Στο περιθώριο οι μονογονεϊκές οικογένειες


Από τη μια εντάσσουν τον μονογονέα σε προκηρύξεις θέσεων εργασίας και από την άλλη τον απορρίπτουν
 
Εκτός κάθε δυνατότητας να προσληφθούν έστω και με τα προγράμματα 5μηνης και 8μηνης απασχόλησης, έχουν οι μονογονείς, καθώς από τη μια πλευρά ο ΑΣΕΠ τους ευλογεί ανοίγοντας θέσεις γι’ αυτή την κατηγορία ή δίνοντάς τους μόρια και από την άλλη για να αποδείξει κάποιος ότι είναι μονογονέας και να μπορέσει να καταθέσει αίτηση, πρέπει να έχει δικαστική απόφαση ή ξεκάθαρο ορισμό, και κανένα από τα δύο δεν υπάρχει στην Ελλάδα.
Το πρόβλημα έχει απασχολήσει έντονα τον Συμπαραστάτη του Δημότη και της  επιχείρησης του Δήμου Καλαμάτας, Γιώργο Φερετζάκη, και είχε καταθέσει και σχετικό ερώτημα στη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων και στο Τμήμα Ισότητας των Φύλων του Συνηγόρου του Πολίτη, ζητώντας διευθέτηση του προβλήματος από τα νομικά τους τμήματα.
Το πρόβλημα είναι έντονο στους Δήμους της Μεσσηνίας, καθώς πολλές μονογονεϊκές οικογένειες έχουν ανάγκη έστω και για 5μηνη εργασία του γονέα και δυστυχώς οι αιτήσεις τους απορρίπτονται. Βέβαια, η επίλυση του ζητήματος απαιτεί και κινητοποίηση των ίδιων των Δήμων, οι οποίοι θα μπορούσαν να απαιτήσουν από το ΑΣΕΠ και το αρμόδιο Υπουργείο να ξεκαθαρίσουν το θέμα αυτό.
 
Δεν μπορούν να δουλέψουν
Καθώς το πρόβλημα με τις μονογονεϊκές οικογένειες μεγαλώνει, με πολλές από αυτές να έχουν ανάγκη για άμεση εργασία, ο κ. Φερετζάκης κατέθεσε ερώτημα σχετικά με τον χαρακτηρισμό μονογονεϊκών οικογενειών ως προς την ανανέωση των παραρτημάτων για τη σύναψη συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή μίσθωσης έργου.
Όπως αναφέρει, ο γονιός που μεγαλώνει το παιδί του μόνος του θεωρείται μονογενέας και δεν είναι μόνο οι χήροι/χήρες ή οι ανύπαντρες μητέρες, αλλά και οι διαζευγμένοι.
Στο γραφείο του Συμπαραστάτη του Δημότη, έχουν φτάσει προφορικές καταγγελίες για το θέμα αυτό, ενώ συχνά τίθενται ερωτήματα σχετικά με τον ορισμό των μονογονεϊκών οικογενειών βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, ώστε να γίνει σαφές ποιοι/ποιες δικαιούνται τις διευκολύνσεις που συχνά αποδίδει ο νόμος στους μονογενείς.
Ο κ. Φερετζάκης στη σχετική του επιστολή αναφέρει ότι διάφορες δημόσιες υπηρεσίες αντιμετωπίζουν διαφορετικά η κάθε μια τις κατηγορίες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μονογονεϊκές οικογένειες, με αποτέλεσμα να επικρατεί μία σύγχυση σχετικά με τον ορισμό, όπως για παράδειγμα υπάρχουν καθαρές περιπτώσεις, όπως το μη αναγνωρισμένο τέκνο, το υιοθετημένο τέκνο από ένα μόνο γονέα, το ορφανό, υπάρχουν δε περιπτώσεις αμφισβητούμενες, όπως οι διαζευγμένοι ή όσοι έχουν την επιμέλεια τέκνου εκτός γάμου, αναγνωρισμένου από τον άλλο γονέα.
Υπογραμμίζει δε ότι ενιαίος ορισμός στο νόμο για τους μονογονείς δεν υπάρχει.
Σε ότι δε αφορά την επιμέλεια, όπου ο νόμος ορίζει ότι γονέας μονογονεϊκής οικογένειας νοείται ο γονέας που «ασκεί εν τοις πράγμασι και κατ’ αποκλειστικότητα τη γονική μέριμνα», είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις, όπου με δικαστική απόφαση έχει αφαιρεθεί παντελώς η γονική μέριμνα του άλλου γονέα λόγω κακής άσκησης.
 
Καμία λύση
Στην απάντησή της η Γενική Γραμματεία Ισότητας παραδέχεται ότι δεν υπάρχει διεθνής κατοχυρωμένος ορισμός της μονογονεϊκότητας, ούτε καμία χώρα διαθέτει έναν και μοναδικό «επίσημο» ορισμό.
Επίσης αναφέρει, ότι μεταξύ άλλων η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επισημάνει τις ιδιαίτερες ανάγκες ιδίως των γυναικών και έχει ζητήσει από τα Κράτη Μέλη να εντείνουν τα μέτρα ενίσχυσης για τους μονογονείς προκειμένου να ενταχθούν στην αγορά εργασίας.
Αναγνωρίζει ακόμα, ότι διάφορες δημόσιες υπηρεσίες αντιμετωπίζουν διαφορετικά τον ορισμό της μονογονεϊκής οικογένειας, επειδή ο νομοθέτης ορίζει το γενικό πλαίσιο  και τη βασική προϋπόθεση, που είναι η αποκλειστικότητα στην άσκηση της γονικής μέριμνας.
Καταλήγοντας δε αναφέρει:
«Συμπερασματικά, ο προσανατολισμός της Γενικής Γραμματείας Ισότητας Φύλων, αλλά και ευρύτερα της ελληνικής νομοθεσίας, είναι η εφαρμογή των γενικών και ειδικών οδηγιών από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ενίσχυση των μέτρων προστασίας (οικονομικών, κοινωνικών κ.λπ.) στην ευπαθή κοινωνική ομάδα των μονογονεϊκών οικογενειών, ώστε σε κάθε επιμέρους ρύθμιση να αντανακλάται ο διευρυμένος χαρακτήρας του ορισμού, προς ανακούφιση  περιπτώσεων μονογονεϊκών οικογενειών που εν τοις πράγμασι υποφέρουν από κοινωνικό αποκλεισμό, μέσα στα όρια που θέτει και στο πλαίσιο που εφαρμόζεται, ο ειδικός σκοπός κάθε ρύθμισης».
 
Της Βίκυς Βετουλάκη