Αντιδράσεις από την πλευρά των εργαζομένων για τη μεταφορά στο Ανατολικό Κέντρο
Τα τελευταία πέντε χρόνια της κρίσης «πλήγωσαν» τη λειτουργία του ΕΚΑΒ τόσο στην Καλαμάτα όσο και στην κάλυψη των αναγκών της ευρύτερης περιοχής του Νομού. Ασθενοφόρα έχουν τραβήξει χειρόφρενο λόγω σοβαρών βλαβών –πολλά από αυτά χρειάζονται νέο κινητήρα– και ο αριθμός των ασθενοφόρων που «βγαίνει» στην πρωινή και απογευματινή βάρδια στην Καλαμάτα είναι προβληματικός λόγω κυρίως έλλειψης προσωπικού. Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχει τα τελευταία χρόνια και η σημαντική αύξηση του αριθμού των τροχαίων ατυχημάτων, που κάνει το βίο αβίωτο στους εργαζόμενους. Είναι ενδεικτικό, ότι, σύμφωνα με πληροφορίες του “Θάρρους”, σε καθημερινή βάση το προσωπικό του ΕΚΑΒ καλείται να αντιμετωπίσει 70 περιστατικά. Χωρίς υπερβολές η λειτουργία του ΕΚΑΒ έχει ξεπεράσει τα όρια ασφαλείας για τη συνέχιση του έργου του.
Όπως ανέφεραν στο “Θ” στελέχη του ΕΚΑΒ, από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή το Κέντρο είναι ο γηρασμένος στόλος του, καθώς τα περισσότερα οχήματα είναι στους δρόμους 15 χρόνια με χιλιάδες χιλιόμετρα στα κοντέρ τους.
“Σε καθημερινή βάση ένα όχημα είναι στο συνεργείο, ενώ, μόνο για τη συντήρηση των οχημάτων κάθε μήνα θα πρέπει να καταβάλλονται στα συνεργεία περισσότερο από 2.000 ευρώ. Και δεν είναι μόνο αυτά τα προβλήματα. Μιλάμε για οχήματα με λάστιχα φθαρμένα, τα οποία δεν απολυμαίνονται, παρά σε σπάνιες περιπτώσεις, ενώ, κάτι τέτοιο απαιτείται να γίνεται, τουλάχιστον, μια φορά το μήνα.
Για να καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος σε ασθενοφόρα χρειάζεται να σκεπάζουμε τους τραυματίες με σεντόνια, διότι το air condition έχει χαλάσει, με αποτέλεσμα να στάζει!”. Μπορεί να ακούγεται τραγικό, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι.
Υπάρχει λύση στο πρόβλημα; Η πρόσληψη κάποιων ατόμων, δεδομένου ότι αρκετοί βγαίνουν το επόμενο διάστημα στη σύνταξη, αλλά και η ενίσχυση του στόλου με τέσσερα, τουλάχιστον νέα οχήματα.
“Ξέρετε”, μας τόνισαν, “το πρόβλημά μας δεν είναι ο φόρτος εργασίας. Η μεγάλη μας αγωνία είναι ότι δεν έχουμε τα μέσα να προσφέρουμε τις υπηρεσίες που θέλουμε στους πολίτες. Κι αυτό μας βγάζει εκτός εαυτού”, σχολίασαν.
Από την άλλη πλευρά, ένα σημαντικό πρόβλημα, το οποίο δημιουργήθηκε το τελευταίο διάστημα, χωρίς να ερωτηθούν οι εργαζόμενο είναι η μεταφορά του ΕΚΑΒ στο Ανατολικό Κέντρο, σε έναν χώρο που γειτνιάζει με παιδική χαρά και πυκνοκατοικημένο.
“Η απόφαση αυτή μας έχει προβληματίσει αρκετά. Πώς είναι δυνατόν να κάνουμε καλά τη δουλειά μας, να ξεκινήσουμε έγκαιρα από τη βάση μας, όταν γνωρίζουμε ότι δίπλα μας είναι παιδιά που παίζουν και μπορεί κάποια στιγμή να συμβεί κάποιο ατύχημα. Έπειτα, η ταχύτητα αλλά και η σειρήνα, σε μια μονάδα που λειτουργεί σε 24ωρη βάση θα προκαλέσει προβλήματα και στους περίοικους. Είναι δυνατό μέσα στο βράδυ να πετάγεται ο άλλος από το κρεβάτι του, επειδή εμείς θα έχουμε κληθεί για κάποιο συμβάν. Ως εναλλακτική λύση για ταχύτερη πρόσβαση στην Καλαμάτα, θα μπορούσε να λειτουργήσει ένας υποσταθμός στην πόλη και σε χώρο που δεν θα δημιουργεί πρόβλημα. Έπειτα σκεφθείτε ένα ασθενοφόρο να ξεκινά από το Ανατολικό Κέντρο για το Γενικό Νοσοκομείο Καλαμάτας προκειμένου να παραλάβει κάποιον ασθενή και να τον πάει σπίτι του και στη μέση της διαδρομής να δέχεται κλήση για άμεση παρέμβαση σε κάποιο περιστατικό. Η διαχείριση της καθημερινότητας γινόταν πολύ καλύτερα όταν βρισκόμαστε στο Νοσοκομείο, παρά το γεγονός ότι ο σταθμός του Ανατολικού Κέντρου μας συμφέρει οικονομικά, αφού η απόσταση που θα πρέπει να διανύσουμε για να πάμε στη δουλειά μας, είναι πολύ μικρότερη”.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι το ΕΚΑΒ ξεκίνησε να λειτουργεί από το 1995, περίπου. Φέτος δηλαδή συμπληρώνει είκοσι (20 χρόνια) λειτουργίας.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
