Όταν η κρίση σήκωσε χέρι…

Όταν η κρίση σήκωσε χέρι…

Η Φεβρωνία Εξακουστίδου, πολιτική επιστήμονας και κοινωνική λειτουργός, με αφορμή το ρεπορτάζ του «Θ»
 
Ανησυχητικά, σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία που παρουσίασε η συνάδελφος Βίκυ Βετουλάκη στο “Θάρρος” της περασμένης Κυριακής για την έκταση των φαινομένων ενδοοικογενειακής βίας, σύμφωνα με τις καταγγελίες στην Εισαγγελία Καλαμάτας.
Θα πρέπει, δε, να θεωρείται σίγουρο ότι ο αριθμός των περιστατικών είναι αρκετά μεγαλύτερος, αλλά δεν έχουν τη θέληση ή το θάρρος τα θύματα να προχωρήσουν σε επίσημη καταγγελία.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το πρόβλημα της βίας είναι πολύ παλιό και δε γνωρίζει οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτισμικούς περιορισμούς, δε γνωρίζει χρώμα, μορφωτικές ή θρησκευτικές προτιμήσεις.
Το «Θάρρος» ζήτησε από την πολιτικό επιστήμονα/κοινωνική λειτουργό, Φεβρωνία Εξακουστίδου, να σχολιάσει τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας.
Σύμφωνα με την ίδια, η κοινωνία βιώνει την κρίση με το δικό της τρόπο, που την αλλάζει, την αλλοιώνει, την κάνει πραγματικά… αγνώριστη. Η οικονομία έχει «γυρίσει» δεκαετίες πίσω.
Η κοινωνία, επίσης, έχει αντιστρέψει το χρόνο και εμφανίζει «συμπτώματα» του μακρινού παρελθόντος. Στη χώρα επέστρεψαν ο αναλφαβητισμός, η κακοποίηση των γυναικών μέσα στις οικογένειες, τα συντηρητικά αντανακλαστικά.
«Ανεργία, φόβος για ανέχεια και άγχος έχουν αυξήσει κατά πολύ τα ποσοστά της ενδοοικογενειακής βίας όχι μόνο στην Καλαμάτα, αλλά και στις περισσότερες περιοχές της χώρας», σχολίασε. Και συνέχισε: «Ζούμε σε μια δύσκολη περίοδο, ίσως τη δυσκολότερη της μεταπολεμικής Ελλάδας. Η οικονομική κρίση από το 2010 έχει πάρει τη μορφή καταιγίδας, τίποτε δεν έχει μείνει ίδιο. Ούτε καν εμείς οι άνθρωποι, που μέσα σε μια νέα κατάσταση που διαρκώς διαμορφώνεται και είναι πρωτόγνωρη για όλους, αναγκαζόμαστε να ερχόμαστε αντιμέτωποι με πολλές αλλαγές σε κάθε τομέα της ζωής μας. Δεν είναι μόνο οι οικονομικές επιπτώσεις αυτής της πρωτοφανούς καταιγίδας, είναι δυστυχώς και οι συνέπειες στον ψυχισμό μας. Υπάρχει γύρω μας διάχυτη απογοήτευση, απελπισία, προβληματισμός για το μέλλον και ένας απέραντος θυμός. Νιώθουμε αδύναμοι να αντιδράσουμε σε μια τέτοια κατάσταση, είμαστε ζαλισμένοι, κάθε μέρα νέες ανακοινώσεις, περικοπές, περικοπές. Η ελληνική οικογένεια πλήττεται, οι γονείς είναι αποκαμωμένοι, τα ζευγάρια δυσκολεύονται να εκφράσουν ο ένας τα συναισθήματά του στο άλλον».
 
Του Αντώνη Πετρόγιαννη