Η χώρα πηγαίνει σε λανθασμένη κατεύθυνση, λέει η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών, όπως προκύπτει από τις τελευταίες μετρήσεις. Το ποσοστό είναι πολύ μεγάλο, ξεπερνά το 80%. Λογικό.
Δεν είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι η χώρα βαδίζει καλά με την ανεργία στα ύψη, την ανεργία των νέων εκτός ελέγχου, τη μεσαία τάξη σε απόγνωση, τη δημόσια διοίκηση να υπολειτουργεί, τους μισθούς να πετσοκόβονται, τις συντάξεις να συρρικνώνονται, την Παιδεία και την Υγεία να πλήττονται βάναυσα και το κοινωνικό κράτος να πνέει τα λοίσθια.
Τότε, θα πει κάποιος, γιατί οι Έλληνες πολίτες δεν κάνουν το αυτονόητο βήμα, δείχνοντας προς την πλευρά της Ευρώπης, χρεώνοντας δηλαδή στις ευρωπαϊκές ελίτ την καταστροφή που έχει γίνει;
Γιατί, όταν έρχονται αντιμέτωποι με το δίλημμα «ναι ή όχι στο ευρώ;», προκρίνουν την παραμονή στην ευρωζώνη, και, μάλιστα, με καθαρή και αποστομωτική πλειοψηφία;
Μήπως γιατί φοβούνται ότι τα πράγματα μπορεί να πάνε χειρότερα; Πιθανόν. Ως πότε, όμως, ο φόβος για το άγνωστο θα λειτουργεί αποτρεπτικά;
Α.Π.
