-Η συγγραφή πώς προέκυψε και τι είναι για εσάς;
Από τότε που ήμουν πάρα πολύ μικρός με θυμάμαι να γράφω. Στα 16 μου έγραψα ένα κείμενο που μου έδωσε την πεποίθηση ότι γράφω πολύ καλύτερα πεζά κείμενα παρά ποιήματα.
Για μένα, η συγγραφή σημαίνει ό,τι σημαίνει για έναν οποιονδήποτε μάστορα το να φτιάχνει κάτι το οποίο του αρέσει και του δίνει μια διαφορετική αντίληψη της πραγματικότητας, δηλαδή δεν είναι απλά ένας τρόπος έκφρασης, είναι κάτι πολύ παραπάνω. Για μένα είναι υπαρξιακό στοίχημα.
 
-Προέρχεστε από μια αριστερή οικογένεια. Αυτή τη στιγμή πώς βλέπετε την Αριστερά στη χώρα μας;
Η αντιπολίτευση δηλώνει η ίδια Aριστερά και εγώ δεν έχω λόγο να το αμφισβητήσω. O καθένας έχει τη δυνατότητα να αυτοπροσδιορίζεται. Αν το λένε αριστερά και επιγράφεται και ως Αριστερά, είναι Αριστερά.
 
-Μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να υπάρξει στην Ελλάδα του 2014;
Θεωρώ ότι οποιοσδήποτε μπορεί να κυβερνήσει την Ελλάδα, εδώ την κυβέρνησε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος. Υπάρχει μια σοβαρή κυνική φράση του παλαιού δικτάτορα Γεωργίου Κονδύλη, ο οποίος ως στρατηγός είχε πει ότι, αν ήξερα πόσο εύκολα κυβερνάται η Ελλάδα, θα την είχα κυβερνήσει από δεκανέας.
 
-Έχετε μια αρνητική άποψη για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Κατά τη γνώμη σας, μπορεί να κυβερνήσει;
Ο καθένας μπορεί να κυβερνήσει, εγώ μπορώ να μαγειρέψω; Μαγειρεύω, όμως το θέμα είναι ότι δε θέτω σε κίνδυνο κανέναν πλην του εαυτού μου. Θεωρώ ότι, αν υποθέσουμε ότι θα έθετε σε κίνδυνο τη χώρα μια τέτοια ηγεσία, θα την έθετε με τη σύμφωνη γνώμη των πολιτών που θα τον είχαν ψηφίσει.
Η χώρα δεν είναι δική μου για να τους πω τι θα μπει σε κίνδυνο. Μεγάλοι άνθρωποι είναι αυτοί που ψηφίζουν και έχουν δικαίωμα να ψηφίζουν όπως νομίζουν οι ίδιοι.
 
-Έχει τάξει πολλά ο ΣΥΡΙΖΑ, αν κυβερνήσει, μπορούν να υλοποιηθούν, πιστεύετε;
Το θέμα είναι, αν πιστεύουν αυτοί που θα πάνε να ψηφίσουν αν βγαίνουν ή όχι. Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: αυτοί που θα ψηφίσουν για να κάνει αυτά που υπόσχεται και αυτοί που θα τον ψηφίσουν για να μην κάνει αυτά που υπόσχεται. Άβυσσος η ψυχή του ψηφοφόρου.
 
-Το μνημόνιο σχίζεται;
Νομίζω ότι το μνημόνιο τελειώνει έτσι κι αλλιώς, υπό επιτήρηση πάντα ήμασταν με τον α ή β τρόπο. Όταν ήμουν μικρός, υπήρχαν τα λεγόμενα μονοπώλια, δηλαδή το ελληνικό κράτος παρήγαγε μονοπωλιακά τα σπίρτα, το οινόπνευμα και τις τράπουλες, ώστε να μπορεί να εξοφλεί ένα δάνειο που είχε συνάψει στα τέλη του 19ου αιώνα,  κι αυτό συνεχίστηκε για 100 περίπου χρόνια, δηλαδή πληρώναμε ένα χρέος που είχαμε συνάψει.
 
-Για Πρόεδρο της Δημοκρατίας ποιον θα πρότεινε ο Χρήστος Χωμενίδης. Πιστεύετε ότι θα έχουμε εκλογή;
Εμένα η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα μού είναι πολύ πιο αρεστή από πάρα πολλά άλλα ονόματα που είχαν κατά καιρούς ακουστεί. Νομίζω ότι είναι μια πολύ καλή περίπτωση ανθρώπου που προέρχεται από τη συντηρητική παράταξη.
Όσο για την εκλογή του, δεν είμαι μέντιουμ.
 
-Το αύριο της χώρας τι συναίσθημα σάς προκαλεί;
Με γεμίζει ελπίδα.
 
-Η ανάπτυξη που οι πολιτικοί βλέπουν, αλλά οι πολίτες αναζητούν, έφθασε;
Στην Καλαμάτα που ζείτε- και είναι υπέροχα και μου αρέσει πάρα πολύ, μάλιστα η γιαγιά μου ήταν από το Ζευγολατιό-, είστε πάρα πολύ τυχεροί, διότι είστε η αιχμή του δόρατος στην ανάπτυξη, τουλάχιστον στην τουριστική ανάπτυξη. Όμως, ξέρετε, όλο αυτό για να διαχυθεί στην κοινωνία θέλει μιαν άλλη προσέγγιση, δεν αρκεί δηλαδή να τα καταφέρουν κάποιους μήνες το χρόνο να ασχολούνται με τον τουρισμό. Το θέμα είναι όλο αυτό να το μοιράζονται και οι υπόλοιποι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
 
-Υπήρξατε από τα ιδρυτικά μέλη της ΔΗΜΑΡ. Μπορεί να σας ξαναδούμε στην πολιτική σκηνή της χώρας;
Θα το θέλατε; (γέλια)
Νομίζω ότι οι άνθρωποι οι οποίοι με γοητεύουν περισσότερο από όλους ανέκαθεν είναι εκείνοι που είναι αφοσιωμένοι σε αυτό που κάνουν, που καλύπτονται υπαρξιακά από την εργασία τους και δε θέλουν να αποδείξουν κάτι άλλο. Εμένα η πολιτική με τραβά πάρα πολύ, αλλά αντιστέκομαι.
 
-Αν αύριο πρωί αποφασίζατε να κατεβείτε υποψήφιος, πού θα πηγαίνατε; Υπάρχει ακόμα η ΔΗΜΑΡ για εσάς;
Σε καμία περίπτωση δε θα πήγαινα στη ΔΗΜΑΡ. Από τη ΔΗΜΑΡ έχω φύγει εδώ και δύο χρόνια και, μάλιστα, είχα προβλέψει τι θα συνέβαινε. Είχα γράψει ένα άρθρο τότε ότι η ΔΗΜΑΡ εκείνη την ημέρα αυτοκτόνησε. Εγώ, πάντως, δεν πηγαίνω κάπου, είμαι στο χώρο που ήμουν πάντα, δηλαδή στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. Τα κόμματα αλλάζουν, τα κόμματα φεύγουν, εγώ δε φεύγω.
Εγώ πιστεύω ότι ο λεγόμενος μεσαίος χώρος θα έπρεπε να είναι ενωμένος και να λειτουργεί ως ρυθμιστικός παράγοντας στη χειρότερη περίπτωση, ενώ στην καλύτερη να κυβερνά κιόλας, αλλά φοβάμαι ότι αυτό για να το δούμε θα περάσουν πολλά χρόνια.
 
-Υπόθεση Ρωμανού: ήταν σωστή η λύση που δόθηκε;
Σαφώς ήταν σωστό, σε καμία περίπτωση ο Ρωμανός δεν έπρεπε να αφεθεί να πεθάνει. Μάλιστα, έχω γράψει για αυτό και πιστεύω ότι εφόσον σώθηκε η ζωή του, όλα τα υπόλοιπα έρχονται.
 
-Μιλήστε μας για την εκδήλωση της Δευτέρας στην Καλαμάτα.
Πιστεύω ότι αυτές οι εκδηλώσεις είναι εξαιρετικά ευχάριστες, ειδικά για το συγγραφέα, που έχει επαφή με τους αναγνώστες, κι αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι πάρα πολύ συχνά η συζήτηση διευρύνεται και περνάμε όλοι πολύ καλά.
Είναι μια ευκαιρία όλο αυτό για εμένα και τους ανθρώπους που έρχονται, να ανοίξουμε τις καρδιές μας και να μιλήσουμε για τα πάντα.

Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση