Την απαλλαγή από το καθεστώς ΦΠΑ των επιχειρήσεων με ακαθάριστα έσοδα έως 25.000 ευρώ (από 10.000 ευρώ που είναι σήμερα) προβλέπει το επικαιροποιημένο μνημόνιο. H σχετική τροποποίηση αναμένεται, εντός των ημερών, να κατατεθεί στη Βουλή από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
Με την προτεινόμενη ρύθμιση που αναμένεται να κατατεθεί σύντομα στη Βουλή, μειώνεται το διοικητικό κόστος που προκύπτει τόσο για τη φορολογική διοίκηση όσο και για τις μικρές επιχειρήσεις όσον αφορά στη συμμόρφωση των τελευταίων και την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους με το κανονικό καθεστώς ΦΠΑ.
Ακόμη, ευνοείται, σε σχέση με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, η ανταγωνιστικότητα των μικρών επιχειρήσεων, καθώς δεν υποχρεούνται να επιβάλλουν ΦΠΑ στις παραδόσεις αγαθών και στις παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούν.
Η πρόταση αυτή έγινε από το ΔΝΤ το 2013 και βασιζόταν στη λογική ότι πρόκειται για μεγάλο αριθμό υπόχρεων (υπολογίζονται περίπου στα 750.000 – 800.000 άτομα, τα οποία αντιπροσωπεύουν περίπου το 0,1 – 0,2% του συνόλου των ετήσιων «μικτών» εισπράξεων του ΦΠΑ). Σε αριθμούς τα έσοδα δεν ξεπερνούν τα 15-20 εκ. ευρώ από τα συνολικά αναμενόμενα έσοδα των 14,85 δισ. ευρώ από το βασικό έμμεσο φόρο.
Από την άλλη, διατηρούν το δικαίωμα του συμψηφισμού του ΦΠΑ που πληρώνουν με το ΦΠΑ που οφείλουν να αποδώσουν κάθε τρίμηνο. Αυτό σημαίνει ότι ένας αριθμός από τους φορολογούμενους αυτής της κατηγορίας καταλήγουν να έχουν πιστωτικό ΦΠΑ, δηλαδή να έχουν επιστροφή φόρου.
Η δε απαλλαγή από τον ΦΠΑ μεταφράζεται σε σαφή μείωση του κόστους εξυπηρέτησης των φορολογικών υποχρεώσεων για τις μικρές επιχειρήσεις, τους ελεύθερους επαγγελματίες και όσους αμείβονται με «μπλοκάκι». Όλοι αυτοί μέχρι τώρα έπρεπε να υποβάλλουν ανά τρίμηνο περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ, υποχρέωση η οποία για εννιά στους δέκα απαιτεί λογιστή, χαρτομάνι και εν τέλει διοικητικό κόστος, τόσο για τους φορολογουμένους όσο και για τη Φορολογική Διοίκηση. Όσοι επιλέξουν να ενταχθούν στο νέο σύστημα, θα μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους ή να πωλούν τα αγαθά τους χωρίς ΦΠΑ.
Την ίδια ώρα, οι ελεγκτικές Αρχές του υπουργείου Οικονομικών επωμίζονται έναν τεράστιο αριθμό ελέγχων, χωρίς αυτό να έχει θετικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα και αφήνουν να ξεφεύγουν όσοι είναι υπεύθυνοι για την τεράστια φοροδιαφυγή του 33% που καταγράφεται στα έσοδα για τον ΦΠΑ.
Το μέτρο που προτείνει το αναθεωρημένο μνημόνιο είναι ουσιαστικά η επέκταση ενός καθεστώτος που ισχύει από το 2014, όταν με βάση και πάλι την πρόταση του ΔΝΤ αποφασίστηκε η προαιρετική απαλλαγή από το καθεστώς ΦΠΑ σε επιχειρήσεις και επιτηδευματίες με τζίρο μέχρι και 10.000 ευρώ.
Για το λόγο αυτό θεωρείται βέβαιο ότι και για την επέκταση του μέτρου θα ακολουθηθεί η ίδια διαδικασία.
Δηλαδή:
-Από την ώρα που οι επιτηδευματίες θα ενταχθούν στο νέο αυτό γενικευμένο καθεστώς απαλλαγής από τον ΦΠΑ δε δικαιούνται πλέον καμία έκπτωση του ΦΠΑ που πληρώνουν για τις δαπάνες τους και, ως εκ τούτου, χάνουν το δικαίωμα να εισπράξουν επιστροφή ΦΠΑ.
-Η υπαγωγή στο νέο σύστημα θα είναι και πάλι προαιρετική. Αν κάποιος κρίνει ότι τον συμφέρει να χρεώνει ΦΠΑ και να υποβάλλει ανά τρίμηνο περιοδικές δηλώσεις, μπορεί να παραμείνει στο κανονικό καθεστώς. Αν όμως επιλέξει το απαλλασσόμενο καθεστώς, θα πρέπει να παραμείνει σε αυτό τουλάχιστον δύο χρόνια. Στην περίπτωση που στη διάρκεια μιας χρήσης τα ακαθάριστα έσοδα ξεπεράσουν το όριο των 25.000 ευρώ, αυτομάτως στην επόμενη χρήση ο φορολογούμενος θα επανενταχθεί στο κανονικό σύστημα υποβολής περιοδικών δηλώσεων ΦΠΑ.
ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΣΗΜΕΡΑ
Σύμφωνα με το άρθρο 251 του Ν 4281/2014, το οποίο τροποποίησε σχετικά το άρθρο 39 του Κώδικα ΦΠΑ, οι υποκείμενοι στο φόρο των οποίων τα ακαθάριστα έσοδα κατά την προηγούμενη διαχειριστική περίοδο δεν υπερέβησαν τα 10.000 ευρώ, μπορούν από την έναρξη της νέας διαχειριστικής περιόδου να υποβάλλουν δήλωση μεταβολών στο τμήμα μητρώου της αρμόδιας ΔΟΥ, εντός 10 ημερών και να υπαχθούν στο απαλλασσόμενο από τον ΦΠΑ καθεστώς.
2
Το «τυρί» και η «φάκα» για τους Νέους Αγρότες…
Το Μέτρο 6.1. “Νέοι Αγρότες” του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020 (www.minagric.gr και www.agrotikianaptixi.gr) είναι ήδη σε Προδημοσίευση και αναμένεται “να τρέξει” μετά το καλοκαίρι.
Βασικό ποσό ενίσχυσης είναι τα 17.000 ευρώ, το οποίο μπορεί να προσαυξάνεται αθροιστικά:
*κατά 2.500 ευρώ εφόσον η περιοχή μόνιμης κατοικίας των νέων γεωργών βρίσκεται σε περιοχές ορεινές ή μειονεκτικές ή σε μικρά νησιά (νησιά μέχρι και 3.000 κατοίκους πληθυσμό) ή συνδυασμό αυτών των κατηγοριών περιοχών και
*κατά 2.500 ευρώ για ζωική παραγωγική κατεύθυνση (στη μελλοντική κατάσταση) της εκμετάλλευσης.
Συνεπώς, το ποσό ενίσχυσης διαμορφώνεται ανάλογα με τους ανωτέρω συνδυασμούς από 17.000 ευρώ έως 22.000 ευρώ.
Το ποσό ενίσχυσης καταβάλλεται τουλάχιστον σε 2 δόσεις, οι οποίες βαίνουν φθίνουσες, με την 1η (έως 70% του συνολικού ποσού ενίσχυσης) να καταβάλλεται με την απόφαση ένταξης και την τελευταία εντός 5 ετών από την ένταξη, μετά την ορθή εφαρμογή του επιχειρηματικού σχεδίου και την επίτευξη των συναφών δεσμευτικών στόχων.
“Ποιους συμφέρει”, όμως, η ένταξη; Όλους ή μόνο εκείνους που διαθέτουν “ισχυρές προϋποθέσεις”;
Δε γεννάται λόγος για εκείνους που διαθέτουν ικανή οικογενειακή εκμετάλλευση, που έτσι κι αλλιώς θα συνεχίσουν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, καλύτερα τώρα (μεταβίβαση ή μίσθωση) και ενίσχυση με 17.000 – 22.000 ευρώ, έστω και σε 5 χρόνια.
Τι γίνεται, όμως, με όλους εκείνους που διαθέτουν μικρή γεωργική εκμετάλλευση και χρειάζεται να μισθώσουν από τρίτους ακόμα σημαντικά αγροτικά ακίνητα / στρέμματα, προκειμένου να διαθέτουν τον επιβαλλόμενο ελάχιστο αριθμό στρεμμάτων που πρέπει να καλλιεργήσουν για να μπουν στο πρόγραμμα; Θα εξυπηρετήσουν οι συγκεκριμένοι το στόχο του προγράμματος για “αύξηση της ανταγωνιστικότητας των γεωργικών εκμεταλλεύσεων μέσω ηλικιακής ανανέωσης και δημιουργία επιχειρηματιών γεωργών που με το πέρας της στήριξης θα διαθέτουν κατάλληλα εφόδια και βιώσιμες εκμεταλλεύσεις”, αλλά και τον εαυτό τους; Τους μένει κάτι μεσο-μακροπρόθεσμα ή απλά “βολεύεται” το σήμερα;
ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ “ΜΕΣΟΥ ΟΡΟΥ”
Έστω Νέος Αγρότης με 20 οικογενειακά στρέμματα με “ελαιώνες που συνήθως παράγουν ελιές για λάδι”. Χρειάζεται να εκμισθώσει από τρίτους και άλλα 22,51 στρέμματα, προκειμένου να ικανοποιήσει το κριτήριο του ελάχιστου αριθμού, που είναι 42,51 στρέμματα.
Μέσος Όρος Εσόδων (περιοχή, ηλικία δένδρων. κ.τ.λ.):
>3 τόνοι επί 3 ευρώ ίσον 9.000 ευρώ
>Και επιδοτήσεις 2.700 ευρώ (αφορολόγητες… ακόμα, μέχρι 12.000 ευρώ)
Σύνολο Εσόδων: 11.700 ευρώ
Μέσος όρος Εξόδων:
>2.500 ευρώ (εργατικά, λιπάσματα κ.τ.λ.)
>Ασφαλιστικές Εισφορές: (περίπου 20% του προ φόρων εισοδήματος) 1.100 ευρώ
Σύνολο Εξόδων: 3.600 ευρώ
ΚΑΘΑΡΟ ΚΕΡΔΟΣ (ΕΣΟΔΑ – ΕΞΟΔΑ) προ φόρων: 9.000 – 3.600 = 5.400 ευρώ
Φόρος Εισοδήματος: 5.400 επί 22% (Εισόδημα 2016 0-20.000 ευρώ) 1.188 ευρώ (και 100% προκαταβολή, ήτοι 1.188 ευρώ!)
Σύνολο εισοδήματος μετά και τη φορολογία για το 1ο έτος: 5.400 – 2.376 = 3.024 ευρώ (συν 2.700 αφορολόγητες επιδοτήσεις)
Σημείωση: Στο παραπάνω παράδειγμα υπολογίζεται ελάχιστο ενοίκιο (3,6% επί της αντικειμενικής αξίας) και όχι η πιθανότερη “άδηλη” παροχή και μέρους εισοδήματος (σε όποιον “κάνει το καλό” και… μισθώνει τα αγροτεμάχια αλλά δεν παραιτείται φυσικά και μέρους/ποσοστού του εισοδήματος).
Ξανακάντε τους “χονδρικούς” (κατ’ οικονομία) παραπάνω υπολογισμούς και με δικές σας εκτιμήσεις, αλλά και με δεδομένα της φορολογίας, και η απόφαση είναι δική σας…
ΦΠΑ τέλος για πολύ μικρές επιχειρήσεις
